Ομολογώ ότι την «πάτησα» με το V9 Bobber στην πρώτη μας επαφή και βιάστηκα να σχηματίσω αρνητική γνώμη. Έχοντας στο μυαλό Le Mans και γενικά τον «θρύλο» της Guzzi, το πίεσα με το «καλημέρα σας» και αυτό δεν διαμαρτυρήθηκε αλλά δεν ενθουσιάστηκε κιόλας.
Όλα μου έφταιγαν, ο κινητήρας που δεν ανέπνεε καλά ψηλά, η «άτσαλη» μετάδοση, η ελαφριά καθυστέρηση στην εκτέλεση των εντολών… το «θέμα» δεν ήταν του V9 όμως αλλά δικό μου, καθότι μου «διέφευγε» το προφανές, ότι δηλαδή η συγκεκριμένη μοτοσικλέτα δεν είναι φτιαγμένη για τέτοια. Μόλις άλλαξα mode, έριξα ρυθμούς και επέτρεψα στο Bobber να μου μιλήσει στην γλώσσα του, μου τα είπε όλα ξεκάθαρα, χαρτί και καλαμάρι! Όπως και το V7, το V9 έχει αυτή την μαγική ιδιότητα να σε απομονώνει από την φρενίτιδα του περιβάλλοντα χώρου, να σου εξαφανίζει το άγχος και να σε βάζει σε ένα πολύ ωραίο χαλαρωτικό mood.
Δεν πα να γίνεται «της κακομοίρας» δίπλα σου, να σου κάνουν αφηνιασμένες σφήνες, να έχει πήξει ο τόπος από την κίνηση, στα… παλιά σου τα παπούτσια! Στην κοσμάρα σου εσύ, απολαμβάνεις την μεστή απόδοση του μοτέρ, την ροπή που ξεχειλίζει και σου επιτρέπει να κινείσαι με 5η και 40 χλμ. / ώρα, «ρολλάροντας» ανάμεσα στα αυτοκίνητα αισθανόμενος παράλληλα τους «μαγικούς» παλμούς, που μόνο ένας V2 Guzzi μπορεί να παράξει. Δυστυχώς, οι παλμοί αυτοί δεν συνοδεύονται από το αντίστοιχο soundtrack, ο κινητήρας είναι τέρμα φιμωμένος από ήχο, ευτυχώς όμως, η Guzzi έχει στον κατάλογο με τα αξεσουάρ πιο ανοικτά τελικά. Η μοτοσικλέτα με τα 199 κιλά της (χωρίς καύσιμο, οπότε προσθέστε αλλά 15) είναι πολύ ελαφριά για την κατηγορία της και αντίστοιχη αίσθηση σου δίνει και στον δρόμο.
Εύκολη, «μανιτζέβελη» και με ικανοποιητικό κόψιμο στο τιμόνι, δεν σου χαλά σε καμία περίπτωση την nirvana στην οποία σε βάζει. Μόλις ο δρόμος ανοίξει, το ίδιο χαλαρωτικό mode απλά στο λίγο πιο σβέλτο του, συνεχίζει να επικρατεί. Τον ρυθμό τον ορίζει ο κινητήρας, που μπορεί να κινήσει το V9 γρήγορα απλά δεν θέλει στροφάρισμα ψηλά.
Η μοτοσικλέτα μπορεί να ακολουθήσει, με το στιβαρό πλαίσιο και τις αναρτήσεις να κρατάνε τον έλεγχο σε κάθε περίπτωση, όσο βέβαια κινείται κανείς μέσα στα λογικά πλαίσια της κατηγορίας.
Στα πλαίσια και στην φιλοσοφία της κατηγορίας βρίσκονται επίσης και οι τουριστικές δυνατότητες. Όσο οι ρυθμοί είναι χαλαροί, το ταξίδι και όχι ο προορισμός είναι αυτοσκοπός, οι στάσεις είναι πολλές και η παρέα καλή, κανένα πρόβλημα.