Αλεξίσφαιρο το πλαίσιο του Phoenix. Προσέξτε τις ενισχύσεις των ψαλιδιών. Ο άξονας αποτελεί ενεργό μέρος του πίσω ψαλιδιού.
Μεμονωμένα, το μοτέρ του Phoenix δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τον ανταγωνισμό, παρά μόνο τα 50 λιγότερα κυβικά του. Πάνω στο Phoenix όμως, πλην του βάρους, έχει να τα βγάλει πέρα και με τις επιπλέον τριβές του άξονα, που είναι πολύ περισσότερες από αυτές μιας αλυσίδας. Προσωπικά, θα τα αποκαλούσα προτερήματα, γιατί καθιστούν το Phoenix ένα πρώτης τάξης "σχολείο".
Γενικότερα, ο 200άρης παίρνει αμέσως μπροστά, έχει γραμμική απόδοση και το CVT τον βοηθάει να ανεβάζει πολλές στροφές και να ξεκολλάει από παντού, ακόμα και με μηδενική ταχύτητα, ακόμα και με δύο άτομα. Το κιβώτιο αλλάζει ήσυχα σχέσεις μεταξύ πρόσω-νεκράς-όπισθεν, χωρίς να χρειάζεται πατημένο φρένο, ενώ η όπισθεν έχει ηλεκτρονικό περιοριστή στροφών.
Κατά τη διάρκεια της φωτογράφησης (Πάρνηθα-πριν 20 μέρες-ατέλειωτη λασπουριά), το Phoenix δεν κόλλησε ούτε μια φορά.
Τα μόνα πταίσματα; Πρώτον, μετά από μια βουτιά σε λίμνη από λάσπες, το μοτέρ άρχισε να ρετάρει (Το ξεπέρασε μόνο του μετά από λίγο) και δεύτερον, το καρμπιρατέρ υπερχείλισε σε πολύ μεγάλη κλίση. Μόνο αυτά. Κατά τ' άλλα, το γκάζι μπορεί να μένει ανοιχτό στο τέρμα του για πολύ ώρα και το Phoenix να αλωνίζει ανενόχλητο και χωρίς κανένα πρόβλημα, για όση ώρα θέλετε.
Και δυο λόγια για τον άξονα. Απλά καταπληκτικός. Λαδώματα, τεντώματα τέλος!