Τα βαριά κινούμενα μέρη του μοτέρ δημιουργούν αδράνεια, η οποία δε συμβάλει στην εμπιστοσύνη στις στροφές.
Η τεράστια σιλουέτα της Breva σου δίνει την εντύπωση από την αρχή ότι θα έχεις να αντιμετωπίσεις ένα βαρύ και δύσκολα ελεγχόμενο σύνολο. Μόλις όμως τη βγάλεις από το σταντ, πριν ακόμα κάτσεις επάνω της, ανακαλύπτεις το πόσο καλά ζυγισμένη είναι. Την κρατάς με το ένα χέρι και ανεβαίνει εύκολα στο διπλό. Το ίδιο καλό ζύγισμα όμως συνεχίζει να υπάρχει και εν κινήσει.
Μόλις κουμπώσεις την πρώτη στο αρκετά σαφές κιβώτιο και αφήσεις το βαρύ συμπλέκτη, το σύνολο κινείται σταθερότατα και με εύκολες εναλλαγές κατεύθυνσης. Στο τελευταίο βέβαια βοηθάει και η εγκάρσια διάταξη των κυλίνδρων.
Όμως, όπως κάθε άλλη γυμνή μοτοσικλέτα, σύντομα γίνεται άβολη μόλις το ταχύμετρο περάσει την ένδειξη των 120, οπότε το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να ελαττώσετε ταχύτητα και να απολαύσετε τη θέα ή να την εξοπλίσετε με την έξτρα ζελατίνα. Τα φρένα είναι δυνατά στα λίγα χιλιόμετρα, αν και το μπροστινό εμφανίζεται δυνατότερο από το πίσω. Στα πολλά όμως θα χρειαστούν λίγο…προγραμματισμό.
Αρκετά βολική λοιπόν αλλά…βαριά! Τα 230+ κιλά της, ρίχνουν την ευθύνη στα βαριά κινούμενα μέρη του μοτέρ, τα οποία με τη σειρά τους ευθύνονται για την αδράνεια, η οποία παρουσιάζεται κάθε φορά που κλείνεις το γκάζι.
Στα πολλά χιλιόμετρα και στις ανοιχτές καμπές δεν παρουσιάζεται ιδιαίτερο πρόβλημα, αλλά στην αντίπερα όχθη θα σας πάρει χρόνο να τη συνηθίσετε. Όλα αυτά βέβαια ισχύουν γι' αυτούς που θα θελήσουν να ανακαλύψουν τα όρια της Breva και θα της φερθούν με τρόπο ο οποίος δεν ταιριάζει στο χαρακτήρα της.
Ήρεμα και χαλαρά είναι οι δύο λέξεις οι οποίες θα πρέπει να βρίσκονται καρφωμένες στο μυαλό σας όταν κινείστε με αυτή την Guzzi.