LIVE: κίνηση στους δρόμους
Share

Συγκριτικό Test

Συγκριτικό Test
ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟ Μονοκύλινδρα ATV
ATV & Quad part 3
Διαβάστηκε από 17948 αναγνώστες
Μετά τα ένθετα Quad #1 & #2, η τρέλα για τα «γουρούνια» δεν λέει να μας αφήσει σε ησυχία. Οι προτάσεις πέφτουν βροχή:

«να ξεκινήσουμε από το περιοδικό, να συνεχίσουμε από Αυλώνα, όλο χώμα λέμε έτσι; Κοιμόμαστε βράδυ Αράχωβα, ξέρεις μπορεί να έρθουν να μας βρουν και τα κορίτσια. Και το πρωί συνεχίζουμε πιο πάνω...»
(ο χλιδάτος με σοβαρή σχέση)
«Σιγά μην περάσουμε και από τη Μύκονο φιλαράκι (ή μήπως να πω τη Σύρο; Χερ, χερ, χερ...) Το λοιπόν: το κάνουμε όλο χώμα από δυτική Ελλάδα, περνάμε ¶γραφα, λιώνουμε εκεί πέρα στα ντριφτ και μετά κοιμόμαστε όπου βρούμε σε σκηνές. Hardcoρίλα λέμε....»
(ο χωματέρός)
«Εγώ λέω ξεκινάμε χύμα, περνάμε ότι βρούμε μπροστά μας και άμα νυχτώσει σταματάμε. Ε τρώμε τίποτα από κάναν βοσκό και βενζίνη, ‘ντάξει μωρέ, θα βρούμε, χαλλλλαρά τώρα, σιγά, για τη φάση θα πάμε...»
(ο υπερχαλλαρός με το παρατσούκλι «Ο Ιταλός»
Το αποτέλεσμα; Να το μαζέψω όσο γίνεται, να τους υποχρεώσω να γυρίσουν την ίδια μέρα και να με πάρουν τηλέφωνο δίνοντας σημεία ζωής μέχρι την επόμενη φορά που θα πάω μαζί τους. Γιατί αυτή τη φορά μπορεί να τη γλίτωσε η Ναυσικά (φωτογράφος) από τους «στο πουθενά» ευρισκόμενους περιπλανώμενους «κυνηγούς» («φιλαράκι, κάτσε με την κοπελίτσα να τα πούμε...») αλλά την επόμενη φορά μπορεί να την ανταλλάξουν με κάνα κεφάλι τυρί.
Οπότε stay tuned για την επόμενη γουρουνοπεριπέτεια που θα ακολουθήσει μέσα στο καλοκαίρι.
Function over form
Το πιο ενδιαφέρον σχεδιαστικά είναι το MXU, ενώ το φινίρισμά του είναι πολύ καλό για όχημα αυτής της κατηγορίας.

Αρχίζοντας από τη -βαρετή αλλά αναγκαία- στατική παρατήρηση, αυτό που εύκολα διαπιστώνει κανείς είναι πως τα ATV της δοκιμής δεν διεκδικούν βραβείο σε ό,τι αφορά την εμφάνισή τους, αφού γενικά η σχεδίαση και των τριών θυσιάστηκε στο βωμό της χρηστικότητας και υπαγορεύτηκε από την ανάγκη της heavy-duty κατασκευής. Θεμιτό! Αν κάποιο ξεχωρίζει είναι το MXU, αφού το χρώμα, η υφή των πλαστικών και η πιο τολμηρή σχεδίασή του προσδίδουν έναν αέρα πολυτελείας. Το Yamaha και το YMC είναι ντυμένα με υλικά που δεν εντυπωσιάζουν με το φινίρισμά τους, αλλά πείθουν για την αντοχή τους, με το Grizzly να παρουσιάζει καλύτερη συναρμογή αυτών.
Τα δύο 500άρια του συγκριτικού, όπως είναι φυσικό, υπερέχουν σε μέγεθος σε σχέση με το Yamaha και προσφέρουν -ειδικά το YMC- άπλετο χώρο. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο οδηγός δεν θα βολευτεί στο Grizzly, ωστόσο σε περίπτωση μεταφοράς συνεπιβάτη (κάτι που ενδείκνυται μόνο για μικρές και ομαλές διαδρομές), η κατάσταση θα είναι στριμωγμένη στο Yamaha, άνετη στο Kymco και «όλοι οι καλοί χωράνε» στο YMC.
Οι πίνακες οργάνων παρουσιάζουν ανάλογη διαβάθμιση, σε ό,τι αφορά τις πληροφορίες που συμπεριλαμβάνουν και την εμφάνισή τους. Λιτός και με τα απολύτως απαραίτητα αυτός του Grizzly, ο οποίος θα έπρεπε όμως να έχει ένα δείκτη για τη στάθμη καυσίμου, αφού καλό είναι να γνωρίζεις πόση βενζίνη έχεις όταν βρίσκεσαι «στα όρη και στα άγρια βουνά». Πλούσιος σε ό,τι αφορά την ποσότητα των πληροφοριών, αλλά φτωχός αισθητικά, ο πινάκας του Highlander ενημερώνει τον οδηγό για τα πάντα, ενώ το ψηφιακό πολυόργανο του MXU κερδίζει τις εντυπώσεις από κάθε άποψη. Σχάρες μεταφοράς υπάρχουν μπροστά και πίσω και στα τρία μοντέλα, το YMC είναι όμως αυτό που λόγω μεγέθους θα καταφέρει να κουβαλήσει τα περισσότερα, ακόμη και αν πρόκειται για ογκώδη αντικείμενα. Τέλος, η «θωράκιση» με προστατευτικές ποδιές είναι επίσης παρούσα και στα τρία, με το Highlander να φέρει τη μεγαλύτερη κάλυψη.
Γουρούνια στην πίσσα
Το YMC χαρακτηρίζεται από τις απλές σχεδιαστικές φόρμες. Η συναρμογή των πλαστικών βρίσκεται σε μέτριο επίπεδο.
Το λέμε συνέχεια και θα εξακολουθούμε να το λέμε και στο μέλλον. Τα οχήματα αυτά ΔΕΝ είναι κατασκευασμένα για να κινούνται στην άσφαλτο και η διάσχιση τέτοιων διαδρομών γίνεται αναγκαστικά, προκειμένου να μεταβεί κανείς στο φυσικό περιβάλλον των γουρουνιών, που δεν είναι άλλο από το χώμα. Ωστόσο, για τις ανάγκες της δοκιμής, η άσφαλτος αποτέλεσε ένα πεδίο στο οποίο βγήκαν πολύτιμα συμπεράσματα για το ποιόν των εν λόγω ATV, σε θέματα που αφορούν στην ποιότητα λειτουργίας τους και στην οδική συμπεριφορά τους. Αυτό λοιπόν που θα ταξιδέψει (με μικρές πάντα ταχύτητες) πιο άνετα στο δρόμο είναι το Grizzly. Εκτός του ότι η λειτουργία του είναι συνολικά ομαλή, οι αναρτήσεις του που είναι πιο σφικτά σεταρισμένες σε σχέση με των άλλων δύο, δεν επιτρέπουν μεγάλες κλίσεις στις στροφές, ενώ το τιμόνι του έχει αναλογικά τη μεγαλύτερη ακρίβεια. Το MXU είναι πολύ άνετο και σε ψήνει να επιχειρήσεις ταξιδάκια μικρού βεληνεκούς μέχρι το πλησιέστερο βουνό, όμως οι «αφράτες» αναρτήσεις προκαλούν… κλυδωνισμούς στις στροφές που σε αναγκάζουν να κόψεις αρκετά ταχύτητα. Εκτός αυτού, το κοντό μεταξόνιο και η άμεση απόκριση μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα διασκεδαστικές υπερστροφές, όμως η αίσθηση στο τιμόνι δεν είναι πολύ καλή σε αυτές τις συνθήκες και έτσι περιορίζεσαι απλώς στο να διαγράφεις τις καμπές σε αργούς ρυθμούς. Το ΥΜC παρουσιάζει τη μεγαλύτερη τραχύτητα στη λειτουργία του, ενώ στο σύνολό τους τα χειριστήριά του απαιτούν περισσότερη δύναμη. Το μακρύ μεταξόνιο έχει ως αποτέλεσμα πιο αργές και «γλυκές» αντιδράσεις που δεν τρομάζουν τον οδηγό, ενώ το τιμόνι με τη βαριά αίσθηση δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας και τα ανεξάρτητα ψαλίδια πίσω προσθέτουν σε σαφήνεια. Ωστόσο, η κίνηση στην άσφαλτο με το Highlander θα κουράσει πιο γρήγορα τον αναβάτη του σε σχέση με τα άλλα δύο, αφού η προσπάθεια που αυτός θα καταβάλει είναι μεγαλύτερη σε κάθε περίπτωση.
Στα εύκολα…

Επιτέλους χώμα! Αφού ξεμπερδέψαμε με τα στατικά και τις εντυπώσεις στην άσφαλτο, τα γουρούνια (αλλά και εμείς…) όρμησαν με χαρά στο πρώτο χωματόδρομο που σήμανε την έναρξη της off-road διαδρομής. Όπως ειπώθηκε και στην εισαγωγή, σχεδιάσαμε ένα γύρο -όχι πολύ μακριά από την Αθήνα- που περιελάμβανε τα πάντα. Διάσχιση δασικών, trail περάσματα και τις απαραίτητες… λασπομαχίες! Στις ανοικτές χωμάτινες διαδρομές και τα τρία μοντέλα τα πήγαν περίφημα, με τις όποιες διαφορές στη συμπεριφορά τους να αποτελούν τα στοιχεία που διαμορφώνουν το ξεχωριστό χαρακτήρα του καθενός.
Το MXU 500 είναι και με διαφορά το πιο άνετο, με τις αναρτήσεις να αποσβένουν τα πάντα γλυκά και μπορεί διανύσει χιλιόμετρα χωματόδρομων χωρίς να κουράσει τον οδηγό του. Σε απότομα κατηφορικά κομμάτια, το φρένο του κινητήρα, αν επιλέξετε κοντά, είναι αρκετό για να σας κατεβάσει με ασφάλεια, ενώ σε λούκια και νεροφαγώματα απαιτεί ένα «κλικ» εγρήγορσης από πλευράς οδηγού, γιατί το σύνολο, λόγω των μαλακών αναρτήσεων, μετατοπίζεται απότομα δεξιά και αριστερά, χωρίς βέβαια αυτό να συνιστά πρόβλημα. Αν ο ρυθμός ανέβει, το χαρακτηριστικό αυτό, σε συνδυασμό με το πολύ ελαφρύ τιμόνι που σε τέτοιες καταστάσεις δεν προσφέρει καλή αίσθηση, λειτουργεί εις βάρος της ακρίβειας στην οδήγηση.
Το Grizzly μπορεί επίσης να κάνει… cruising στο βουνό, αλλά ο «αθλητικός» για ATV χαρακτήρας του σε βάζει στην πρίζα και σύντομα αρχίζεις να ανοίγεις το γκάζι όλο και περισσότερο. Οι αναρτήσεις του, που παρουσιάζονται όσο ενδοτικές χρειάζεται στη λειτουργία τους, καταφέρνουν να αντεπεξέλθουν σε σβέλτους ρυθμούς, ενώ το τιμόνι του, που έχει την καλύτερη αίσθηση απ’ όλα, βοηθά πολύ στον έλεγχο της υπερστροφής.
Η περίπτωση του Highlander είναι ένας συνδυασμός των ανωτέρω συμπεριφορών. Μπορεί να οδηγηθεί σε εξερευνητικούς - τουριστικούς ρυθμούς και αν το γκάζι ανοίξει περισσότερο, δεν θα διαμαρτυρηθεί, η ποιότητα της λειτουργίας του όμως δεν συγκρίνεται με των άλλων δύο ATV. Πρόβλημα δεν υφίσταται, απλώς ο οδηγός πρέπει σε κάθε περίπτωση να προσπαθεί περισσότερο. Το τιμόνι προσφέρει ακρίβεια, αλλά είναι πολύ βαρύ, ενώ τα φρένα, που δεν έχουν μεγάλη ισχύ, απαιτούν προγραμματισμό και δεν αρέσκονται σε καταστάσεις πανικού.
Και στα δύσκολα…

Αν οι χωματόδρομοι αποτελούν το «ορεκτικό», τα δύσκολα off-road περάσματα είναι το «κυρίως πιάτο» για κάθε ATV. Οι… συνδαιτυμόνες του παρόντος συγκριτικού στρώθηκαν λοιπόν στο τραπέζι για να απολαύσουν το μενού που περιλάμβανε τα πάντα, όπως λάσπη, αναρρίχηση και βράχια.
Το MXU 500 τα έφαγε όλα με βουλιμία και ζήταγε κι άλλο! Αντεπεξήλθε σε ό,τι δοκιμασία το υποβάλαμε και με τη συμπεριφορά του στα δύσκολα αποδείχθηκε διασκεδαστικά αποτελεσματικό. Τι και αν στην απύθμενη λάσπη έπεφτε μέσα στα λούκια παρ’ όλο που εμείς του δείχναμε να πάει αλλού, τι και αν έδιωχνε μπροστά και πίσω κατά βούληση, σημασία έχει ότι έβγαινε στην απέναντι πλευρά πάντα, έχοντας αναδιαμορφώσει το τοπίο πίσω με τη δύναμή του. Συνήθως διεκπεραίωνε όλες τις διαδικασίες μόνο με 4x4 και μόνο αν τα πράγματα ήταν πολύ-πολύ δύσκολα χρησιμοποιούσαμε τα «κοντά». Οι αναρριχητικές του ικανότητες είναι απίστευτες και θέλει προσοχή, γιατί μπορεί να ανέβει από στάση σε κλίσεις που είναι σίγουρο πως θα οδηγήσουν σε καπάκι! Στους βραχόκηπους σημαδεύεις, ανοίγεις το γκάζι και ορμάς χωρίς να σε ενδιαφέρει… ο σκοτωμός που συντελείται κάτω από τις χοντρές ρόδες του, αφού θα περάσει αλώβητο χάρη στην καλή προστασία του.
Το Grizzly 350 αποτέλεσε την έκπληξη του συγκριτικού, αφού παρά τα λιγότερα κυβικά του και την έλλειψη κοντής κλιμάκωσης, ακολούθησε κατά… ρόδας τα 500άρια και μάλιστα χωρίς να δυσκολευτεί πουθενά. Ο τρόπος με τον οποίον διαχειρίζεται τις δυσκολίες το Yamaha είναι πιο «σοφιστικέ» από αυτόν του Kymco. Σου δίνει τη δυνατότητα να επιλέξεις γραμμές και να προγραμματίσεις την οδήγησή σου ακολουθώντας με ακρίβεια τις εντολές που του δίνεις, σε αντίθεση με το MXU που ορμάει «αέρα-πατέρα». Στους… τοίχους απαιτεί λίγη περισσότερη φόρα για να σκαρφαλώσει με άνεση, ενώ βράχια, κλαδιά και πέτρες δεν πρόκειται να βρουν εύκολα πρόσβαση στα «ευαίσθητα» σημεία του.
Το YMC έχει περισσότερο από κάθε άλλο το χαρακτήρα του «εργαλείου». Δεν πρόκειται να κολλήσει πουθενά, ενώ με το παρουσιαστικό του, αλλά και με τον τραχύ τρόπο λειτουργίας, σου δίνει την εντύπωση ότι υπάρχει πολύ μεγαλύτερη περίπτωση να σπάσει ο βράχος μπροστά σου, παρά το Highlander. Δεδομένων αυτών, είναι πολύ πιθανόν να ανακαλύψετε τα κρυμμένα σαδιστικά ένστικτά σας, αφού αποτελεί ένα ATV που ευχαριστιέσαι να το «λιώνεις». Στα πολύ δύσκολα απαιτείται η συνδρομή του μπλοκέ για να πάει εκεί που πάνε τα άλλα, όμως μην ξεχνάμε ότι αποτελεί και το πιο βαρύ μοντέλο του συγκριτικού. Τέλος, η ύπαρξη ανεξάρτητων ψαλιδιών πίσω επιτρέπει στο YMC να διαβάζει το ανάγλυφο του εδάφους, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη άνεση στα «βομβαρδισμένα» με κοτρόνες κομμάτια.
Συμπέρασμα: Ένα για τον καθένα!

Ο νικητής δεν είναι κάποιο από τα «γουρούνια» του συγκριτικού, αλλά ο αναβάτης που θα επιλέξει αυτό που ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες του. Το καθένα λοιπόν έχει τα θετικά και τα αρνητικά του και η στάθμισή τους είναι αυτή που θα παίξει το σημαντικότερο ρόλο στην τελική ετυμηγορία του μελλοντικού αγοραστή.
To Κymco MXU 500 απευθύνεται σε όσους βάζουν τη διασκέδαση πάνω απ’ όλα και θέλουν ένα ATV για να περνάνε ευχάριστα στις off-road αποδράσεις τους. Ποιοτικά φτιαγμένο, με πολύ μεγάλες δυνατότητες στα δύσκολα και τάσεις… χουλιγκανισμού, ενδείκνυται για την απαραίτητη στις μέρες μας «αποσυμπίεση» του σαββατοκύριακου.
Το Υamaha Grizzly 350 4WD κερδίζει τον τίτλο του smooth operator του συγκριτικού στο χώμα και ενθουσιάζει με τα quad γονίδια που φέρει στο DNA του. Αποτελεί μια ολοκληρωμένη πρόταση και θα προτιμηθεί από όσους έχουν εντρυφήσει στη «γουρουνολογία», αφού παρ’ όλο που είναι καθ’ όλα αποτελεσματικό, η τιμή του σε σχέση με τον παρεχόμενο εξοπλισμό δεν θα ενθουσιάσει τους νέους στο χώρο.
Δέλεαρ για την απόκτηση του YMC Highlander 500L αποτελεί σίγουρα η τιμή του και ο αναβάτης που θα το επιλέξει με βάση αυτήν, δεν θα το μετανιώσει. Μπορεί να προσφέρει αρκετή διασκέδαση, αλλά ο ρόλος που του ταιριάζει καλύτερα είναι αυτός του «ημίονου» που θα φορτωθεί με τα απαραίτητα για μια εβδομάδα κατασκήνωσης στα βουνά ή του επαγγελματικού «εργαλείου» για τους ανθρώπους της υπαίθρου.
¶καμπτος άξονας που προφυλάσσεται πολύ καλά με κυλινδρικό περίβλημα. Δύο αμορτισέρ για την πίσω ανάρτηση με δυνατότητα προφόρτισης.
Μπορεί να μην υπάρχει ποδιά στο «A» σχήματος κάτω ψαλίδι, αλλά η μεγάλη διατομή του εγγυάται την αντοχή στις κακουχίες.
Διακρίνεται η ποδιά κάτω από το διαφορικό. ¶καμπτος άξονας και εδώ, μονό όμως το αμορτισέρ που επίσης ρυθμίζεται ως προς την προφόρτιση.
Πολύ καλή η προστασία στο μπροστινό μέρος, με κεντρική ποδιά τύπου sledge και πλάγιες ποδιές για τα ψαλίδια.
«Αστακός» το Highlander στο πίσω μέρος, όπου κανένας βράχος δεν είναι ικανός να απειλήσει την ακεραιότητα της μετάδοσης και των ανεξάρτητων ψαλιδιών.
Η εικόνα δεν αλλάζει και μπροστά, όπου επίσης η προστασία είναι υπεράνω κριτικής.
O πληρέστερος και πιο όμορφος πίνακας οργάνων είναι αυτός που ανήκει στο MXU 500.
Πιο απλό δεν γίνεται. Θα προτιμούσαμε κάτι παραπάνω από τα όργανα του Grizzly, έστω ένα δείκτη για τη στάθμη καυσίμου.
Ο πίνακας οργάνων του YMC πληροφορεί επαρκώς, αλλά χάνει πόντους λόγω της «soviet» αισθητικής του.
Διασκεδαστικό και ασφαλές το Grizzly, πετάει τη σκούφια του για παιχνίδια στις φλαταδούρες.
Περνάει από παντού με τσαμπουκά και «καθαρίζει» αυτό για εσένα. Απλώς, μερικές φορές έχεις την αίσθηση ότι σε πάει αυτό και όχι ότι το πας εσύ.
Το Grizzly είναι προσεκτικά μελετημένο για εκτός δρόμου χρήση και αυτό φαίνεται από τον τρόπο που διαχειρίζεται τα εμπόδια στο διάβα του.
Θα φτάσει από το σημείο Α στο σημείο… Γ, ανεξαρτήτως αν το B είναι απροσπέλαστο ακόμη και με τα πόδια. Ένα πραγματικό «εργαλείο».
Kymco MXU 500
Ταυτότητα: Αποτελεί το μεγαλύτερο σε κυβισμό ATV της εταιρείας και αναπόφευκτα έχει επιφορτιστεί με το ρόλο του αρχιγούρουνου στo «χοιροστάσιο» της Kymco. Η «προίκα» του είναι 2x4 και 4x4 κίνηση κατ’ επιλογή, «κοντά», άκαμπτος άξονας πίσω και τρία συνολικά δισκόφρενα (2 μπροστά, 1 πίσω).
Grizzly 350 4WD
Ταυτότητα: Μέλος της πολυπληθούς οικογενείας των αρκουδογούρουνων Grizzly, το 350 τοποθετείται κάπου στο μέσο από πλευρά κυβισμού, φέροντας ένα βαρύ όνομα στο χώρο των ATV. Επίσης
YMC Highlander 500L
Ταυτότητα: Όχι μόνο το μεγαλύτερο σε κυβισμό ATV της YMC, αλλά και το… μακρύτερο, αφού πρόκειται για την έκδοση «L»(Long) με το επιμηκυμένο μεταξόνιο. 2x4, 4x4 και «κοντά» επιλέγονται κατά βούληση, ενώ υπάρχει και η δυνατότητα μπλοκαρίσματος του διαφορικού. Ανεξάρτητα ψαλίδια πίσω και 3 δισκόφρενα συμπληρώνουν την εικόνα του Highlander.



ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ: ΝΕΕΣ ΤΙΜΕΣ - ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ