Όταν βρίσκομαι στον αέρα, βλέπω δυο δέντρα, εκατέρωθεν του οπτικού μου πεδίου, δέντρα που πλησιάζουν απειλητικά σε κάθε άλμα. "Ναι, εδώ θα το κάνουμε". Είσαι σίγουρος; "Σίγουρος." Αρκεί να μην αστοχήσω. Πόσο δύσκολο είναι να περάσω με άλμα κάτω από την αψίδα που σχηματίζουν οι δυο κορμοί; Αρκεί να απογειωθώ με τη σωστή πορεία, να αποφύγω να χτυπήσω τη φωτογράφο, να μην "σκάσω με το πλάι σε κάποιο κορμό, να μην βρω με το κράνος στα κλαδιά από πάνω, και να μην προσγειωθώ πάνω στο φλας. Κομμάτι από κέικ (piece of cake). Τo Lightning είναι ακριβές στην τοποθέτηση και εύκολο στην πτήση. Παίρνω φόρα, και πηδάω. Στον αέρα βλέπω διάφορα. Τους ροζιασμένους κορμούς, τα μπλεγμένα κλαδιά, τη φωτογράφο, το μικρό μαύρο ασύρματο φλας που ξαφνικά με λούζει με φως... σε flash back βλέπω στιγμιαία ένα τσογλανάκι, ίσως γιατί ένα sport quad σαν το 450 βγάζει αυτό ακριβώς. Μια παιδική λαιμαργία για παιχνίδι. Και μετά βλέπω τη Γη, στο σκάσιμο κάτω. Πέτρες και χώμα. Μερικά σπασμένα κλαδιά. Τη βλάστηση στα πλαϊνά του δρόμου, που λόγω του καλοκαιριού, έχει ήδη πάρει ένα κίτρινο χρώμα. Κι όταν το σώμα απορροφήσει την ένταση της προσγείωσης και αυτόματα το κεφάλι στραφεί προς τα πάνω, ο ήλιος που έρχεται μέσα από τα φύλλα με τυφλώνει στιγμιαία. Όταν στρέψω το βλέμμα στο quad, ο ίδιος ήλιος αντανακλά ευχάριστα στην πέρλα της βαφής Γυρίζοντας στη δουλειά, στην Εθνική Οδό, το ψηφιακό όργανο θα δείξει πανεύκολα 114χλμ/ώρα, όπου και θα επέμβει ο κόφτης. Όμως, το πιο εντυπωσιακό ίσως σημείο εδώ, είναι ο τρόπος με τον οποίο ανεβάζει στροφές το Lightning ψηλά, καθώς λυσσάει ακόμα και στα 100 και στα 110, δείχνοντας δίχως αμφιβολία το δρόμο προς την απελευθέρωση. Μια εξάτμιση χρειάζεται, και ένα μικρό ψάξιμο, ώστε να απελευθερώσει το σφυρί, όλη την έξτρα κρυμμένη ιπποδύναμη που δείχνει πως σαφώς διαθέτει!
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Διαβάστηκε από 67956 αναγνώστες
