Η Yamaha εμπνεύστηκε το DT-1 όταν αναζητούσε μια εμπορική λύση για την αγορά των ΗΠΑ που βρισκόταν σε κάμψη τότε. Αναγνωρίζοντας από έρευνες αγοράς πως το κοινό ζητούσε προσιτό χώμα, έφτιαξε την πρώτη μοτοσικλέτα διπλής χρήσης, on-off. Ως τότε οι επιλογές ήταν είτε καθαρόαιμες ή scrambler βασισμένα σε μοντέλα δρόμου. Το δίχρονο αερόψυκτο μονοκύλινδρο DT έγινε μεγάλη επιτυχία και δημιούργησε μια νέα σχολή μοτοσικλετών.
ΧΤ 500 (1976)
Η πρώτη τετράχρονη Yamaha παρουσιάστηκε το 1970, το δικύλινδρο XS-1, ως τότε η γραμμή παραγωγής του Iwata έβγαζε μόνο δίχρονα. Το 1976 εμφανίζεται το ΧΤ 500 και το 1979 κερδίζει το πρώτο Dakar ράλι. Το on-off της Yamaha ανάγεται σε θρύλο, η ιστορία των on-off ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο, η Ελλάδα βρίσκει μια μοτοσικλέτα της οποίας οι απόγονοι έγραψαν ιστορία στην αγορά.
TDM 850 (1991)
Αποτελώντας ουσιαστικά ένα εξελιγμένο alter ego της θριαμβεύτριας του Dakar, Super Tenere 750, το TDM εμφανίζεται με ασφάλτινες ορέξεις και πρακτικά δημιουργεί μια νέα κατηγορία Adventure Touring μοτοσικλετών που συνεχίζει να ακμάζει παγκοσμίως ως σήμερα. Από το πρώτο μοντέλο το TDM κέρδισε μια πρωταγωνιστική θέση στην Ελληνική αγορά.
WR 400F (1998)
Η εμφάνισή του το 1998 άλλαξε για πάντα τον κόσμο των χωμάτινων αγώνων, φέρνοντας το τέλος της δίχρονης εποχής. Βασισμένο στο ΜΧ μοντέλο YZ 400F, το WR ήταν αυτό που έκανε τον πάταγο καθότι οι προδιαγραφές για χρήση και στον δρόμο του έδωσαν μεγαλύτερη δημοσιότητα. Λίγα χρόνια μετά την εμφάνισή του όλοι οι κατασκευαστές είχαν μπει στο τετράχρονο παιχνίδι και οι αγώνες Enduro και MX σταδιακά ξεχνούσαν τα δίχρονα.
YZF-R1 (1998)
Όπως το Fireblade το 1994, έτσι και το R1 άλλαξε για πάντα τον κόσμο των superbikes. Βασικό του όπλο η εντυπωσιακή συγκέντρωση των μαζών χάρη σε λύσεις όπως το Tri-Axis κιβώτιο, όπου οι άξονές του διατάσσονται κάθετα επιτρέποντας έναν κινητήρα μικρό σε διαστάσεις. Μπορεί οι 140 ίπποι του να ακούγονται ως πασατέμπος σήμερα, το 1998 όμως έφτιαξαν έναν νευρικό πύραυλο που δεν έμοιαζε με οτιδήποτε άλλο είχαμε δει ως τότε και άλλαξαν για πάντα για τη λογική με την οποία όλοι οι κατασκευαστές σχεδιάζουν superbikes.
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;