Γιατί η Honda CBR900RR είναι μια τόσο σημαντική μοτοσυκλέτα, τόσο για την κατηγορία της όσο και για την Ιαπωνική βιομηχανία γενικότερα; Τι το εξαιρετικά καινοτόμο έφερε, που άλλαξε τον τρόπο που κατασκευάζονται οι μοτοσυκλέτες; Ας κάνουμε μαζί μια επίσκεψη σε ένα απο τα σημαντικότερα μοντέλα όλων των εποχών.
Από την δεκαετία του 80 και μετά, η Ιαπωνική παντοκρατορία στον κόσμο των δύο τροχών ήταν αδιαμφισβήτητη. Οι ευρωπαϊκές –παραδοσιακές- κατασκευάστριες ήταν στη συντριπτική τους πλειοψηφία στο «καναβάτσο», πτωχευμένες ή υπο διάλυση, ενώ οι λίγες που συνέχιζαν στην αγορά δεν μπορούσαν να ξεφύγουν από τις εμμονές του παρελθόντος και να εξελιχθούν. Οι Ιάπωνες είχαν κερδίσει προ πολλού την τεχνολογική μάχη και επιδιδόμενοι σε έναν ιδιότυπο «εμφύλιο πόλεμο», ανταγωνίζονταν στο ποιος θα παρουσιάσει την ισχυρότερη μοτοσυκλέτα των sport μεγάλου κυβισμού. Εκείνη την εποχή βλέπετε, όποιος είχε τα περισσότερα άλογα, ήταν ο καλύτερος!
Μόνο που στην πορεία αυτή, καίρια ζητήματα όπως το βάρος, η ευελιξία και η ευκολία χειρισμού, είχαν περάσει σε δεύτερη μοίρα, με αποτέλεσμα ισχυρές μέν αλλά θεόβαρες μοτοσυκλέτες δε, που πήγαιναν καλά μόνο στην ευθεία…Μέχρι που το όραμα ενός ιδιοφυούς μηχανικού, που από τα 18 του δούλευε στην Honda, τα άλλαξε όλα!
Ο Tadao Baba έπεισε την γνωστή για τον συντηρητισμό της Honda, να υιοθετήσει την «total control» φιλοσοφία κατασκευής, που δεν ήταν τίποτα άλλο από μια ολιστική προσέγγιση στην σχεδίαση και την δημιουργία μιας sport μοτοσυκλέτας. Αντί για απόλυτη ισχύ, ο Baba πρότεινε να εξεταστούν ως εξίσου σημαντικοί παράμετροι το βάρος, οι διαστάσεις και η ευκολία χειρισμού.
Η πρώτη μοτοσυκλέτα που έφερε στο DNA της αυτά τα στοιχεία ήταν ένα πρωτότυπο με τετρακύλινδρο σε σειρά κινητήρα και την ονομασία CBR750RR, αλλά η Honda δεν ήθελε να δημιουργήσει εσωτερικό ανταγωνισμό στα V4 μοντέλα της, δηλαδή στο VFR750, ούτε και να κλέψει τη δόξα από τις εξωτικές RC εκδόσεις αυτών. Στο κενό, για τους ίδιους λόγους, έπεσε και η πρόταση για μια μοτοσυκλέτα 1.000 κυβικών, θέλοντας αυτή τη φορά να προφυλάξουν το CBR1000F. Μια «συμβιβαστική» λύση ήταν λοιπόν ένας κυβισμός κάπου στο ενδιάμεσο και έτσι, το 1992, λανσαρίστηκε στην αγορά το CBR900RR Fireblade, μια από τις σημαντικότερες μοτοσυκλέτες της σύγχρονης ιστορίας.
Η υποδοχή από τον τύπο και το κοινό ήταν το λιγότερο ενθουσιώδης, με όλους να αναγνωρίζουν άμεσα τα πλεονεκτήματα του «total control» στο δρόμο και στην πίστα. Η ισχύς μπορεί να μην ήταν η απόλυτη εκείνη την εποχή αλλά ήταν πλήρως διαχειρίσιμη, ενώ η μοτοσυκλέτα ήταν απέιρως πιο εύκολη και αποτελεσματική στις στροφές, συγκριτικά με τα μοντέλα του ανταγωνισμού. Για να έχετε μια τάξη του μεγέθους της «επανάστασης» που ξεκίνησε με αυτή τη μοτοσυκλέτα, το Fireblade ήταν κατά 34 (!) κιλά ελαφρύτερο από την πιο ελαφριά μοτοσυκλέτα 1000 κ.εκ. της εποχής, ενώ ξεπερνούσε το CBR600F σε βάρος, μόλις κατά δυο κιλά!
Ήταν το πρώτο superbike μιας νέας φιλοσοφίας, την οποία πολύ σύντομα ακολούθησαν και οι υπόλοιποι κατασκευαστές. Το CBR900RR Fireblade άλλαξε τα δεδομένα και η παρουσίασή του αποτελεί κομβικό σημείο για την εξέλιξη των κατηγοριών supersport και superbike, οι οποίες εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να βασίζονται στο κληροδότημα και το όραμα του Tadao Baba!
καταπληκτική μοτοσυκλέτα. Τρομερός ήχος. Δεν ξεχνάω με τίποτα το πως τράβαγε τα βλέμματα η μοτοσυκλέτα όπου την έβλεπα. Τώρα όντως έχουμε περάσει αυτές οι εποχές φίλε monohonda1989 και δεν νομίζω να ξαναέρθουν.
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;
ΑΥΤΕΣ ΗΤΑΝ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΕΣ ΤΩΡΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΙ...
καταπληκτική μοτοσυκλέτα. Τρομερός ήχος. Δεν ξεχνάω με τίποτα το πως τράβαγε τα βλέμματα η μοτοσυκλέτα όπου την έβλεπα. Τώρα όντως έχουμε περάσει αυτές οι εποχές φίλε monohonda1989 και δεν νομίζω να ξαναέρθουν.
(μαζι με το 400..)