Το Ζ1000 είναι η μοτοσικλέτα που καταφέρνει να ξεχωρίσει ανάμεσα σε τρεις μοτοσικλέτες που έχουν φτιαχτεί για να… ξεχωρίζουν. Η σχεδίασή του πραγματικά ξεφεύγει από την πεπατημένη, ακόμη και για τα δεδομένα της κατηγορίας, κάνοντας τον κόσμο να γυρνά και να το κοιτάζει χωρίς δεύτερη σκέψη. Το μεγάλο Ζ είναι άκρως επιθετικό και την ίδια στιγμή πληθωρικό. Η απόκοσμη εμπρός μάσκα φροντίζει για το πρώτο και τα δύο τελικά με τη διπλή απόληξη (ένα για κάθε μεριά) για το δεύτερο.
Από όπου και να το κοιτάξεις το Ζ είναι πράγματι εντυπωσιακό. Το S 1000 RR, κάνει ό,τι μπορεί για να μας δείξει ότι προέρχεται ουσιαστικά από το superbike της εταιρίας, και το πετυχαίνει.
Πανέμορφη ουρά, ελάχιστα πλαϊνά πλαστικά που τονίζουν τη μυώδη σιλουέτα της μοτοσικλέτας και βλέμμα… παρανοϊκό που προειδοποιεί τους γύρω του να το αφήσουν ήσυχο!
Το GSX-S, αν και το νεότερο των τριών είναι και το πιο συντηρητικό από αυτά, αν μπορεί να το πει κάποιος αυτό για ένα εργοστασιακό streetfighter.
Όμορφα επιθετικό και μυώδες το ιαπωνικό μοντέλο είναι λίγο πιο διακριτικό σχεδιαστικά, ειδικά στο εμπρός μέρος. Η εμφάνιση είναι, ωστόσο, υποκειμένική, η ποιότητα κατασκευής όχι και εκεί η πρόταση της Suzuki πραγματικά διαπρέπει με άριστη βαφή αλλά και συναρμογή πλαστικών και μεταλλικών επιφανειών.
Το ίδιο ισχύει και για το άψογο Z1000, ενώ σε απόσταση αναπνοής βρίσκεται το S 1000 R με το φινίρισμα των πλαστικών να υστερεί ελαφρώς έναντι των άλλων δύο προτάσεων.