«Τόση αντίσταση κάποια συστήματα που απλά, κάνουν τις μοτοσυκλέτες ασφαλέστερες, είναι πρωτοφανής. Τόσο ικανοί αναβάτες είμαστε, τελικά; Γιατί η πραγματικότητα μάλλον άλλα δείχνει.»
Οι επιστολές από τους αναγνώστες μας συνεχίζουν να φτάνουν στα γραφεία μας και οφείλουμε να πούμε ότι πολλές από αυτές έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για την επικρατούσα κατάσταση στον χώρο της μοτοσυκλέτας. Μία από αυτές είναι και η παρακάτω, σχετικά με την διάδοση των ηλεκτρονικών και του ABS στα σύγχρονα μοντέλα.
«Δεν είμαι πολύ παλιός αναβάτης. Μάλλον για αυτό πολλοί δεν με καταλαβαίνουν σε συναντήσεις και καφέδες. Έχω 15 χρόνια εμπειρίας στην μοτοσυκλέτα. Σχετικά γρήγορα και βιαστικά θα έλεγα, μεταπήδησα στην κατηγορία του πάθους μου: τις supersport, που την εποχή του 2008-2009 ήταν στα ντουζένια της. Όπως ξέρετε και εσείς αλλά και πολλοί αναγνώστες σας, δεν είναι καθόλου εύκολο να οδηγήσεις μια τέτοια μοτοσυκλέτα, ειδικά αν δεν έχεις την κατάλληλη εμπειρία. Θα το ομολογήσω, τότε δεν την είχα. Και σύντομα μου συνέβη και «στραβή», καθαρά από οδηγικό λάθος μου –απότομο άνοιγμα του γκαζιού στην στροφή. Εγώ βγήκα αλώβητος, η μοτοσυκλέτα μου όμως όχι.
Σήμερα παρατηρώ το πόσο γρήγορα εξαπλώνονται τα ηλεκτρονικά βοηθήματα στις μοτοσυκλέτες. Και ταυτόχρονα, βλέπω με απογοήτευσή μου το πόσο οι αναβάτες αντιστέκονται σε αυτά! Απορώ πραγματικά με πολλούς, κυρίως παλιότερους και πιο έμπειρους –λέμε τώρα- αναβάτες. Είστε τόσο καλοί αναβάτες , εν τέλει, όπως και σε πολλούς άλλους τομείς που ως δια μαγείας, ο Έλλην αριστεύει;
Εκεί που τρελαίνομαι είναι στην άρνηση του ABS. Μου λέει κάποιος δηλαδή, ότι δεν θέλει ένα σύστημα που μπορεί να τον σώσει από πτώση στα φρένα και του εξασφαλίζει τον έλεγχο της μηχανής σε στραβή, επειδή «οι πραγματικοί οδηγοί ξέρουν πώς να φρενάρουν». Να ξεκινήσω με το ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αναβατών δεν ξέρει να φρενάρει σε κατάσταση ανάγκης, γιατί απλά δεν το διδάχθηκε ποτέ; Να συνεχίσω αναφέροντας πόσοι αναβάτες άραγε, φοβούνται ακόμα το εμπρός φρένο, για να μην τσακιστούν; Ωπ… έτσι δηλαδή ξέρεις να φρενάρεις, αδερφέ μου; Και απαρνείσαι το ABS γιατί σε εμποδίζει από το να φρενάρεις σωστά;
Ας μιλήσουμε και για το traction control. Πιθανότατα, αν η δική μου μηχανή είχε, δεν θα είχα φύγει έτσι το 2009 –χάνοντας πίσω τροχό στο γκάζι. Σήμερα, με τόσο δυνατές μοτοσυκλέτες που βγαίνουν, αυτά τα συστήματα είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητα, αν σκεφτείς κιόλας την κάκιστη ποιότητα των δρόμων μας.
Στο κάτω κάτω, αυτά τα συστήματα κάνουν τις μοτοσυκλέτες πιο προσιτές σε πολλούς. Προστατεύουν από κακοτοπιές είτε από λάθος του αναβάτη, είτε από την κακή στιγμή! Είναι τουλάχιστον στενόμυαλο, να τα απαρνείται κανείς. Είναι σαν να λέμε ότι θα απαρνηθούμε τα φάρμακα, γιατί ο καθένας μπορεί να μάθει να αποφεύγει τις αρρώστιες ή γιατί... όποιος είναι να ζήσει, θα ζήσει! Ε, όχι.
Και τόση αντίσταση κάποια συστήματα που απλά, κάνουν τις μοτοσυκλέτες ασφαλέστερες, πρώτη φορά βλέπω. Τόσο ικανοί αναβάτες είμαστε, τελικά; Γιατί η πραγματικότητα μάλλον άλλα δείχνει. Πριν κάνουμε κριτική, ειδικά για πράγματα τα οποία δεν γνωρίζουμε, ας κάνουμε αυτοκριτική και ας κοιτάξουμε να μάθουμε από τις εξελίξεις της τεχνολογίας.»
