To V7 II, όπως και ο προκάτοχός του, ανήκει σε εκείνη την ξεχωριστή κατηγορία μοτοσικλετών που σου φτιάχνει τη διάθεση και σε προτρέπει για ατελείωτες βόλτες τόσο στα στενά της πόλης όσο και εκτός των τειχών. Ξεχνιέσαι πάνω στη σέλα του V7 II, ξεχνάς και τον ρυθμό που κινείσαι και απλά απολαμβάνεις τη βόλτα και το περιβάλλον γύρω σου.
Το μοτέρ διαθέτει πλούσια αποθέματα ροπής ήδη από πολύ χαμηλά και το νέο κιβώτιο είναι σαφώς καλύτερο από το προηγούμενο και σαφώς πιο ήσυχο. Οι σχέσεις του έχουν πιο σωστή-σφιχτή κλιμάκωση και εκμεταλλεύονται καλύτερα την απόδοση του V2 που ακούγεται σωστά, αν και λίγο πιο πολιτισμένα από όσο θα θέλαμε, ενώ χρειάζεται λίγο χρόνο ζέσταμα το πρωί, ακόμη και τις ζεστές ημέρες. Στη σέλα του Guzzi σίγουρα κινείσαι απολαυστικά με χαμηλές ταχύτητες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να οδηγήσεις και πιο επιθετικά αν το θελήσεις.
Η μοτοσικλέτα υπακούει πρόθυμα στις εντολές σου, ακόμη και στους ελιγμούς μέσα στην κίνηση, και δίνει την αίσθηση μιας σαφώς ελαφρύτερης κατασκευής σε σχέση με το βάρος που ανακοινώνουν οι Ιταλοί. Τα φρένα λειτουργούν καλά, όπως και το ABS που είναι πολύ γρήγορο και άριστο στη λειτουργία του άσχετα από την ποιότητα της ασφάλτου. Με λίγα λόγια θα κάνει πάντα το καλύτερο δυνατό.
Από την άλλη το traction control, το οποίο οι Ιταλοί ονομάζουν MGCT (Moto Guzzi Controllo Trazione), αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση. Είναι εκεί και αποτρέπει το γλίστρημα του πίσω τροχού, ό,τι ακριβώς χρειάζονται οι αρχάριοι αναβάτες. Ωστόσο, το κάνει ακόμη και όταν… δεν χρειάζεται πραγματικά. Πέρασα αρκετές φορές με το σύστημα ενεργοποιημένο και απενεργοποιημένο –τίθεται εκτός λειτουργίας με διαρκές πάτημα της μίζας- από τα ίδια σημεία, κάνοντας τα ίδια πράγματα. Με το MGCT “off” το V7 II δεν άφηνε τον πίσω τροχό του να γλιστρήσει, ενώ στο on “έκοβε” το μοτέρ. Οι ανωμαλίες είναι εκείνες που δημιουργούν το πρόβλημα, ακόμη και οι μικρές. Μην ξεχνάμε, άλλωστε ότι πρόκειται περί απλούστερης έκδοσης του συστήματος που βλέπουμε στο California οπότε και η λειτουργία του είναι πιο βασική. Σε καλύτερους δρόμους βέβαια δεν επεμβαίνει ποτέ, εκεί όπου το V7 II θα δείξει ότι ο αετός στο ρεζερβουάρ του δεν είναι απλά διακοσμητικός. Σίγουρα δεν είναι μια σπορ μοτοσικλέτα αλλά μπορεί να κινηθεί με σβέλτο ρυθμό και να ακολουθήσει πιστά την πορεία που χαράσσει ο αναβάτης του με τη συμπεριφορά του να είναι απόλυτα προβλέψιμη. Πάνω στην άνετη σέλα του V7 II εκτός από γρήγορα θα καταφέρετε να πάτε αρκετά μακριά. Η άνετη θέση οδήγησης επιτρέπει να κρατήσετε με ευκολία ταχύτητες της τάξης των 130 χλμ./ώρα, και σε συνδυασμό με το μεγάλο ρεζερβουάρ των 22 λίτρων, αλλά και την μέση κατανάλωση των 5,5 λίτρων/100 χλμ. δεν θα χρειαστεί να σταματήσετε για τουλάχιστον 350 χλμ. διαδρομής!
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;