Εργονομικά, το πρώτο στοιχείο που προκαλεί εντύπωση (και φόβο) είναι το γεγονός πως το μεγάλο ύψος της σέλας, σε συνδυασμό με το ότι... η έδρα είναι ακόμη ψηλότερα λόγω της έντονα ανηφορικής κλίσης, έχουν ως αποτέλεσμα οι μετρίου αναστήματος αναβάτες, να πατάνε κάτω με τις μύτες των ποδιών (thats me, με τα 1.77 ύψους). Ευτυχώς που α) υπάρχει δυνατότητα τοποθέτησης χαμηλότερης σέλας και β) το ζύγισμα και η εργονομία βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα - αλλά με αυτό θα ασχοληθούμε περισσότερο στο οδηγικό κομμάτι.
Η θέση οδήγησης είναι κλασσική On – Off, με τον κορμό σε όρθια θέση, το “χορταστικό” σε πλάτος τιμόνι να βρίσκεται σχετικά κοντά στον οδηγό και τα πόδια να τοποθετούνται σε πολύ άνετες γωνίες στα μαρσπιέ. Ο μεγαλύτερος αριθμός χειριστηρίων και διακοπτών συγκεντρώνονται στο αριστερό μέρος του τιμονιού και δεδομένης της πολυπλοκότητας και της παραμετροποίησης των ηλεκτρονικών της μοτοσικλέτας, θα λέγαμε ότι... λίγα είναι. Θετικό ότι η περιήγηση στα ατελείωτα menu που προβάλλονται στην τεράστια TFT οθόνη, γίνεται ουσiαστικά από ένα χειριστήριο, χωρίς να αφήσει κανείς τα χέρια από το τιμόνι. Απλά, θέλει λίγο διάβασμα το manual για να εξοικειωθεί κανείς με τις λειτουργίες του.
Τέλος, παρ΄ όλη την “ψηφιακή” φύση της μοτοσικλέτας, η ζελατίνα ρυθμίζεται πανεύκολα καθ΄ύψος, χειροκίνητα, μέσω ενός πολύ εύκολου στην χρήση μηχανισμού. Τα προσφερόμενα επίπεδα άνεσης, βρίσκονται σε πολύ υψηλά επίπεδα, τόσο για τον οδηγό όσο και για τον συνεπιβάτη. Το Multistrada Εnduro, μπορεί να φιλοξενήσει ακόμα και πολύ ψηλού αναστήματος αναβάτες στις σέλες του, χωρίς να προβληματίσει σε καμία περίπτωση και χωρίς να τους κουράσει ακόμα και αν η παραμονή τους πάνω στην μοτοσικλέτα είναι πολύωρη.