Την αξία του παπιού ως μεταφορικό μέσο, δεν μπορεί να την αμφισβητήσει κανείς! Ένδειξη και απόδειξη, οι πωλήσεις σε εγχώριο και παγκόσμιο επίπεδο, εκατομμύρια κόσμου απλά δεν μπορούν να κάνουν λάθος! Ακόμα και σήμερα όπου τα παπιά δέχονται «στενό μαρκάρισμα» από τα scooter, εξακολουθούν να αποτελούν την πιο value for money επιλογή. Γιατί; Ας το δούμε αναλυτικά.
Τα παπιά είναι από τα πλέον προσιτά δίτροχα και μπορεί να αποκτήσει κανείς ένα επώνυμο μοντέλο, κάτω από τα 2000 ή ακόμα και τα 1500 ευρώ.
Η κατανάλωση τους σε καύσιμο είναι ελάχιστη, με τα πιο βενζινοβόρα να καίνε 3 λίτρα στα 100 χλμ, ακόμα και με τέρμα γκάζι όλη την ώρα. Οι απαιτήσεις τους σε συντήρηση είναι πολύ μικρές, ενώ τα ανταλλακτικά και τα αναλώσιμα τόσο φθηνά, που δημιουργούν ακόμα και...αισθήματα ζήλιας στους άλλους δικυκλιστές.
Τι χρειάζεται ένα παπί για να λειτουργήσει απροβλημάτιστα; Στοιχειώδη τήρηση των εργασιών συντήρησης, όπως τις ορίζει ο εκάστοτε κατασκευαστής. Τα περισσότερα από αυτά είναι αερόψυκτα, ενώ ο κινητήρας και γενικά τα μηχανικά τους μέρη είναι σε κοινή θέα, πράγμα που σημαίνει ότι πολύ εύκολα και χωρίς να λυθεί τίποτα, ο ιδιοκτήτης μπορεί να κάνει από μόνος του βασικές εργασίες όπως αλλαγή λαδιών και μπουζί.
Σε ότι αφορά στα αναλώσιμα, οι τιμές τους είναι –συγκριτικά με αυτές άλλων δικύκλων- πολύ χαμηλές και άμεσα συγκρινόμενες με αυτές… των ποδηλάτων! Για αυτούς τους λόγους, το παπί αποτέλεσε και αποτελεί την πρώτη και παντοτινή αγάπη των απανταχού μαθητευόμενων ή των φτασμένων βελτιωτών.
Πολλοί είναι αυτοί που ξεκίνησαν την καριέρα του «σκαλίσματος», με αντικείμενο ένα παπί. Tα after market αξεσουάρ για παπιά απλά δεν μπορούν να απαριθμηθούν, ενώ η αντοχή των παπιών ακόμα και σε «ατζαμήδες» του tuning, είναι παροιμιώδης: Δεν σπάνε, δεν χαλάνε. Η σχεδιαστική / μηχανολογική φιλοσοφία του παπιού, δεν έχει αλλάξει και πολύ τα τελευταία 50 χρόνια, διάστημα στο οποίο βελτιστοποιήθηκε κατασκευαστικά στο μέγιστο βαθμό.
Το παπί μπορεί να κάνει, κυριολεκτικά, τα πάντα. «Λιώσιμο» καθημερινά στην πόλη, αδιανόητο φόρτωμα, διακοπές σε ξερονήσια και όχι μονο, ταξίδια μικρού ή μεγάλου βεληνεκούς, αναλόγως της αντοχής του αναβάτη…το παπί σίγουρα θα αντέξει! Ακόμα και στο χώμα θα μπει, αν το θελήσει ο αναβάτης του!
Στην σπάνια περίπτωση όπου θα βγει ζημιά ή θα χρειαστεί να αλλαχτεί κάτι, η επισκευή και τα ανταλλακτικά κοστίζουν ότι και η συντήρηση, εξαιρετικά φθηνά δηλαδή. Θετικό επίσης ότι λόγω της διάδοσης του παπιού και των χρόνων του στην ελληνική αγορά, ανταλλακτικά μπορείτε να βρείτε "μέχρι και στο περίπτερο" ενώ οποιοσδήποτε μηχανικός στην επικράτεια, ανεξαρτήτως αντικειμένου κάτι θα μπορέσει να μαστορέψει / επισκευάσει, έστω και προσωρινά.
Τόσο καλό λοιπόν; Ναι. Και αυτό γιατί φυσικά το παπί χαρακτηρίζεται από απλότητα στην κατασκευή. Ένας σωλήνας κυκλικης διατομής μαζί με στραντζαριστό πίσω τμήμα για πλαίσιο, ο κινητήρας δεμένος από κάτω και δύο τροχοί. Ναι, τόσο απλό είναι και δουλεύει!
Φυσικά τα τελευταία χρόνια έχουμε δει παπιά με υγρόψυξη, πιο εξελιγμένα πλαίσια, monoshock πίσω ανάρτηση και άλλες τεχνολογικές εφαρμογές. Τίποτα δεν είναι στάσιμο και για πάντα. Ακόμα και σε αυτά τα μοντέλα όμως, μπορεί κανείς εύκολα να διαπιστώσει ότι ο «πυρήνας» τους, βασίζεται στην αρχετυπική φιλοσοφία του παπιού.
Ωστόσο, το βασικό σχέδιο του παπιού, ουσιαστικά απαράλλαχτο εδώ και σχεδόν 60 χρόνια, είναι υπεύθυνο για την κυριαρχία της κατηγορίας, όπου απαιτείται χαμηλό κόστος, ευκολία χρήσης αλλά και αντοχή στο χρόνο.
Ποια είναι η δική σας άποψη για τα παπιά; Θα επιλέγατε ένα για τις μετακινήσεις σας; Πιστεύετε ότι η κατηγορία έχει ακόμη μέλλον; Και τέλος: παπί ή scooter;
Υπάρχει κάποιο άρθρο στο site με μέτρηση καταναλώσεων σε παπιά; Κάτι σε στυλ συγκριτικού.
Με πραγματικές καταναλώσεις όμως και όχι ό,τι ανακοινώνει η κάθε εταιρεία.
Είχα και εγώ παπί. Όντως δεν συγκρίνεται με τίποτε άλλο στην οικονομία και στην ευελιξία. Έχει όμως ένα πολύ σημαντικό μειονέκτημα: Δεν είναι ασφαλές και άνετο στις μεγάλες αποστάσεις σε σχέση με το scooter που έχω τώρα. Επίσης, δεν υποστηρίζει ABS, εργαλείο σημαντικό για την ασφάλεια του αναβάτη. Με το παπί είχα πέσει 3 φορές από γλίστρα. Με το scooter ποτέ γιατί έχει abs και σταματάει εύκολα
Το παπί είναι και θα μείνει αθάνατο.
Οι λόγοι: εύχρηστο, δεν καίει τίποτα, εργαλείο δουλειάς.... και φυσικά τα πρώτα βήματα μας στον κόσμο των δικυκλων.
Το παπί είναι ένα πολύ πρακτικό μέσο, και απλό στην συντήριση. Τα αρνητικά είναι τα βρίσκεις μόνο με σαμπρέλα και οτι είναι πολύ εύκολη η κλοπή τους, αφου ζυγίζουν το πολύ 100 κιλά.
Υπάρχει κάποιο άρθρο στο site με μέτρηση καταναλώσεων σε παπιά; Κάτι σε στυλ συγκριτικού. Με πραγματικές καταναλώσεις όμως και όχι ό,τι ανακοινώνει η κάθε εταιρεία.
Είχα και εγώ παπί. Όντως δεν συγκρίνεται με τίποτε άλλο στην οικονομία και στην ευελιξία. Έχει όμως ένα πολύ σημαντικό μειονέκτημα: Δεν είναι ασφαλές και άνετο στις μεγάλες αποστάσεις σε σχέση με το scooter που έχω τώρα. Επίσης, δεν υποστηρίζει ABS, εργαλείο σημαντικό για την ασφάλεια του αναβάτη. Με το παπί είχα πέσει 3 φορές από γλίστρα. Με το scooter ποτέ γιατί έχει abs και σταματάει εύκολα
Το παπί είναι και θα μείνει αθάνατο. Οι λόγοι: εύχρηστο, δεν καίει τίποτα, εργαλείο δουλειάς.... και φυσικά τα πρώτα βήματα μας στον κόσμο των δικυκλων.
Είναι εύκολο να τα κάνεις tubeless. Με μιά μικρή πατέντα στο αλουμίνιο της βαλβίδας. Αρκεί η ζάντα να μην έχει ακτίνες.
Το παπί είναι ένα πολύ πρακτικό μέσο, και απλό στην συντήριση. Τα αρνητικά είναι τα βρίσκεις μόνο με σαμπρέλα και οτι είναι πολύ εύκολη η κλοπή τους, αφου ζυγίζουν το πολύ 100 κιλά.