Αντε βρες άκρη... το καθένα έχει την δική του προσωπικότητα στο δρόμο και η επιλογή του “καλύτερου” είναι πραγματικά πολύ δύσκολη! Όλα τους, εμφανίζουν και με το παραπάνω τα δυναμικά χαρακτηριστικά που οφείλουν για να αποτελέσουν άξιους εκπροσώπους της κατηγορίας και οι όποιες διαφορές τους, δεν αποτελούν κριτήριο απόρριψης αλλά προτίμησης, με την έννοια ότι το καθέ ένα από αυτά ταιριάζει σε συγκεκριμένους αναβάτες. Το Ζ, έχει έναν απίστευτο ήχο που ξεσηκώνει, έχει τετρακύλινδρο μεστό -και πολύ- γκάζι, είναι το πιο σταθερό απ όλα και έχει το ατού (για μερικούς) της αμεσότητας, αφού δεν παρεμβάλλεται κανένα e-something ανάμεσα σε αυτό και στον οδηγό. Πολυ σκληρό με τα standard settings στις αναρτήσεις, αν ασχοληθεί κανείς με τις ρυθμίσεις όμως, το φέρνει στα μέτρα του. Το GSX-S, έχει τον πιο καθημερινό χαρακτήρα, είναι η μοτοσικλέτα που θα σε πάει πιο εύκολα και... ήσυχα απ΄όλες στην δουλειά σου και θα σου κάνει και την χάρη στις ήσυχες βόλτες. Μην σας ξεγελά όμως, στο άνοιγμα του γκαζιού “θεριεύει” και αποκαλύπτει έναν άλλον εαυτό, ο οποίος υποστηρίζεται πλήρως από πλαίσιο και περιφερειακά, προσφέροντας άμεση έκκριση αδρναλίνης, όποτε του ζητηθεί. Το KTM είναι παραδόξως πολύ φιλικό αλλά εμφανίζει τα μεγαλύτερα ποσοστά παράνοιας όταν ανοίξει το γκάζι. Το μεγαλύτερο προσόν του Super Duke, είναι το ότι αυτή η απολαυστική υπέρβαση σε όλους τους τομείς, δεν αποτελεί απαγορευμένη εμπειρία αλλά μπορούν να την ζήσουν όλοι με ασφάλεια, χάρη στα εξαιρετικά ηλεκτρονικά βοηθήματα. Η δε παραμετροποίηση τους, καθώς και οι πλήρεις ρυθμίσεις στις αναρτήσεις, έχουν ως αποτέλεσμα μια μοτοσικλέτα που μπορεί να έρθει στα μέτρα του καθενός και να τον ακολουθεί στην εξέλιξη του ως οδηγό.