Ίσως o πιο αιρετικός οίκος customizing, η El Solitario MC, με τις μοναδικές, σχεδόν «σουρεαλιστικές» δημιουργίες της.
Ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα των τάσεων του customizing στις μέρες μας. Café Racer με βάση ένα Yamaha SR400, από τoν Bέλγο customizer της «Krugger Motorcycles».
H Hazan Motorworks αντιμετωπίζει τις μοτοσικλέτες ως έργα τέχνης και ως εκ τούτου οι δημιουργίες της είναι ο «εκθέματα» και όχι λειτουργικά μοντέλα.
Πως μεταφράζεται το «customizing» στα ελληνικά; Ελεύθερα και γνωρίζοντας του περί τίνος πρόκειται, θα λέγαμε το –αδόκιμο-«προσωπικοποίηση».
Να μετατρέψεις δηλαδή κάτι, στην προκειμένη περίπτωση μια μοτοσικλέτα, ώστε αυτή να συμπλέει απόλυτα με την αισθητική σου, να την φέρεις όσο το δυνατό πιο κοντά σε αυτό που επιθυμείς και έχεις οραματιστεί.
Σαν διαδικασία, είναι μαζί με την αναπαλαίωση, από τις πλέον «μερακλίδικές», δεν θέλει βιασύνες, ακριβώς γιατί παρ ότι το αποτέλεσμα είναι ο στόχος, το Καβαφικό «ταξίδι» μέχρι εκεί είναι αυτό που απολαμβάνεις περισσότερο.
Για αυτό και το customizing δεν έχει τέλος, ποτέ δεν θεωρείτε κάτι ολοκληρωμένο και όσοι επιδίδονται σε αυτό, προσεγγίζουν συγκεκριμένα stages, τα χαίρονται για λίγο και μετά συνεχίζουν. Το από πού θα ξεκινήσει κανείς και μέχρι που θα φτάσει, δεν έχει όρια και συνήθως στην πορεία αλλάζει κατεύθυνση πολλές φορές. Δεν πρέπει να συγχέουμε το customizing με το tuning, στο tuning σκοπός είναι η βελτιστοποίηση της απόδοσης σε όλους τους τομείς και ισχύει το function over form, δηλαδή η αισθητική θυσιάζεται προς χάριν της λειτουργικότητας, ενώ στο customizing ισχύει ακριβώς το αντίθετο, η αισθητική είναι αυτή που υπερισχύει επί των πάντων, με την απόδοση να έχει τον δεύτερο ρόλο.
Είναι μία αμιγώς «εικαστική» άποψη του μοτοσικλετισμού, που πλέον έχει φτάσει στο σημείο του να αντιμετωπίζονται ορισμένες δημιουργίες ως στατικά «έργα τέχνης», καθότι έχει αφαιρεθεί από αυτά σχεδόν κάθε ίχνος λειτουργικότητας.
Πρόκειται βέβαια για λίγες περιπτώσεις, από μεγάλους και διάσημους «οίκους» του customizing και όχι για την πεπατημένη, που θέλει τις μοτοσικλέτες να κυκλοφορούν άνετα στο δρόμο και να… «δείχνονται». Ιστορικά, το customizing δεν είναι σαφές το πότε ξεκίνησε. Θα λέγαμε ότι οι πρώτες σκέψεις πρέπει να μπήκαν στο μυαλό του πρώτου ιδιοκτήτη, της πρώτης μοτοσικλέτας που πωλήθηκε ποτέ. Η μοτοσικλέτα ως όχημα, σχεδόν σε παρακαλά να της… βάλεις χέρι, και όλοι λίγο – πολύ έχουμε επιδοθεί στο customizing, ακόμα και αν αυτό σημαίνει την προσθήκη ενός απλού αυτοκόλλητου. Για πιο «προχώ» καταστάσεις χρειάζονται βέβαια γνώσεις σε βαφή και επεξεργασία μετάλλων, να βρει κανείς τις σωστές «άκρες» σε διαδικτυακά μαγαζιά και να καταρτισθεί ένα πλάνο αρχής, μέσης και τέλους μέχρι… το επόμενο πλάνο βέβαια!
Πάντως πολλές είναι οι εταιρείες (μητρικές και ανεξάρτητες) οι οποίες προσφέρουν «έτοιμες» λύσεις σε μοντέλα που «σηκώνουν» αρκετή προσωπική παρέμβαση. Ο φέρελπις ιδιοκτήτης, έχει στην διάθεση του μια τεράστια γκάμα από αξεσουάρ που χρειάζονται απλά βίδωμα και οι συνδυασμοί που μπορούν να προκύψουν είναι πραγματικά αμέτρητοι, εξασφαλίζοντας μοναδικότητα.
Αυτός ο τρόπος είναι ο καλύτερος για να ξεκινήσει κανείς το ταξίδι του στον μαγικό κόσμο του customizing. Τολμήστε το λοιπόν, κάντε μικρά βήματα στην αρχή, πειραματιστείτε με μικρό κόστος και δεν ξέρετε που μπορεί να σας βγάλει!
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;