Η πεμπτουσία του μοτοσυκλετισμού, αυτό που διαχωρίζει πλήρως την μοτοσυκλέτα από όλα τα άλλα οχήματα και ίσως ο βασικότερος λόγος της διασκέδασης που πηγάζει από αυτή, είναι ο τρόπος που στρίβει. Πώς όμως μπορούμε να πούμε ότι...στρίβουμε σωστά;
Περισσότερες από 20 αποφάσεις πρέπει να παρθούν µέσα σε λίγα µέτρα λοιπόν και φυσικά αυτές δεν µπορούν να παρθούν ταυτόχρονα. Αν κάθε ενέργεια αποµονωθεί και πραγµατοποιηθεί τη σωστή χρονική στιγµή, ο έλεγχος της µοτοσικλέτας είναι πολύ καλύτερος. Επειδή ωστόσο έχουµε την τάση να λειτουργούµε ασυνείδητα και αυθόρµητα, το πρόβληµα είναι πώς θα καταφέρει ο οδηγός να αλλάξει το «πρόγραµµα» στον εγκέφαλό του και από την τυχαία, ασυνείδητη σειρά να τη µετατρέψει σε συνειδητή και ελεγχόµενη.
Η µεταφορά του βάρους του σώµατος του οδηγού στο εσωτερικό της στροφής βοηθά τη µοτοσικλέτα να αποκτήσει µικρότερη κλίση κι έτσι να έχει καλύτερη πρόσφυση. Συνηθίζουµε να µετατοπίζουµε το σώµα µας (τη λεκάνη) για τη στροφή, όµως αυτό δεν είναι πάντα η ενδεικνυόµενη µέθοδος. Κυρίως το κάνουµε για να µιµηθούµε κάτι από τις τεχνικές που βλέπουµε σε αγώνες ή σε δοκιµές µοτοσικλετών στα περιοδικά.
Μια τέτοια ενέργεια (µετατόπιση στη σέλα) δεν ενδείκνυται παρά µόνο όταν κινούµαστε σε πίστα αναζητώντας τα όρια της µοτοσικλέτας και τα δικά µας, και µόνο όταν γίνεται µε το σωστό τρόπο και κυρίως στο σωστό χρόνο. Επίσης, µοτοσικλέτες µε το τιµόνι «ψηλά», πάνω από τις πλάκες του τιµονιού (on-off ή γυµνές δρόµου) δεν το χρειάζονται όσο οι καθαρά sport, απλά και µόνο γιατί µε το κέντρο βάρους πιο ψηλά απαιτούν µικρότερη κλίση για την ίδια στροφή µε την ίδια ταχύτητα απo ότι µια sport. Στη συνέχεια θα δούµε τη σωστή σειρά µε την οποία πρέπει να γίνονται οι ενέργειές µας πριν την στροφή.
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;