Αν μπορούσαμε να χωρίσουμε τη σπορ οδήγηση σε δύο κατηγορίες, τότε θα λέγαμε ότι το ST αισθάνεται άνετα στην πιο… χαλαρή εκ των δύο. Σταθερό στις ευθείες ακόμα και με πολλά, αλλά στις στροφές υπό πίεση διαμαρτύρεται.
Αν και το ST είναι ελαφρύτερο κατά 25 κιλά περίπου από το RT, η διαφορά αυτή δεν γίνεται αμέσως αντιληπτή, κυρίως λόγω των κοντών κλιπόν, τα οποία δημιουργούν μικρότερο μοχλό απ' ό,τι το μεγάλο τιμόνι του RT. Ομως, όπως αποδείχθηκε, το να "ρίξεις" τη μοτοσικλέτα από τη μία στροφή στην άλλη σε κλειστό οδικό δίκτυο, δεν είναι και το δυσκολότερο πράγμα στον κόσμο. Από την πρώτη κιόλας ταχύτητα, το τράβηγμα του κινητήρα είναι πολύ, και αυτό το νιώθεις και στις επόμενες τρεις, κάθε φορά που αφήνεις το συμπλέκτη. Τα 12 κιλά ροπής είναι τελικά αρκετά για να κινήσουν τη μεγάλη μοτοσικλέτα σε γρήγορους ρυθμούς. Και στις έξι ταχύτητες, τα χιλιόμετρα ανεβαίνουν γρήγορα μέχρι την τελική των 240 χλμ./ώρα περίπου. Το σύνολο είναι από τα πιο σταθερά που έχουμε δοκιμάσει, ακόμα και σε αυτές τις ταχύτητες, ενώ οι αλλαγές κατεύθυνσης γίνονται εύκολα, χωρίς η μοτοσικλέτα να πανικοβάλλει ή να πανικοβάλλεται! Η προστασία από τον αέρα είναι πολύ καλή για όλο το σώμα, καθώς ακόμα και οι ψηλοί αναβάτες θα βρουν άπλετο χώρο για να σκύψουν πάνω από το ντεπόζιτο. Τα μόνα σημεία που μένουν εκτεθειμένα είναι οι παλάμες των χεριών και το μισό κράνος, καθώς η ιδιόρρυθμη σχεδίαση της ζελατίνας χρησιμοποιεί το επάνω μέρος του για να συμπληρώσει την αεροδυναμική προστασία. Το καλό όμως είναι ότι μπορείτε να τη ρυθμίσετε χειροκίνητα σε δύο θέσεις, ακόμα και εν κινήσει. Απλά, τραβήξτε την ή πατήστε την προς τα κάτω. Η σέλα για τον οδηγό είναι ναι μεν άνετη και μεγάλη για να βολεύει στις κινήσεις, παρ' όλα αυτά τον αναγκάζει να κάθεται κολλημένος στο ντεπόζιτο. Πάντως, το καλύτερο χαρακτηριστικό επάνω στη μοτοσικλέτα είναι αναμφισβήτητα τα φρένα και ιδιαίτερα το μπροστινό. Κινούμενη στα πρότυπα του GT, η BMW εξόπλισε το ST με ένα πολύ καλό πακέτο μπροστινού φρένου, το οποίο παρέχει μεγάλα επίπεδα ασφάλειας κάτω από όλες τις συνθήκες. Σε αυτό προσθέστε και το σύστημα ABS, και συμφωνήστε μαζί μας ότι πρόκειται για ένα από τα καλύτερα μπροστινά σε αυτή την κατηγορία.
Ωστόσο, δεν ισχύει το ίδιο και για το πίσω, το οποίο μπορεί ναι μεν να είναι όσο δυνατό χρειάζεται, αλλά στην αρχή της λειτουργίας του, το ABS δείχνει να έχει κάποια καθυστέρηση, με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται στιγμιαία γλιστρήματα του πίσω τροχού μόλις πατήσετε το πίσω φρένο. Επίσης, κάπως μαλακό εμφανίζεται και το telelever, όταν όμως βρίσκεται υπό πίεση. Φαίνεται πως στην προσπάθειά της να κατασκευάσει μία μοτοσικλέτα που να κινείται 50%-50% μεταξύ άνετης και σπορ οδήγησης, η BMW ρύθμισε το μπροστινό περισσότερο απ' ό,τι χρειαζόταν προς το… άνετο άκρο, χωρίς μάλιστα να παρέχει στον ιδιοκτήτη τη δυνατότητα ρυθμίσεων.
Το αποτέλεσμα είναι μία μπροστινή ανάρτηση που δεν θα ακολουθήσει την επιθυμία του οδηγού να κινηθεί παίρνοντας μεγάλες κλίσεις στις στροφές, και θα εμφανίσει αρκετές ελαστικότητες. Τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα, αν αποφασίσετε να ταξιδέψετε με χαλαρούς ρυθμούς. Εκεί, το ST δεν θα κουράσει (εκτός από τα ψηλά μαρσπιέ, τα οποία δημιουργούν κλειστές γωνίες για τα πόδια), παρουσιάζοντας υποδειγματικά επίπεδα ευστάθειας.
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
