Ελαφριά η αίσθηση που δίνει το Husaberg στα άλματα.
Το σύνολο του FE είναι πανάλαφρο και ιδιαίτερα εύκολο στους χειρισμούς του. Η φιλικότητα του γκαζιού δεν τρομάζει τον αναβάτη, ενώ η σέλα είναι σχετικά μαλακιά και εν τέλει άνετη. Το FE 550e μπορεί να ελιχθεί σαν μια αρκετά μικρότερη σε βάρος μοτοσικλέτα, μέχρι το σημείο όμως όπου οι αρκετά μαλακιές αναρτήσεις θα θέσουν και τους πρώτους περιορισμούς. Ένα σημείο που χρειάζεται την προσοχή του αναβάτη είναι η θέση του δεξιού καρπού όταν το FE είναι πλαγιασμένο. Στο αμορτισέρ δεν υπάρχει μοχλικό και με κάθε βίαιο άνοιγμα του γκαζιού το πίσω μέρος δε θα διστάσει να χάσει αστραπιαία την πρόσφυση, αναγκάζοντας τον αναβάτη να παλέψει για να κρατηθεί το FE όρθιο.
Η μεγαλειώδης ροπή και τράβηγμα του κινητήρα, ταλαιπωρούν το πίσω ελαστικό και αμορτισέρ του FE 550e. Και σχετικά σύντομα δημιουργείται η αίσθηση ότι ανά πάσα στιγμή το πίσω μέρος του FE είναι έτοιμο να "φύγει".
Στα "πολλά" το μπροστινό του FE ελαφρώνει και γίνονται αισθητές οι πρώτες υπόνοιες κοσκινίσματος, κάτι όμως που δε θα έπρεπε να γίνεται με το μαλακό πιρούνι και γενικότερα με τις μαλακές ρυθμίσεις. Ένα μικρό μερίδιο ευθύνης φέρει και το έξτρα βάρος στο τιμόνι λόγω του roadbook και των βάσεών του. Το ρεζερβουάρ είναι σχετικά φαρδύ και διατηρεί μια απόσταση μεταξύ των ποδιών. Τα δύο πλαϊνά πλαστικά εξέχουν αρκετά, δημιουργούν όμως πολύ καλό στοπ, όταν το σώμα πρέπει να μετακινηθεί προς τα πίσω ή να σηκωθεί όρθιο στα μαρσπιέ. Το τιμόνι είναι κοντά στο σώμα, τα μαρσπιέ είναι μεγάλα με καλό γκριπ και το σταντ, παρά το μαλακό ελατήριο, δε δημιουργεί προβλήματα με την ύπαρξή του.