Το πρώτο πράγμα που μου προκάλεσε εντύπωση με το που ανέβηκα πάνω στο Tenere ήταν το δυναμικό sag της μοτοσικλέτας, δηλαδή το πόσο "κάθονται" οι αναρτήσεις μόνο με το βάρος του αναβάτη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα 895 χλστ. που απέχει η σέλα από το έδαφος να μειώνονται αρκετά, επιτρέποντας στα ατελείωτα....177 εκατοστά του αναστήματός μου να πατάνε με το μισό πέλμα στο έδαφος, επιτυγχάνοντας ικανοποιητική στήριξη και έλεγχο.
Εργονομικά, η θέση οδήγησης είναι πολύ καλή και τοποθετεί τα άκρα σε φυσιολογικές γωνίες, η σέλα όμως περιορίζει αρκετά τις μετακινήσεις, λόγω του σχήματός της. Παρόλα αυτά είναι ανατομική και δεν κουράζει ακόμα και σε πολύωρες διαδρομές.
Το Tenere μπορεί να κινηθεί με μεγάλη άνεση στο κλεινόν άστυ, και παρά το φαινομενικά μεγάλο όγκο του δε με δυσκόλεψε καθόλου ακόμα και όταν χρειάστηκε να κατέβω καθημερινή στο κέντρο της Αθήνας. Το πολύ καλό ζύγισμα της μοτοσικλέτας επιτρέπει τον εύκολο χειρισμό της ανάμεσα στα μποτιλιαρισμένα (ως συνήθως...) αυτοκίνητα, ενώ, λόγω του ύψους, το τιμόνι περνά πάνω από τους καθρέπτες τους και ο οδηγός έχει τη δυνατότητα να εποπτεύει την κίνηση...αφ΄ υψηλού.
Οι λακκούβες, τα πεζοδρόμια και οι κακοτεχνίες που συνάντησα κατά τη διάρκεια της δοκιμής του Tenere στην άσφαλτο δεν αποτελούσαν εμπόδια προς αποφυγή αλλά στόχους, αφού ήταν πραγματικά απολαυστικός ο τρόπος με τον οποίο η μοτοσικλέτα τα απόσβενε, φροντίζοντας αφενός για την άνεση του αναβάτη και αφετέρου για τη διατήρηση της ισορροπίας και της κατευθυντικότητας. Ο κινητήρας συνάδει με τη γενικότερη φιλοσοφία κατασκευής του Tenere και δεν ντρέπεται για τη μονοκύλινδρη φύση του, με την έννοια του ότι δεν αποτελεί ένα "εκφυλισμένο" μηχανικό σύνολο, αλλά αντιθέτως είναι αρκούντως ζωντανός από χαμηλά, βγάζει ελάχιστους κραδασμούς και γενικά λειτουργεί όπως οφείλει να λειτουργεί κάθε κινητήρας αυτής της διάταξης. Στην πράξη καταφέρνει να κινήσει το Tenere χωρίς πρόβλημα μέσα στην πόλη και το μόνο θέμα που αντιμετωπίζει ο οδηγός, και πολύ περισσότερο ο συνεπιβάτης, είναι η ζέστη που βγαίνει στα πόδια από την αριστερή πλευρά της μοτοσικλέτας όπου και περνάνε οι εξατμίσεις. Πριν οδηγήσω τη μοτοσικλέτα, πίστευα ότι η σκονισμένη αθηναϊκή άσφαλτος και τα δύο μπροστινά δισκόφρενα του Tenere, δε θα τα πήγαιναν καλά μεταξύ τους. Μέγα λάθος! ¶ριστα δέκα στα φρένα του Tenere και ειδικά στο μπροστινό που προσφέρει εξαιρετική πληροφόρηση, γραμμικότητα και αποτελεσματικότητα, σταματώντας το χωρίς δράματα και άγχη.
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Διαβάστηκε από 111444 αναγνώστες
