ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Aprilia RSV4 Factory-Misano/Ιταλία |
Espresso dopplo* |
Διαβάστηκε από 16711 αναγνώστες
|
|
|
*Διπλό εσπρέσο (μικρό αλλά… turbo)
Εδώ και πολλά χρόνια, το δίλημμα για τον αγοραστή στα μεγάλα Superbikes ήταν ανάμεσα σε μοτοσικλέτες με κινητήρα τετρακύλινδρο εν σειρά ή V2. Όχι πια. Καλώς ήλθες RSV4. Απίστευτα μικρή, καθαρόαιμη πίστας, με τεχνολογία κορυφής. Η επανάσταση μπορεί να αρχίσει! |
|
Η βροχή σε ρόλο ρυθμιστή |
|
Η μέρα ήταν η δεύτερη του Απρίλη 2009. Το λεωφορείο της Aprilia άνοιξε τις πόρτες του και τριάντα εννέα συντάκτες του ειδικού Τύπου ξεχύθηκαν στην πίστα του Misano Adriatico. Στη θρυλική ιταλική πίστα Santa Monica, όπου μας περίμεναν είκοσι πέντε Aprilia RSV4 Factory -μόλις είχαν συμπληρώσει τα 1.000 πρώτα χιλιόμετρα έκαστο- έτοιμα να αποδείξουν την αξία τους. Θα μπορούσε να αποτελεί το όνειρο όλων των αναβατών. Τέσσερα εικοσάλεπτα σε αυτήν την πίστα, με αυτή τη μοτοσικλέτα. Έτσι θα είχαν ανοίξει οι πύλες του Παραδείσου για τριάντα εννέα θνητούς αναβάτες, αν δεν είχαν προλάβει να ανοίξουν πρώτα οι κάνουλες του ουρανού. Και η βρόχα έπιπτε ράιτ θρου, όπως θα έλεγε κι ο Ζαμπέτας. Η ενημέρωση των ανθρώπων της Aprilia είχε σκοτεινό τόνο: «Η μισή πίστα είναι πρόσφατα στρωμένη και κρατάει καλά. Η άλλη μισή όχι. Επίσης, λυπούμαστε, αλλά οι πρόσφατοι αγώνες αυτοκινήτων έχουν στρώσει το τέλος κάθε ευθείας με κομμάτια ελαστικών και χρειάζεται να δείξετε μεγάλη προσοχή.» Η απόφαση είχε ληφθεί. Η παρουσίαση θα συνεχιζόταν as planned. Οι μοτοσικλέτες είχαν όλες φορέσει βρόχινα αγωνιστικά ελαστικά, τα οποία ήδη χουχούλιαζαν κάτω από καυτές ηλεκτρικές κουβέρτες. Για περαιτέρω ασφάλεια, οι τεχνικοί συνέστησαν να χρησιμοποιήσουμε το χάρτη «S» στην ανάφλεξη, όπου υπήρχε περιορισμός της δύναμης στις τρεις πρώτες ταχύτητες. Οπλιστήκαμε με κουράγιο και θετική ενέργεια και τρυπώσαμε στις φόρμες μας. Ο ένας μετά τον άλλον, οι αναβάτες του πρώτου γκρουπ έβαζαν μπροστά τις μοτοσικλέτες τους και τα box γέμισαν με μπάσα μπουμπουνητά. Ωραίος ήχος χαμηλά, μεστός και βαρύς. Στις μεσαίες στροφές δεν με τρέλαινε, αλλά ψηλά θύμιζε the real thing! Λες και παρευρισκόμουν σε εκκίνηση αγώνα Superbikes. Και φεύγουν! Δερματοφορεμένοι στεκόμασταν στον τοίχο της μεγάλης ευθείας, περιμένοντας να φανούν τα Factory. Το θέαμα ήταν εγγυημένο. Μια κουστωδία από δέκα RSV4 πέρασε με 200 χλμ./ώρα σε απόσταση τριών μέτρων από τον τοίχο των box. Ο ενδέκατος δεν φαινόταν πουθενά. Και μετά βγήκε η κόκκινη σημαία. Ήταν η αρχή για αρκετές ακόμα πτώσεις, με αιτία τις κατακλυσμιαίες καιρικές συνθήκες. Για τις πτώσεις δεν έφταιγε στο ελάχιστο η μοτοσικλέτα κι αυτό θα το καταλάβαινα αμέσως μόλις συμπλήρωνα τον πρώτο γύρο με το γκρουπ μου. Η εμπειρία μου σε απαιτητικό περιβάλλον πίστας, και δη της τάξης της συγκεκριμένης, είναι ιδιαίτερα μικρή. Έτσι, η είσοδός μου στη βρεγμένη και γλιστερή πίστα του Misano καβάλα σε ένα 1000άρι Superbike θα μπορούσε να είναι μια τρομακτική εμπειρία. Κι όμως, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, δεν θα μπορούσα να ζητήσω μια φιλικότερη μοτοσικλέτα για αυτές τις καιρικές συνθήκες. Η σέλα των 845 χλστ. είναι σχετικά ψηλή για έναν αναβάτη με ύψος 1.72 μ., αλλά συνηθίζεται γρήγορα. Αυτό που δεν συνηθίζεται εύκολα είναι το πόσο όμορφο είναι το Factory από κοντά. Ίσως το ομορφότερο Superbike που φτιάχτηκε ποτέ. Και ποιοτικό παντού.
|
Mε όπλο του την ομοιογένεια |
|
Το εντυπωσιακότερο οδηγικό χαρακτηριστικό της RSV4 είναι η ομοιογένεια του συνόλου. ¶ψογος ο ψεκασμός με τους διπλούς εγχυτήρες, κανένα παράπονο υστέρησης από τον αισθητήρα του ride by wire, γραμμική απόδοση κινητήρα παντού, γεμάτη καμπύλη από χαμηλά έως και τον κόφτη, χωρίς υστερίες και ξεσπάσματα. Πλαίσιο βράχος, αναρτήσεις πλήρως ρυθμιζόμενες, σκληρές μεν, προσφέροντας άπλετη πληροφόρηση δε -το σταμπιλιζατέρ στην πιο μαλακή του ρύθμιση ούτε που χρειάστηκε σε αυτές τις συνθήκες. Μαλακά χειριστήρια, άμεμπτος ο μηχανικός συμπλέκτης, χωρίς να κουράζει τα δάκτυλα, προβλέψιμος και ακριβής, σώζοντας λόγω του μονόδρομου χαρακτήρα του τα άγαρμπα γλιστρήματα του πίσω ελαστικού. Και οι ακτινικές δαγκάνες της Brembo μπροστά, παρέα με την επίσης ακτινική τρόμπα, πραγματικές άγκυρες, χωρίς να τρομάζουν, εκμεταλλεύσιμες στο έπακρο. Η θέση οδήγησης είναι μεν «αγωνιάρικη», χωρίς όμως να τοποθετεί τα μέλη του αναβάτη σε ακραίες και ανατομικά βασανιστικές γωνίες. Στη μεγάλη ευθεία βλέπω μέχρι και 180 χλμ./ώρα, επιταχύνω κι άλλο, χωρίς όμως πλέον να κοιτώ το ψηφιακό κοντέρ, και έρχεται η ώρα του φρεναρίσματος με όλες τις αισθήσεις να είναι σε επιφυλακή. Στο κλείσιμο του γκαζιού, μερικά δυνατά σκασίματα από το κτηνώδες τελικό γεμίζουν τον αέρα, ενώ στα κατεβάσματα το κιβώτιο συνεχίζει να δίνει τον καλύτερο εαυτό του. Θετικό, ακριβές, αθόρυβο. Οι γύροι διαδέχονταν ο ένας τον άλλο και πριν καλά-καλά το καταλάβω, τελείωσε το πρώτο εικοσάλεπτο session και η καρό σημαία έκανε την εμφάνισή της. Καθώς μας άλλαζε το τρίτο γκρουπ, βρέθηκα να πίνω ένα ζεστό, δυνατό, ιταλικά εύγευστο espresso, σκεπτόμενος τα αρνητικά στοιχεία που είχα εντοπίσει στη μοτοσικλέτα. Καταρχήν, η κόρνα είναι ασθενική σε ήχο. Δεύτερον, οι καθρέπτες δείχνουν αρκετό ώμο, μαζί με δρόμο. Τρίτον… ναι, καλά καταλάβατε, όσο και να προσπαθώ δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι πραγματικά άξιο λόγου. Παρόλα αυτά, σε σχέση με το δικύλινδρο RSV, οι μικρότερες διαστάσεις του «4» σηματοδοτούν το ακόμα πιο σκληροπυρηνικό και στοχευόμενο προφίλ της μοτοσικλέτας. Το Factory αποτελεί ένα όπλο πίστας και όταν ο συνεπιβάτης αντικρίσει την απίστευτα λεπτή φλούδα σέλας που του αναλογεί -αν έχετε μπει στον κόπο να αλλάξετε το μονόσελο- είναι σίγουρο πως θα απομακρυνθεί τρέχοντας. Όταν τελείωσε και το δεύτερο εικοσάλεπτο, ήμουν ταυτόχρονα ανακουφισμένος και απογοητευμένος. Ανακουφισμένος γιατί πέρασα τη δοκιμασία αλώβητος και απογοητευμένος γιατί αν η πίστα ήταν στεγνή, ήμουν σίγουρος πως η οδηγική εμπειρία στο Misano με αυτή την εκπληκτική μοτοσικλέτα, θα ήταν η καλύτερη της ζωής μου.
|
Σχεδίαση |
|
Δημιουργώντας ένα top model
Ο σχεδιαστής του RSV4 δεν είναι άλλος από το διευθυντή του Piaggio Group Style Centre, το θρύλο του design, Αργεντινό Miguel Angel Galluzzi. Ο Galluzi είναι υπεύθυνος, μεταξύ άλλων, για το σχεδιασμό του Ducati Monster και του Cagiva Raptor. Στην παρουσίαση μάς μίλησε για τα δύο άκρα μιας μοτοσικλέτας και για την προσπάθειά του να κάνει την RSV4 άμεσα αναγνωρίσιμη, τόσο καθώς πλησιάζει όσο και καθώς απομακρύνεται. Η σχεδόν ανύπαρκτη ουρά κάνει τη μοτοσικλέτα να δείχνει τόσο μικρή όσο και μια αγωνιστική 250! Επίσης, τίποτα δεν έχει προστεθεί στη μοτοσικλέτα, χάριν αισθητικής. Όλα έχουν σχεδιαστεί με στόχο τις επιδόσεις και τη λειτουργικότητα. Το RSV4 είναι σαφώς η μικρότερη σε διαστάσεις μοτοσικλέτα της κατηγορίας, ενώ έγιναν εκτενείς αεροδυναμικές δοκιμές για τη μέγιστη δυνατή μείωση του αεροδυναμικού συντελεστή. Στο σχεδιασμό του προβολέα, στα πρώτα σχέδια, οι προβολείς μέσα στα μάτια της γάτας ήταν στρογγυλοί, όπως και στο R1. Στο τελικό σχέδιο, ο προβολέας απέκτησε το σημερινό αιχμηρό τριπλό του σχήμα, ενώ οι μεγάλοι αεραγωγοί που βρίσκονται ξεχωριστά από κάτω του, «μπουκώνουν» το Ram-Air με αυξημένη πίεση αέρα κατά 35mb (millibar) στα 280 χλμ./ώρα.
|
H RSV4 στους αγώνες |
|
Μαζί με τους τεχνικούς, το σχεδιαστή και το υπόλοιπο προσωπικό της Aprilia, παρέα μάς έκαναν οι αγωνιζόμενοι στο πρωτάθλημα WSBK, Max Biaggi και Shinya Nakano -ο οποίος δυστυχώς έσπασε την κλείδα του δύο μέρες μετά- μιλώντας με τα καλύτερα λόγια για την RSV4. Ο Max είπε πως παρόλο που ακόμα είναι αρχή, η μοτοσικλέτα είναι αυτή ακριβώς που θέλανε, όλα ρυθμίζονται και δείχνει ανταγωνιστική και έτοιμη για την κορυφή με το καλημέρα. Ο Nakano, από την άλλη, δήλωσε εντυπωσιασμένος από το πόσο ομαλή είναι η απόδοση του κινητήρα.
|
Μisano Cirquit |
|
Η πίστα του Misano είναι ένα μεγάλο θεματικό πάρκο αγώνων στην περιοχή της Riviera Romagnola. Φιλοξενεί αγώνες παγκοσμίων πρωταθλημάτων σε 2 και 4 τροχούς, και μαζί με το Mugello αποτελεί μία από τις δύο πιο γνωστές πίστες επί ιταλικού εδάφους. Βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά από τη θάλασσα της Αδριατικής, ενώ εκτός από τους αγώνες, αρκετές εταιρείες την επιλέγουν για παρουσιάσεις νέων μοντέλων. Πρόσφατα, η πίστα άλλαξε φορά, σύμφωνα με τους κανονισμούς του MotoGP, και πλέον κινείσαι σε αυτή με τη φορά του ρολογιού -δεξιόστροφα. Ταυτόχρονα, το μήκος της μεγάλωσε και έφτασε τα 4.226 μέτρα, με ελάχιστο πλάτος τα 12 μέτρα. Η νέα πίστα της Santa Monica -όπως λέγεται- πιστοποιήθηκε επίσημα από την επιτροπή ασφάλειας του MotoGP, αλλά και από τους Loris Capirossi και Valentino Rossi. Η πίστα έχει εννιά δεξιές στροφές, πέντε αριστερές και 1.850 μέτρα ευθείας. Υπάρχει δυνατότητα φιλοξενίας 60.000 θεατών, με τους 20.000 να προφυλάσσονται από στέγαστρα σε περίπτωση βροχής. Η πίστα φωτίζεται το βράδυ, ενώ είναι ανοικτή 320 μέρες το χρόνο.
|
Mιλώντας με αριθμούς |
|
Έτυχε να συμπληρώσω τα τεχνικά χαρακτηριστικά του RSV4 πάνω στη φόρμα όπου προϋπήρχαν τα χαρακτηριστικά του νέου R1. Γέλαγα μόνος μου καθώς αντικαθιστούσα την ιπποδύναμη και τη ροπή. Ίδιοι οι ανακοινώσιμοι ίπποι (180 ίπποι η Aprilia, 182 ίπποι η Yamaha) και στις ίδιες 12.500 σ.α.λ. Ίδια όμως κι η ροπή (11,7 κιλά η Aprilia και 11,8 κιλά η Yamaha) ξανά στις ίδιες 10.000 σ.α.λ.! Εντυπωσιακό. Κατόπιν προχώρησα στις διαστάσεις. Μήκος 2.040 χλστ. η Aprilia, 2.070 χλστ. η Yamaha. Φτάνοντας στο βάρος, βλέπουμε την Aprilia να έχει βάρος 176 κιλά άδεια, ενώ η Yamaha 177 κιλά. Υπ’ όψιν πως αυτά τα νούμερα αφορούν στις μοτοσικλέτες προτού προστεθεί σε αυτές η μπαταρία, τα υγρά της, το ψυκτικό, το λάδι του κάρτερ, τα υγρά των φρένων και η βενζίνη. Παρόλα αυτά, η Aprilia υποστηρίζει πως κατάφερε με τη βοήθεια της τεχνολογίας να μειώσει και την ποσότητα του λαδιού του κινητήρα, χωρίς συνέπειες στην αξιοπιστία, μειώνοντας το τελικό γεμάτο βάρος -ενώ και το ρεζερβουάρ του RSV χωρά ένα λίτρο καυσίμου λιγότερο από του R1. Δυστυχώς, χωρίς να έχουμε στα χέρια μας ένα λειτουργικό RSV4 και μια ζυγαριά ακριβείας, δεν μπορούμε να υπολογίσουμε με ακρίβεια το γεμάτο βάρος, για να δούμε πώς συγκρίνεται με εκείνο των υπολοίπων Superbikes. Κι αν από ορισμένες μεριές έχουν ακουστεί παράπονα για το βάρος του νέου R1, το Aprilia RSV4 δίνει στον αναβάτη μια ιδιαίτερα ευέλικτη και πολύ ελαφριά αίσθηση.
|
Tα επίσημα αξεσουάρ της |
|
Μαζί με την RSV4 Factory, η Aprilia παρουσίασε μια εκτενή σειρά με επίσημα αξεσουάρ:
Αγωνιστική ολόσωμη εξάτμιση της Akrapovic βάρους 5 κιλών, με +9hp
Ακόμα καλύτερο (και ακριβότερο) πίσω αμορτισέρ Öhlins TTX36
Ρυθμιζόμενα μαρσπιέ, για να την φέρετε ακόμα περισσότερο στα μέτρα σας
Αγωνιστικά, χαμηλότερα, πανέμορφα κλιπόν από CNC αλουμίνιο
Στιλάτα, τριγωνικά προστατευτικά «μανιτάρια» για το φέρινγκ
Ψηλότερη ζελατίνα για το φέρινγκ, για καλύτερη προστασία από τον αέρα
Καλύμματα για τις τρύπες στο φέρινγκ, όταν αφαιρείς τους καθρέπτες
Βάσεις για αγωνιστικό σταντ
Πλαίσιο αριθμού κυκλοφορίας
Ρυθμιζόμενο πλαίσιο αριθμού κυκλοφορίας
Κουκούλα για φύλαξη με το logo της μοτοσικλέτας
Αγωνιστικό σταντ
Προστατευτικά για τις φτέρνες από ανθρακόνημα
Κάλυμμα ρεζερβουάρ και tank bag με ιμάντες και κλιπ
Αδιάβροχο τσαντάκι ουράς
Ανθρακονημάτινο κάλυμμα τελικού εξάτμισης βάρους 200 γρ.
Εισαγωγές αέρα από ανθρακόνημα
Η Aprilia σημειώνει πως εκτός από τον παραπάνω κατάλογο, υπάρχουν πολλά ακόμα αγωνιστικά αξεσουάρ, μία αγωνιστική φόρμα και ένα κράνος από carbon-fiber με βάρος 1.300 γρ.
|
Πότε έρχεται; |
|
Το RSV4 Factory αναμένεται και στη χώρα μας στις αρχές Μαΐου, με κόστος 19.790 ευρώ. Τιμή πολύ καλή, αν αναλογιστεί κανείς την τεχνολογία που κουβαλάει, συν το γεγονός της αύξησης της τιμής των γιαπωνέζικων 1000, που βρίσκονται σήμερα στα 16.000 ευρώ. Ο μοναδικός χρωματικός συνδυασμός είναι αυτός που βλέπετε στις σελίδες του περιοδικού. Το οικονομικότερο μοντέλο RSV4 R θα εμφανιστεί αρκετά αργότερα, για την ακρίβεια μέσα στο 2010, πιθανόν σε μαύρο χρώμα.
|
|
|
|
|