Το ζουζούνισμα του δίχρονου κινητήρα, που τείνει να εκλείψει στις μέρες μας, είναι και η πρώτη ευχάριστη νότα που φτάνει στα αυτιά του αναβάτη με το που πατήσει το μπουτόν της μίζας. Το γκάζι ανοίγει και το… αβαρές σύνολο που ονομάζεται ΧΟ αρχίζει να κινείται προς το κέντρο της πόλης με απειλητική διάθεση! Τα εμπόδια (βλ. μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα) που θα συναντήσει μπροστά του, είναι μάλλον για τους άλλους, αφού δεν θα του δημιουργήσουν πρόβλημα σχεδόν ποτέ. Το τιμόνι του κόβει πολύ, οι ελιγμοί πραγματοποιούνται με ακρίβεια χιλιοστού, ενώ με τη σβελτάδα που διακρίνει τα μοντέλα αυτής της κατηγορίας, το ιταλικό scooter βρίσκεται ήδη μπροστά στο φανάρι και δέχεται τα βλέμματα των υπόλοιπων "δίτροχων". Η αλήθεια είναι ότι όσο πιο δύσκολες είναι οι συνθήκες μέσα στις οποίες κινείται τόσο περισσότερο γίνεται εμφανής η αξία του ΧΟ, το οποίο μπορεί να περάσει από παντού χωρίς να κουράζει τον αναβάτη, ακόμη και όταν στη σέλα του βρίσκεται δεύτερο άτομο. Για αυτό το τελευταίο, δεν ευθύνεται μόνο η προσεγμένη κατανομή του βάρους του. Το στιβαρό του πλαίσιο, σε συνδυασμό με τη σωστή γεωμετρία, καταφέρνει να διατηρεί τη συμπεριφορά του μικρού Garelli αναλλοίωτη, παρά το έξτρα βάρος "εκεί πίσω και ψηλά". Το scooter της ιταλικής εταιρείας έχει σχεδιαστεί αποκλειστικά για αυτές τις συνθήκες και το δείχνει σε κάθε ευκαιρία που του δίνεται, εκτελώντας κάθε εντολή του αναβάτη του χωρίς δισταγμό και το πιο σημαντικό, χωρίς κόπο.