Πρόκειται για μια οικονομική σε απόκτηση και χρήση μοτοσικλέτα που δεν εντυπωσιάζει με την αισθητική ή τον εξοπλισμό της, αλλά με την πρακτικότητα που προσφέρει στις αστικές διαδρομές.
Αισθητική: Λιτό και απέριττο Οι καμπύλες συνδυάζονται με αεροδυναμικά πλαστικά, το παραλληλόγραμμο κλασικό ψαλίδι βρίσκεται λίγο πιο κάτω από δύο μοντέρνας αισθητικής αλουμινένιες βάσεις για τα μαρσπιέ του συνοδηγού και τα ψηφιακά όργανα στέκονται δίπλα στα αναλογικά και καλύπτονται από χρώμιο. Πάντως, το στρόγγυλο φανάρι είναι αυτό που ξεχωρίζει και προσδίδει στο YBR τον τόνο του κλασικού. Δεν σκοπεύει να ενθουσιάσει τους πιτσιρικάδες, αλλά πατάει γερά και στο παρόν, τόσο στην εμφάνιση όσο και στην τεχνολογία και τις επιδόσεις. Κινητήρας: Εργάζεται σκληρά Με ισχύ που αγγίζει τους 20,1 ίππους στις 7.500 σ.α.λ. και ροπή που φτάνει τα 2,1 kgm στις 6.500 σ.α.λ., το YBR 250 βρίσκεται στα επίπεδα του ανταγωνισμού και καταφέρνει να κινηθεί γρήγορα, όχι μόνο στην πόλη, αλλά και έξω από αυτήν, ακόμη και με δύο άτομα στη σέλα του. Ειδικά στον τομέα της ροπής, το
YBR είναι εξαιρετικό, καθώς χρησιμοποιεί μεγάλα αποθέματα από χαμηλά, κάνοντας τις προσπεράσεις παιχνιδάκι. Επιπλέον, το πεντατάχυτο κιβώτιο είναι σαφές και μαλακό, προσθέτοντας πόντους στη χρηστικότητα του μοντέλου, ενώ στα συν μετράται η ύπαρξη ψυγείου λαδιού, το οποίο φροντίζει η θερμοκρασία να παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, ακόμη και μετά από ένα παρατεταμένο σταμάτα-ξεκίνα στα φανάρια της πόλης. Φρένα / Αναρτήσεις: Πρώτο μέλημα η φιλικότητα Το σύστημα αναρτήσεων του YBR 250 αποτελείται από μονό αμορτισέρ πίσω και συμβατικό πιρούνι διαμέτρου 37 χιλ. μπροστά. Η αίσθηση που προσφέρουν αμφότερα είναι μαλακή, με έμφαση στην άνεση και όχι στην ακαμψία που απαιτούν οι μεγάλες κλίσεις. Παρόλο που οι αναρτήσεις είναι αρκετά μαλακές, δεν θα τερματίσουν εύκολα -ακόμη και με δύο άτομα- και η μοναδική περίπτωση που θα ζητήσεις κάτι πιο σφιχτό είναι όταν βρίσκεσαι σε κλειστή στροφή. Τα φρένα, από την άλλη, δεν είναι όσο αποτελεσματικά θα περιμέναμε. Την εικόνα χαλάει ο μπροστινός δίσκος των 282 χιλ., ο οποίος δεν έχει την απαιτούμενη δύναμη. Ωστόσο, σε συνδυασμό με το αρκετά δυνατό πίσω ταμπούρο (ένας από τους δεσμούς του YBR με το παρελθόν), ο αναβάτης δεν πρόκειται να κινδυνέψει, ακόμη και σε απότομα φρεναρίσματα. Οδηγώντας: Στη ζούγκλα της πόλης Με ένα μόνο γύρισμα της μίζας, ο κινητήρας ξεκινά αθόρυβα και το πρώτο τράβηγμα του γκαζιού θέτει σε κίνηση τη μοτοσικλέτα, δείχνοντας τα πρώτα σημάδια υπεραρκετής ροπής. Ανάμεσα στα αυτοκίνητα, η κίνηση είναι παιχνιδάκι. Η ευελιξία και ο εύκολος και απόλυτος έλεγχος που έχεις πάνω στη μοτοσικλέτα, σου δίνουν τη δυνατότητα να περνάς από παντού, με μόνο εμπόδιο το γεγονός ότι το τιμόνι βρίσκεται στο ύψος των καθρεφτών των αυτοκινήτων. Ωστόσο, το συγχωρείς όταν σου δείχνει πόσο μπορεί να κόψει και να σε φέρει από το ένα ρεύμα στο άλλο, ανάμεσα σε μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα. Όταν ο δρόμος ανοίξει μπροστά σου, συνδυάζοντας ροπή και ευελιξία μπορείς να προσπεράσεις εύκολα, ενώ εκμεταλλευόμενος την ισχύ του δεν πρόκειται να τα βρεις σκούρα πουθενά. Ακόμη και σε υψηλότερες ταχύτητες (μέσα στα όρια της πόλης), τα φρένα θα ικανοποιήσουν, αφήνοντας όμως ένα παράπονο για τη δύναμη που θα ήθελες, αλλά δεν έχουν. Πάντως, δεν πρόκειται να τεθεί θέμα ασφαλείας, καθώς το πίσω φρένο είναι πιο δυνατό από το μπροστινό και αρκετά αποτελεσματικό μέσα στην κίνηση. Τι να προσέξετε Κατά καιρούς έχουν ακουστεί κάποια παράπονα σχετικά με θορύβους κατά την κίνηση. Αν αντιληφθείτε κάτι, ρίξτε μια ματιά στην αλυσίδα, ενώ αν ο θόρυβος προέρχεται από αλλού, αφήστε έναν μηχανικό να του ρίξει μια ματιά. Τι να αλλάξετε Το αδύναμο μπροστινό φρένο μπορεί να ενισχυθεί με μια νέα τρόμπα. Επίσης, εξαιρετικά χρήσιμα θα φανούν ένα top case και μια ζελατίνα, τα οποία θα του χαρίσουν αποθηκευτικές δυνατότητες και προστασία από τον αέρα. Συμπέρασμα: Ικανοποιεί Το YBR 250 είναι ελαφρύ, ευκολοδήγητο, ευέλικτο και, πάνω απ´ όλα, διαθέτει έναν κινητήρα με πολύ γλυκιά και ροπάτη λειτουργία.
Αν και τα τελευταία χρόνια η μετακίνηση στην πόλη έχει γίνει συνώνυμο του παπιού και του scooter, το YBR μπορεί να προσφέρει κάτι διαφορετικό σε όσους προτιμούν μια μοτοσικλέτα για τις καθημερινές τους διαδρομές. Είναι καθαρά θέμα επιλογής.
Η ρετρό αισθητική του συνόλου παντρεύεται με πινελιές μοντερνισμού.
Ο μπροστινός δίσκος των 282 χιλ. δεν ικανοποιεί όσο θα θέλαμε
O αερόψυκτος κινητήρας εκμεταλλεύεται από χαμηλά τα μεγάλα αποθέματα ροπής του.
Ο πίνακας οργάνων συνδυάζει αναλογικούς και ψηφιακούς δείκτες.
Μεγάλο ρόλο στο φρενάρισμα παίζει το ταμπούρο πίσω, το οποίο έχει ικανοποιητική δύναμη.
Είναι ελαφρύ, ευέλικτο, δυνατό και ροπάτο από τις χαμηλές σ.α.λ. Ό,τι πρέπει, δηλαδή, για την πόλη!
Ο ανταγωνισμός
Honda CBF 250 To CBF αποτελεί το δημοφιλέστερο ίσως commuter στα 250 κ.εκ. και όχι άδικα. Είναι εξαιρετικά φιλικό και η συμπεριφορά του μπορεί να "εκπαιδεύσει" ακόμη και τον αναβάτη που μόλις πήρε το δίπλωμα οδήγησης. Ο κινητήρας είναι ελαστικός, το κιβώτιο μαλακό και οι αναρτήσεις φροντίζουν για την άνεση. Επιπλέον, όταν χρειαστεί, το τιμόνι θα δώσει καλό μοχλό και το CBF δεν θα δείξει γρήγορα αδυναμίες στη στροφή.
Kawasaki KLX 250 D-Tracker
Όταν το KLX 250 της Κawasaki απέκτησε την ασφάλτινη και supermoto έκδοσή του, το αποτέλεσμα ήταν το
D-Tracker, ένα διασκεδαστικό εργαλείο πόλης. Μπορεί το
D-Tracker να μη συμμερίζεται τις commuter ανησυχίες των Yamaha YBR 250 και Honda CBF 250, ωστόσο, είναι σε θέση να κάνει αξιοπρεπώς τη δουλειά του, εμπλουτίζοντάς την με μπόλικες δόσεις διασκέδασης.
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Διαβάστηκε από 15899 αναγνώστες
