Ακόμη και στην έκδοση χωρίς το
C-ABS, τα φρένα του CBR 250R είναι πολύ καλά. Δυνατά και παράλληλα φιλικά, κάνουν καλά τη δουλειά τους.
Μαζί με τον κινητήρα, το πιο φιλικό στοιχείο πάνω στο CBR 250R είναι τα φρένα του. Αν και είναι οπωσδήποτε δυνατά, η λειτουργία τους έχει αναπτυχθεί με επίκεντρο τον άπειρο αναβάτη. Ο μεγάλος μπροστινός δίσκος των 296 χλστ. και η διέμβολη δαγκάνα αναλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της επιβράδυνσης και ακινητοποίησης του CBR. Η όλη διαδικασία γίνεται με φιλικό τρόπο και δεν πρόκειται να τρομάξει κάποιον που δεν κουβαλά μαζί του χρόνια μοτοσικλετιστικής εμπειρίας. Παράλληλα, η ισχύς είναι αρκετή για να… τσεκουρώσει διψήφιες και τριψήφιες ταχύτητες. Σε συνδυασμό, λοιπόν, με τον πίσω δίσκο των 220 χλστ., το CBR 250R μπορεί να ακινητοποιηθεί άμεσα, αλλά όχι και απότομα. Το αρχικό δάγκωμα είναι ικανοποιητικό και η μετέπειτα πορεία αρκούντως γραμμική, με αποτέλεσμα τα φρένα να λειτουργούν όπως ακριβώς αρμόζει σε μια μοτοσικλέτα όπως το CBR.
Τέλος, αξίζει να αναφέρω ότι το Honda CBR 250R διατίθεται και σε έκδοση με C-ABS, το οποίο, όπως διαβάσατε πριν μερικά τεύχη στο άρθρο του Κώστα Γκαζή, είναι για… φίλημα!