Το Sprinter μου θυμίζει, κάθε φορά που το βλέπω, αυτό που λένε για κάποιους ανθρώπους – ότι, δηλαδή, αν και δεν είναι ιδιαίτερα όμορφοι ή εντυπωσιακοί, πάντα καταφέρνουν να τραβήξουν την προσοχή όταν μπαίνουν σε ένα δωμάτιο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με το Sprinter. Πάνω του δε θα δεις κάτι περισσότερο ή λιγότερο από αυτά που έχεις συνηθίσει να βλέπεις στα παπιά. Δε διαθέτει κάποιο χαρακτηριστικό που ενδεχομένως να λατρέψεις, δεν πρόκειται, όμως, και να απογοητευτείς.
Λίγο οι sport πινελιές, όπως οι γωνίες στην ποδιά, τα wave δισκόφρενα και οι κόκκινες δαγκάνες, λίγο η καρίνα, λίγο το μαύρο ματ τελείωμα στο ρύγχος της μάσκας, αυτό το παπί θα σου αρέσει και δε θα ξεφύγει της ματιάς σου. Αυτό που θα σε κερδίσει είναι οι λεπτομέρειες, μιας και, συνολικά, το Sprinter δεν ξεφεύγει από τα σχεδιαστικά πρότυπα της κατηγορίας, τα οποία θέλουν τα παπιά να συνδυάζουν τη sport με την παραδοσιακή και πρακτική αισθητική.
Από την άλλη, βέβαια, υπάρχουν και τα αρνητικά. Ο πίνακας οργάνων (ο οποίος διαθέτει και στροφόμετρο) είναι ξεπερασμένος αισθητικά, ενώ και τα αυτοκόλλητα πάνω στα πλαστικά του θα μπορούσαν να είναι πιο σύγχρονα και ομορφότερα.