Από την πρώτη φορά που βρεθήκαµε στη σέλα ενός V-Strom 1000 µας εντυπωσίασε ο τρόπος που η Suzuki πήρε όλα τα καλά στοιχεία του πρώτου µοντέλου και τα βελτίωσε σε µεγάλο βαθµό.
Στην περίπτωση του υπερεξοπλισµένου V-Strom, στην ουσία δεν αλλάζει κάτι στην οδηγική του συµπεριφορά. Παραµένει ένα ουδέτερα στηµένο µεγάλο on-off µε εξαιρετικά προβλέψιµη και φιλική συµπεριφορά στην άσφαλτο, καθώς και ένα βασικό σετ ικανοτήτων για το χώµα – εξαρτώµενο πολύ περισσότερο από τα χέρια του αναβάτη του, παρά από την ίδια τη µοτοσυκλέτα.
Αν κάτι αλλάζει, αυτό είναι η αεροδυναµική του συµπεριφορά σε οριακές καταστάσεις. Κάτι η µεγαλύτερη ζελατίνα, κάτι οι βαλίτσες, θα νιώσεις µια µικρή επιπλέον αντίσταση στις υψηλές ταχύτητες. Μπορεί το V-Strom να είναι πρόθυµο να κρατά τα 180 όλη µέρα, αλλά µε τις βαλίτσες επάνω το όριο καλό θα είναι να παραµένει κάτω από τα 140.
Αυτό άλλωστε ισχύει για όλες τις µοτοσυκλέτες του κόσµου και µάλιστα πολλές after market βαλίτσες (που µπορούν να τοποθετηθούν σε οποιοδήποτε µοντέλο) δηλώνουν στις οδηγίες τους ανώτατο όριο τα 120 χ.α.ώ.
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;