Ναι ρε σεις, όλες οι νέες αυτόματες Vespa, για τους λάτρεις του κλασσικού, δεν θα έπρεπε να αποκαλούνται με το ίδιο όνομα. Οι διαφορές μεταξύ της αρχαΐζουσας PX και των νέων Vespa είναι χαοτικές! Δίχρονος vs τετράχρονου κινητήρα, μέταλλο vs πλαστικού, ταχύτητες vs αυτόματου κιβωτίου, κλπ. Τα προτερήματα του κιβωτίου, φαίνονται με το καλημέρα, καθώς η κοντή πρώτη, χαρίζει ικανοποιητικότατη αναρριχητικότητα. Ο κινητήρας, παρόλο που είναι αρκετά κλειστός για χάρη των Euro3, είναι τέρας ελαστικότητας. Ξεκινάς άνετα με δευτέρα, ενώ ανεβαίνει δικάβαλη ακόμα και ελαφριές ανηφόρες με 4η.
Στο δρόμο, εμπιστευτείτε τη δυνατή κόρνα για να δηλώσετε τη θέση σας. Κι αν αναρωτιέστε, ναι, η PX κάνει πανεύκολα σούζες με πρώτη και δευτέρα, λόγω και της κατανομής βάρους στο πίσω μέρος! Το φρένο μπροστά θέλει λίγη προσοχή σε κακό οδόστρωμα για να μη διώξει τον τροχό. Έχει δύναμη, όμως σχετικά μέτρια αίσθηση.
Για να πατήσεις το πίσω φρένο, πρέπει να σηκώσεις το πόδι από την ποδιά, διαδικασία που δεν βολεύει, ενώ με το πόδι στον αέρα, δεν έχεις και σωστή αίσθηση όταν πιέζεις το ποδόφρενο με τη μύτη -του ποδιού, ε;. Τέλος, οι αναρτήσεις, αλλά και οι μικροί τροχοί δεν θα πουν όχι ακόμα και σε off-road(!) κομμάτια, με άριστη, και προβλέψιμη συμπεριφορά. Και μην ξεχνάτε ένα ακόμη μοναδικό στοιχείο της παλιάς Vespa που είναι ο έξτρα τροχός (η ρεζέρβα) που βρίσκεται κάτω από το πλαϊνό καπάκι!
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;