Το πλαίσιο χωροδικτύωμα είναι σημαντικά μικρότερο σε διαστάσεις από εκείνο των αερόψυκτων Monster αλλά και ελαφρύτερο. Ο κινητήρας αποτελεί φέρον τμήμα του πλαισίου αφού δένει πάνω σε αυτόν στις κεφαλές των κυλίνδρων, αλα Panigale. Οι μικρότερες διαστάσεις δεν εμπόδισαν τους Ιταλούς να του προσδώσουν διπλάσια επίπεδα στρεπτικής ακαμψίας (!) σε σχέση με την προηγούμενη γενιά με τη στιβαρότητα να συνεχίζεται και στο σεβαστών διαστάσεων δίμπρατσο ψαλίδι. Αυξημένο κατά 30 χλστ. παρουσιάζεται και το μεταξόνιο, για αυξημένη σταθερότητα αλλά και άνεση όταν κινείστε με δεύτερο άτομο στη σέλα, η κάστερ βρίσκεται στις 24,3 μοίρες και το ίχνος στα 93,2 χλστ.
Στον τομέα των φρένων η Ducati έδωσε επίσης ρέστα αφού μπροστά βλέπουμε ακτινικά τοποθετημένες μονομπλόκ δαγκάνες της Brembo (M4-32) αλλά και ακτινική τρόμπα.Οι δαγκάνες συνεργάζονται με δίσκους διαμέτρου 320 χλστ. ενώ πίσω ο δίσκος των 245 χλστ. συνεργάζεται με δαγκάνα ενός εμβόλου. Στον τομέα των αναρτήσεων οι Ιταλοί κινήθηκαν λίγο πιο συντηρητικά δίνοντας λιγότερες ελευθερίες στον αναβάτη. Το ανεστραμμένο πιρούνι με διάμετρο καλαμιών στα 43 χλστ. προέρχεται από την Kayaba, είναι ίδιο σε διαστάσεις με του 796, ενώ και αυτό δεν φέρει καμία ρύθμιση. Αυτό που ρυθμίζεται ως προς την προφόρτιση του ελατηρίου και την απόσβεση επαναφοράς είναι το κεντρικά τοποθετημένο αμορτισέρ το οποίο στηρίζεται απευθείας σε ψαλιδι και μοτέρ χωρίς μοχλικό.