Η Kawasaki αποφάσισε με το ZX-R 400 να αντιμετωπίσει τον 2χρονο ανταγωνισμό των Suzuki και Yamaha. Με όπλο του την εμφάνιση, που θύμιζε το αντίστοιχο 750,αλλά και τον ισχυρό κινητήρα κέρδισε την αποδοχή του κοινού.
Η πρώτη του εμφάνιση έγινε το 1989. Τρία χρόνια αργότερα δέχθηκε αισθητικές αλλαγές στο φαίρινγκ και το εμπρός φωτιστικό σώμα. Ένα από τα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, ήταν οι δύο αεραγωγοί , που ξεκινώντας από τη μάσκα, τροφοδοτούσαν με φρέσκο αέρα το φιλτροκούτι. Ο εν σειρά τετρακύλινδρος κινητήρας της Kawasaki ήταν 4χρονος με απόδοση 62 ίππους στις 13.500 σ.α.λ. και 4.38 χιλιογραμμόμετρα ροπής στις 10.000 σ.α.λ. Οι σύγχρονες σπορ μοτοσυκλέτες αντίστοιχου κυβισμού, είναι σίγουρα διαφορετικής φιλοσοφίας, αλλά θα ζήλευαν τέτοια νούμερα.
Το πλαίσιο ήταν από αλουμίνιο, όπως και το ψαλίδι. Το ανεστραμμένο πιρούνι, αλλά και το πίσω αμορτισέρ, ήταν ρυθμιζόμενα. Η ζυγαριά σταματούσε στα 160 κιλά στεγνή. Οι μικρές της διαστάσεις και το χαμηλό βάρος την έκαναν ιδιαίτερα αποτελεσματική και στα κατάλληλα χέρια μπορούσε να αντιμετωπίσει επάξια μοτοσυκλέτες μεγαλύτερου κυβισμού.
Το παράδειγμα αυτής της επιτυχημένης, μικρής αγωνιστικής ρέπλικας, πρέπει να ακολουθήσουν οι κατασκευαστές προκειμένου να προσελκύσουν τη νέα γενιά μοτοσικλετιστών. Υπάρχει ανάγκη για μια τεχνολογική πλατφόρμα που θα ταράξει τα νερά και θα δώσει νέα ώθηση στην αγορά.