Ο αναβάτης κάθεται αρκετά άνετα στη σέλα του Aurora με τα άνω και τα κάτω άκρα να σχηματίζουν με τον κορμό ένα άνετο τρίγωνο. Ούτε πολύ αραχτή αλλά ούτε και σκυφτή, η θέση του σώματος είναι φυσιολογική και επιτρέπει στον οδηγό αφενός να κάθεται άνετα και αφετέρου να έχει καλό έλεγχο του περιβάλλοντος γύρω του. Στο τελευταίο συνεπικουρούν και οι καθρέφτες, των οποίων η ρύθμιση γίνεται εύκολα χάρη στο πεπλατυσμένο σχήμα και στη σωστή τοποθέτησή τους. Η σέλα μπορεί να μην έχει ανέσεις πολυθρόνας, παρόλα αυτά στηρίζει σωστά το σώμα, το οποίο δεν αισθάνεται κούραση ακόμα και μετά από παρατεταμένη οδήγηση μιάμισης ώρας. Ίσως ένα ελαφρώς διαφορετικό σχήμα ή ένα αντιολισθητικό κάλυμμα θα προστάτευε τον αναβάτη από το μικρό γλίστρημα που κάνει την εμφάνισή του σε δυνατό φρενάρισμα. Η ζελατίνα στην άνω θέση προστατεύει καλά από τον αέρα και τον στέλνει στο άνω μέρος του κράνους, ενώ οι διακόπτες των γκριπ έχουν, σωστά σχήματα, θετική απόκριση και καλή αίσθηση. Από την άλλη πλευρά η οθόνη είναι μεν φωτεινή και ευανάγνωστη, αλλά δεν διαθέτει καμία ρύθμιση και κανένα διακόπτη επιλογής, ούτε για εμφάνιση της ώρας ούτε για το μηδενισμό του μερικού χιλιομετρητή. Στον αντίποδα τo σύστημα keyless στο οποίο μάς έχουν καλομάθει οι κατασκευαστές φροντίζει και εδώ να μας διευκολύνει, ενώ στο ντουλαπάκι στο αριστερό μέρος της ποδιάς μπορεί κανείς να αποθηκεύσει και ευαίσθητα αντικείμενα, μιας που κλειδώνει. Ο χώρος κάτω από τη σέλα είναι μεν κοντός και δεν χωράει full face κράνος, αλλά αρκετά μακρύς, ώστε να φιλοξενεί εύκολα μία τσάντα, αδιάβροχα ή άλλα αντικείμενα.
