Θρύλος των σπορ μοτοσυκλετών ή δίχρονη «σκοτώστρα»; Διαβάστε γιατί η Yamaha RD 350 έγινε τόσο γνωστή αλλά και δίχασε τους δικυκλιστές με την οδηγική συμπεριφορά της.
Η Yamaha, από τις απαρχές της σαν εταιρία, επιθυμούσε να χρησιμοποιεί τους αγώνες σε μεγάλο βαθμό, τόσο ως εργαλείο ανάπτυξης και έρευνας αλλά και ως πανίσχυρο όπλο marketing. Όλοι άλλωστε οι αναβάτες φίλοι της ταχύτητας, θα ήθελαν να οδηγούν μια μοτοσυκλέτα με αγωνιστικό ιστορικό από πίσω τις, αντίστοιχες τεχνολογίες και φυσικά, αντίστοιχες επιδόσεις. Στην εποχή των ισχυρών δίχρονων street μοτοσυκλετών, λοιπόν, η Yamaha πρότεινε το RD 350 και εντυπωσίασε αναβάτες και τύπο, για πολλά χρόνια μένοντας στην ιστορία.
1973: Η απαρχή μιας μοτοσυκλέτας ορόσημο
RD σημαίνει «Race Developement» και η RD 350 ήταν ακριβώς αυτό. Με μια εξελικτική ιστορία που ξεκινούσε από την δεκαετία του 1960 και τα μοντέλα YDS-2 και YR1, το RD 350 ήταν απόγονος του R5. Εκείνη την εποχή, τα αγωνιστικά δίχρονα 350άρια της Yamaha μεσουρανούσαν στους αγώνες έχοντας κερδίσει πολύ μεγαλύτερους σε κυβισμό αντιπάλους και δεν υπήρχε καλύτερη εποχή για την εταιρεία του Iwata, να χρησιμοποιήσει το όνομα RD για να προωθήσει την μοτοσυκλέτα. Το πρώτο RD350 ντεμπούταρε το 1973. Ο δικύλινδρος σε σειρά, δίχρονος κινητήρας ήταν αερόψυκτος και απέδιδε 39 ίππους (στον τροχό), μια φανταστική επίδοση. Η τελική ταχύτητα του μοντέλου άγγιζε τα 170 χιλιόμετρα την ώρα και η μοτοσυκλέτα έγινε διαθέσιμη με κιβώτιο ταχυτήτων 5 ή 6 ταχυτήτων, ανάλογα με την αγορά –κατόπιν έγινε στάνταρ το 6τάχυτο σασμάν. Το RD έφερε δισκόφρενο εμπρός, αντί για ταμπούρο, το οποίο εξόπλιζε τον πρόγονο R5. Σημαντικό χαρακτηριστικό του κινητήρα, το σύστημα Torque Induction στην εισαγωγή, που σύμφωνα με την Yamaha, παρείχε την τέλεια απόκριση στο γκάζι, από τις χαμηλές στις ψηλές στροφές.
RD: Race Developed ή Road Death;
Οι πρώτες δοκιμές του RD 350 ήταν μάλλον διθυραμβικές, δίχως όμως να λείψουν και οι ακριβώς αντίθετες εντυπώσεις. Σε γενικές γραμμές, ο τύπος επαινούσε την RD 350, ειδικά οι Αμερικανοί, οι οποίοι επισήμαναν ιδιαίτερα τις εξαιρετικές επιδόσεις της και το πολύ καλό «στρίψιμο» που προσέφερε το μοντέλο. Ωστόσο, η RD 350, όπως και άλλες δίχρονες μοτοσυκλέτες της εποχής, πρωταγωνίστησε σε πολλά θανατηφόρα ατυχήματα στην Αμερική. Την εποχή εκείνη ήταν πολύ διαδεδομένη η φήμη, ότι η ονομασία RD δεν σήμαινε Race Developement (ανάπτυξη στους αγώνες) αλλά...Road Death (θάνατος στο δρόμο) και ότι η RD350 ήταν μια κίνηση «εκδίκησης» από την Ιαπωνία στην Αμερική, για τις ατομικές βόμβες του 1945! (Κάτι που φυσικά, ανήκει στην σφαίρα του φανταστικού). Κάποιες πηγές μάλιστα ισχυρίζονται ότι ένα ζευγάρι ελαστικών που δεν αλλάχτηκε ποτέ, στιγμάτισε για πάντα την φήμη της μοτοσυκλέτας στην Αγγλία, αφού περιοδικό του τοπικού τύπου την «έθαψε» στην οδηγική της συμπεριφορά! Η RD της δοκιμής φορούσε τελειωμένα ελαστικά που ήταν απολύτως ακατάλληλα για μια δοκιμή της υψηλών επιδόσεων μοτοσυκλέτας και κανένας δεν το παρατήρησε, από ότι φαίνεται...Κάποιοι αναβάτες μάλιστα -αρκετοί και στην χώρα μας- κατέκριναν την επιλογή των στενών ελαστικών για την RD λέγοντας ότι δεν ήταν αρκετά για την επαρκή "εναπόθεση" της μεγάλης ισχύος της μοτοσυκλέτας στο δρόμο.
RD350LC: Το καλύτερο για το τέλος
Το 1976 το RD350 αντικαταστάθηκε από το RD 400 και 4 χρόνια αργότερα, εμφανίστηκε το RD 350LC, για πολλούς το πιο αναγνωρίσιμο RD. Οι αλλαγές στο μοντέλο ήταν σημαντικές: Ο κινητήρας ήταν υδρόψυκτος και απέδιδε 47 ίππους στις 8.500 στροφές, τα διπλά πίσω αμορτισέρ είχαν αντικατασταθεί από ένα μονό κεντρικό αμορτισέρ, τα φρένα εμπρός αποτελούνταν από δύο δίσκους και το στήσιμο γενικά είχε επηρεαστεί από την αγωνιστική τεχνογνωσία της Yamaha. Το 1983 ήρθε και η έκδοσή του με το θρυλικό, πλέον, YPVS σύστημα ή αλλιώς «Power Valve». Το σύστημα λειτουργούσε με δύο κυλινδρικές βαλβίδες στις θυρίδες εξαγωγής των κυλίνδρων του μοτέρ, που αυξομείωναν το ύψος τους, μεταβάλλοντας έτσι την απόδοση του κινητήρα στις μεσαίες και χαμηλές στροφές. Αυτό το μοντέλο κατάφερε να πουληθεί και στην Αμερικανική αγορά, από όπου το RD400 είχε αποκλειστεί λόγω των αυστηρών προδιαγραφών ρύπων: η Yamaha επενέβη στα καρμπιρατέρ και εξόπλισε τα RD350LC YPVS με καταλύτες. Το μεγαλύτερο όπλο της μοτοσυκλέτας όμως ήταν η τιμή του: Είχε την καλύτερη σχέση κόστους και επιδόσεων της εποχής, κάτι που την έκανε φετίχ των νέων που έψαχναν μια γρήγορη και εντυπωσιακή μοτοσυκλέτα.
Ένα αντικείμενο φετίχ, 44 χρόνια μετά
Μια μοτοσυκλέτα που μετρά 44 χρόνια ζωής από την πρώτη της γενιά και 37 από την μεγάλη της ανανέωση, με την LC έκδοση, η RD είναι πλέον ένα μοντέλο φετίχ. Έχει μεγάλη αξία στους κύκλος των συλλεκτών και των φίλων της κλασικής μοτοσυκλέτας, με πολλούς ιδιοκτήτες να τις διατηρούν ακόμα ευλαβικά στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Η έκδοση RZ350 μάλιστα, που είχε κυκλοφορήσει μόνο στην Αμερική, είναι μια από τις σπανιότερες εκδοχές της μοτοσυκλέτας με τα μοντέλα χρονολογίας 83-85 να έχουν την μεγαλύτερη αξία.
Ειχα την τυχη να περασουν απο τα χερια μου 3 rd lc και 2 rd wpvs ενα με μικρο φεριγκ και ενα με το ολοσωμο.Ενα θα πω.Μαστορα δεν χρειαστηκα ποτε.ΑΠΛΩΣ ΔΕΝ ΧΑΛΟΥΣΑΝ!Επισημοι αγωνες 23 ως ελευθερη συμμετοχη στο ελληνικο πρωταθλημα.ΖΗΜΙΕΣ ΜΗΔΕΝ.Να συμπληρωσω οτι το ιδιο ηταν και το 250 με ενα δισκοφρενο και λιγοτερα κυβικα.
Ειχα την τυχη να περασουν απο τα χερια μου 3 rd lc και 2 rd wpvs ενα με μικρο φεριγκ και ενα με το ολοσωμο.Ενα θα πω.Μαστορα δεν χρειαστηκα ποτε.ΑΠΛΩΣ ΔΕΝ ΧΑΛΟΥΣΑΝ!Επισημοι αγωνες 23 ως ελευθερη συμμετοχη στο ελληνικο πρωταθλημα.ΖΗΜΙΕΣ ΜΗΔΕΝ.Να συμπληρωσω οτι το ιδιο ηταν και το 250 με ενα δισκοφρενο και λιγοτερα κυβικα.