Αρκετές είναι οι μοτοσικλέτες θρύλοι που γεννήθηκαν μέσα από το Paris – Dakar αλλά αν υπάρχουν κάποιες που ξεχωρίζουν, αυτές είναι οι Tenere της Yamaha, που περιλαμβάνουν μονοκύλινδρα και δικύλινδρα μοντέλα, αερόψυκτα και υγρόψυκτα , από 600 έως 1200 κ.εκ.
Δικαιωματικά ξεχωρίζουν θα λέγαμε, καθώς α) πάνω σε ένα ΧΤ 500 ο Thiery Sabine εμπνεύστηκε τον αγώνα, έχοντας χαθεί το 1978 στην έρημο Tenere, στα σύνορα μεταξύ Τσάντ και Νιγηρίας και β) Οι συμμετοχές στους δύο πρώτους επίσημους αγώνες, το 1979 και το 1980, ήταν σχεδόν… μονομάρκα, με τα ΧΤ 500 να κερδίζουν φυσικά και τις δύο χρονιές, με τον Cyril Neveu στη σέλα τους.
Μιλάμε λοιπόν για μια σειρά μοντέλων των οποίων η βάση (XT 500) αλλά και το όνομα (Tenere), είναι άμεσα και άρρηκτα συνδεδεμένα με την γέννηση του Paris – Dakar. Χρονολογικά, το ΧΤ 600Ζ Τenere του 1983 ήταν το πρώτο της ιστορίας, φέροντας μια υπερκυβισμένη έκδοση του κινητήρα από το XT 550 (το οποίο με την σειρά του ήταν η υπερκυβισμένη έκδοση του XT 500) και μεγάλο ρεζεβρουάρ 30 λίτρων. Αυτά τα χαρακτηριστικά ήταν υπεραρκετά για μια Adventure μοτοσικλέτα της εποχής και σίγουρα κάλυπταν τις ανάγκες του μεγάλου ρεύματος αναβατών, που συνεπαρμένοι από το περιπετειώδες πνεύμα του αγώνα, ξεκίνησαν να εξερευνούν τον πλανήτη με δύο τροχούς.
Η εμπορική επιτυχία αυτού του πρώτου Tenere, οδήγησε στην δεύτερη γενιά του 1986, που ήταν ισχυρότερη (46 ίπποι) ενώ έφερε και μίζα στον standard εξοπλισμό της. Το 1988, έχουμε μια επαναπροσέγγιση του όλου θέματος και μια ριζική ανανέωση σε όλους τους τομείς.
Για πρώτη φορά τοποθετείται fairing, εγκαταλείπεται το «ψηλόφτερο» looκ και τοποθετείται δισκόφρενο πίσω, ενώ ένα μόλις χρόνο μετά, το concept αυτό παρουσιάζεται και στην μεγάλη, δικύλινδρη έκδοση Super Tenere, με παράλληλης διάταξής υγρόψυκτο κινητήρα 750 κ.εκ.
Το 1991, ήταν η χρονιά όπου και το μονοκύλινδρο Tenere υιοθέτησε την υγρόψυξη, με ένα πολύ hi –tech τα δεδομένα της εποχής πενταβάλβιδο κινητήρα στα 659 κ.εκ. και ολική επανασχεδίαση που όμως άρχισε σιγά – σιγά να το απομακρύνει από την 50-50 αυθεντική On-Off φιλοσοφία. Το 1994, παρουσιάζεται η τελευταία μονοκύλινδρη έκδοση αυτή της πρώτης γενιάς των Tenere, που απομακρύνεται και άλλο από το χώμα αλλά εντυπωσιάζει με τις ταξιδιωτικές της αρετές στην άσφαλτο.
Δύο χρόνια μετά, το 1996, σταματά η παραγωγή του Super Tenere 750, ενώ το 1999, αποσύρθηκαν από την αγορά και τα μονοκύλινδρα Tenere, ολοκληρώνοντας έτσι έναν πρώτο κύκλο δεκαέξι ετών, που σημείωσε συνολικά μεγάλη εμπορική επιτυχία καιθ εδραίωσε το όνομα των Tenere στην αγορά ως συνώνυμο της περιπέτειας πάντως εδάφους. Το 2006 η Υamaha επανασύστησε την ονομασία Tenere στη αγορά, με ένα μοντέλο που ήταν αρκούντως adventure σε σχέση με τον ανταγωνισμό του, ενώ ακολούθησε το «μεγάλο» XT 1200Z Super Tenere το 2010, ώστε να καλυφθεί το κενό της Yamaha στην κατηγορία των Mega On-Off.
