Ανάλογα με τις επιθυμίες του αναβάτη και την χρήση που θα κάνει στη μοτοσυκλέτα του, διατίθενται και αντίστοιχα ελαστικά από τις εταιρείες. Η ικανοποίηση όλων μαζί των αναγκών και των επιθυμιών, φυσικά είναι αδύνατη.
Τι επιθυμεί ιδανικά ένας αναβάτης On-Off από τα ελαστικά του; Να προσφέρουν κράτημα στην άσφαλτο αλλά και στο χώμα, να είναι ανθεκτικά για να βγάλουν χιλιάδες χιλιόμετρα στον δρόμο και για να μην διαλύονται στα...κοτρώνια, να είναι σταθερά στις υψηλές πλέον ταχύτητες που μπορούν να πιάσουν οι μοτοσικλέτες της κατηγορίας και τέλος, οικονομικά στην αγορά τους. Ε λοιπόν, όλα αυτά μαζί ΔΕΝ γίνονται. Αυτό που γίνεται όμως, είναι ελαστικά που ανταποκρίνονται πολύ καλά σε κάποια πεδία από τα ανωτέρω και δεν τα βρίσκουν σκούρα στα υπόλοιπα. Με λίγα λόγια, τα ελαστικά αυτά έχουν εξειδικευτεί και ο κάθε αναβάτης καλείται να επιλέξει τα λάστιχα εκείνα που ταιριάζουν στη χρήση, στο στυλ οδήγησης του και στο είδος της μοτοσικλέτας του. Επί παραδείγματι, αν κάποιος χρησιμοποιεί κυρίως την μοτοσικλέτα του στην άσφαλτο και σπανιότατα (ή και...ποτέ) διασχίζει μικρές και ομαλές χωμάτινες διαδρομές, επιλέγει ελαστικά με αναλογία 90/10 μεταξύ ασφάλτινης και χωμάτινης χρήσης. Ο αναβάτης εκείνος που “πατά” πιο συχνά χώμα σε ρυθμούς διάσχισης, επιλέγει 60/40 κ.ο.κ. Οι αναλογίες αυτές παίζουν σε όλα τα δυνατά σενάρια, φθάνοντας μέχρι και το 10/90, όπου πλέον μιλάμε για ...απροκάλυπτα “τακουνάτα” λάστιχα που αποδίδουν εξαιρετικά στο χώμα αλλά δυσκολεύουν στην άσφαλτο και τα οποία απευθυνονται σε ιδιοκτήτες On-Off που πάνε στον προορισμό τους από... τα βουνά και τα λαγκάδια!
