Δείχνοντας αυστηρότητα, θα έλεγα ότι το Dorsoduro προσπαθεί να κάνει δύο πράγματα και, όπως είναι λογικό, δεν μπορεί να διαπρέψει και στα δύο. Δεν μπορεί να λογιστεί ως καθαρόαιμο supermotard, καθώς έχει ευνοηθεί αρκετά στους τομείς της φιλικότητας και της πρακτικότητας. Παράλληλα, δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις all round, αφού οι ψηλές του αναρτήσεις και τα χαρακτηριστικά του supermotard θα ακύρωναν έναν τέτοιο χαρακτηρισμό. Με λίγα λόγια, δεν θα ξεχωρίσει ούτε επειδή κινείται σε sport ρυθμούς ούτε επειδή είναι πρακτικό. Ο κινητήρας έχει ικανοποιητική λειτουργία, ειδικά από τις μεσαίες και πάνω. Και στις χαμηλές είναι ανεκτός, μιας και λειτουργεί καλύτερα από ενός τετρακύλινδρου street, για παράδειγμα. Η επιλογή Sport, όμως, είναι αρκετά απότομη και άβολη για τον αναβάτη, ειδικά μέσα στην πόλη.
Έξω από αυτή, το Dorsoduro θα καταφέρει να κινηθεί σε sport ρυθμούς και θα ικανοποιήσει περισσότερο. Ωστόσο, ο όγκος του δεν θα ευνοήσει τις συνεχείς αλλαγές κατεύθυνσης. Και τα φρένα είναι εξαιρετικά σε δύναμη και αίσθηση. Θα προτιμούσα, όμως, ένα δυνατότερο αρχικό δάγκωμα. Σημαίνουν όλα αυτά ότι το Dorsoduro είναι μια μέτρια ή κακή μοτοσικλέτα; Όχι, βέβαια. Το supermotard της Aprilia μπορεί να προσφέρει πρακτικότητα, αλλά και διασκέδαση, θα απαιτήσει, όμως, κάποιες υποχωρήσεις. Ο αναβάτης του θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεν θα μπορέσει να κυνηγήσει ένα άλλο supermotard σε συνεχείς στροφές, αλλά και ότι θα καθυστερήσει περισσότερο στην πόλη από τον αναβάτη ενός all round street. Και θα κουραστεί και περισσότερο.
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Διαβάστηκε από 81417 αναγνώστες
