Διαθέτει το… σουλούπι και τη σταθερότητα του Beverly 250 και επιδόσεις που πλησιάζουν αυτές του 500. Το Piaggio Beverly 400 συνδυάζει τα θετικότερα στοιχεία των δύο “αδερφών” του και αποτελεί μια εξαιρετική ενδιάμεση λύση για τους λάτρεις της best-seller οικογένειας scooter.
Ο μονοκύλινδρος, υγρόψυκτος κινητήρας του διαθέτει σύστημα ηλεκτρονικού ψεκασμού και καλύπτει τις προδιαγραφές Euro 3. Το δούλεμά του είναι “γλυκό” και στρωτό, ενώ, παρά το γεγονός ότι οι εκκινήσεις από στάση δεν είναι το φόρτε του, μετά τα 50 χλμ./ώρα, θα ικανοποιήσει με το παραπάνω, μαζεύοντας χιλιόμετρα με χαρακτηριστική ευκολία.
Επιπλέον, οι μεγάλοι του τροχοί (16 ίντσες μπροστά και 14 πίσω) και η σταθερότητά του, του δίνουν ιδιότητες “πραγματικής” μοτοσικλέτας. Τα πρώτα κουνήματα θα εμφανιστούν μετά τα 155 χλμ./ώρα (λόγω της αδυναμίας του πιρουνιού να “διαβάσει” σωστά το δρόμο), ωστόσο, τέτοιες ταχύτητες θα χρειαστούν σπάνια.
Εκτός από τα παραπάνω, το Beverly 400 θα ικανοποιήσει τον αναβάτη στους τομείς της άνεσης και των χώρων, ωστόσο, δε θα εντυπωσιάσει. Ο αναβάτης θα νιώσει άνετα στη σέλα, αν και δε θα μπορέσει να μετακινηθεί πάνω της, λόγω της στήριξης μέσης.
Ο χώρος για τα πόδια, ωστόσο, είναι αρκετός και θα βολέψει και τους ψηλούς αναβάτες. Από την άλλη, ο χώρος κάτω από τη σέλα θα φιλοξενήσει μόνο ένα jet κράνος, ενώ το ντουλαπάκι της ποδιάς είναι ικανοποιητικό και ανοίγει με το πάτημα της κεντρικής κλειδαριάς προς τα μέσα.
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;