Ξεχάσαμε για λίγο τα ταξίδια, και τις όμορφες, ψαγμένες φωτογραφίσεις με πλυμένο και πεντακάθαρο το Yourban, το οποίο αυτό το δεκαπενθήμερο έκλεισε τα 2.800 χλμ.
Οχτακόσια χιλιόμετρα μέσα σε 15 ημέρες;! Σε αστικές διαδρομές; Με το γκάζι ΜΟΝΙΜΩΣ στο στοπ; Έτσι ακριβώς. Το Yourban σκίστηκε να εξυπηρετήσει τις ανάγκες όλων μας στο περιοδικό. Μας πήγε στο αεροδρόμιο δύο φορές, για ισάριθμες αποστολές, ενώ έκανε άπειρες μεταφορές με γεμάτους τους αποθηκευτικούς του χώρους, τόσο κάτω από τη σέλα, όσο και στο βαλιτσάκι, αλλά και με δεμένο σακίδιο πάνω στη σέλα. Ταυτόχρονα, υπέστη την πρώτη του -στατική- πτώση, ενώ δεν υπήρξε μέρα που να μην το βγάλαμε βόλτα. Και φυσικά, όλα αυτά, υπό τον πρωτόγνωρα κακό καιρό του Μαΐου, όπου η βροχή έγινε ο μόνιμος σύντροφος μας (κανένα πρόβλημα για ένα τρίτροχο scooter, με μεγάλη ζελατίνα). Ακολουθούν οι παρατηρήσεις του 15νθήμερου.
Παρατηρήσεις
• Το τρομακτικό φαινόμενο της υδρολίσθησης κυριολεκτικά δεν σε απασχολεί, καβάλα στο Yourban! Ακόμα κι αν μπεις σε κρυφές λακκούβες γεμάτες με νερά, τον αρχικό τρόμο διαδέχεται η ευχάριστη έκπληξη, αφού… δεν πέφτεις!
• Αν ψιχαλίζει, και κινείσαι σε αυτοκινητόδρομο, μπορείς να μετακινηθείς χωρίς να φορέσεις αδιάβροχο. Η ζελατίνα και η ποδιά προστατεύουν αρκετά, αν έχεις ταχύτητα.
• Πρώτα βρέχονται οι μηροί, από τα γόνατα και πάνω.
• Με το χειρόφρενο τραβηγμένο, τρέμει αρκετά η μπαγκαζιέρα. Μόλις το βγάλεις, οι κραδασμοί σταματάνε.
• Η μπαγκαζιέρα μπορεί να το κάνει πιο ογκώδες και να αφαιρεί λίγη από την ευελιξία του, διακρίνεται όμως ευκολότερα ανάμεσα σε άλλα scooter –στο αεροδρόμιο το εντόπιζα πανεύκολα από μακριά.
• Αν κινείσαι με 80-90 χλμ/ώρα –όπως κινήθηκα για πολλά χιλιόμετρα, όταν ανακάλυψα τα χαράματα, στο αεροδρόμιο, πως δεν είχα βενζίνη- η κατανάλωση πέφτει άνετα στα 4lt/100χλμ!
Η ιστορία μιας -στατικής- πτώσης Δεν θα το ξανακάνω 3x100!
Η αφηρημάδα και η βιασύνη είναι οι χειρότεροι σύμβουλοι όταν κινείσαι με δύο ή τρεις τροχούς. Χτυπήστε ξύλο, φτύστε τον κόρφο σας, είμαστε όλοι καλά! Το ίδιο ισχύει και για το MP3 το οποίο, όμως, γνώρισε την πρώτη του πτώση.
Αυτή δεν έγινε ούτε σε κάποια στροφή, ούτε από μπλοκάρισμα τροχών, ούτε από σύγκρουση (φτου, φτου, τοκ, τοκ). Έγινε ένα κατά τα άλλα όμορφο πρωινό, στο γκαράζ του περιοδικού. Πώς; Εύκολα! Αν τραβήξεις το χειρόφρενο και κατέβεις από το MP3 νομίζοντας υποσυνείδητα ότι έχουν «κλειδώσει» και οι τροχοί, αυτά παθαίνεις. Είπαμε βιασύνη, αφηρημάδα και στη συγκεκριμένη περίπτωση λίγη νύστα...
Το «μπαμ» που άκουσα πίσω μου, άνοιξε τα μάτια μου για τα καλά. Σήκωσα γρήγορα το Yourban από το έδαφος αναζητώντας με αγωνία τυχόν ζημιές. Τον πανικό ακολούθησε η ανακούφιση, αφού τελικά ουσιαστική ζημιά… δεν υπήρχε. Ελάχιστα γδαρσίματα στο προστατευτικό της εξάτμισης, και μικρές γρατσουνιές στο μαύρο φιλέτο της χούφτας, που «ξεκούμπωσε», ήταν το αποτέλεσμα. Πήρε λίγο επίσης και το τιμόνι που ήρθε γρήγορα στα ίσια του με κόντρα στον τοίχο, και με δυνατό τράβηγμα. Η χούφτα βιδώθηκε πάλι στη θέση της σε τρία λεπτά, με το κατσαβίδι από την εργαλειοθήκη του scooter, και την επόμενη μέρα πέρασε και μία από τον επίσημο συνεργάτη της Piaggio, «Francesco», καλού κακού. Όλα καλά για το Yourban, αλλά όχι και για μένα… Από τότε, βρίσκομαι σε τιμωρία για το «κατόρθωμά» μου και μακριά από τη σέλα του MP3. Και μπορώ να πω ειλικρινά ότι μου λείπει.