Τι αισθήματα σας προκαλεί η θέαση της RR1000 από την Buell; Μην μένετε μόνο στην εμφάνιση, καθώς η RR1000 έχει την δική της, μοναδική ιστορία.
O Erik Buell είναι αναμφίβολα μια από τις μεγάλες ιδιοφυίες του χώρου της μοτοσυκλέτας. Ο επικεφαλής της ομώνυμης εταιρείας, ήταν ένας άνθρωπος με όραμα και θάρρος να προσεγγίσει τα όνειρά του, που του χάρισαν και την ανάλογη θέση στην ιστορία. Μία από τις πιο γνωστές, για διάφορους φυσικά λόγους, δημιουργίες του είναι η RR1000.
Η RR1000 ήταν, για πολλούς, η πρώτη, καθαρόαιμη Αμερικάνικη σπορ μοτοσυκλέτα. Για άλλους, είναι ένα… έκτρωμα που δεν θέλουν καν να το βλέπουν! Ας ξεκινήσουμε από εκεί: Πράγματι, η RR1000 είναι, στην καλύτερη περίπτωση, «παράξενη» εμφανισιακά. Ωστόσο, υπήρχε σοβαρός λόγος πίσω από την εμφάνιση αυτή και όσοι γνωρίζετε, πιθανόν το έχετε «τσακώσει» ήδη. Φυσικά ο λόγος είναι η αεροδυναμική. Αν και το θέμα είναι «της μόδας» μόνο τα τελευταία 4 χρόνια, η αλήθεια είναι ότι η αεροδυναμική της μοτοσυκλέτας απασχολεί τους κατασκευαστές εδώ και 70 και παραπάνω χρόνια! Απλώς, για πολλούς λόγους, το θέμα επανήλθε στην επιφάνεια περί το 2014-2015 όταν τα πρώτα «φτερά» εμφανίστηκαν, δειλά-δειλά, σε μοτοσυκλέτες αγώνων και περιορισμένης παραγωγής.
Η ιστορία πίσω από την RR1000 όμως δεν τελειώνει, ούτε και αρχίζει εδώ. Η μοτοσυκλέτα αποτέλεσε έναν σταθμό για την καριέρα του Buell και αυτή την στιγμή είναι ένα από τα πλέον συλλεκτικά μοντέλα παγκοσμίως. Η ιστορία αρχίζει κάπου στο 1985, όταν ο Buell πήρε το θάρρος να προσεγγίσει τους ιδιοκτήτες της Harley-Davidson, για μια νέα συμφωνία. Ο Buell ήθελε να αγοράσει 50 κινητήρες από την XR-1000 που περίσσευαν στην εταιρεία, ενώ παρουσίασε τα πλάνα του για μια «απόλυτη αμερικάνικη σπορ μοτοσυκλέτα» που θα ανταγωνιζόταν τα νεοφερμένα τέρατα της δεκαετίας. Και ως τέρατα, αναφέρουμε τις sportbikes των Ιαπώνων, που ήδη βρίσκονταν… αλλού σε θέμα επιδόσεων!
Ο Buell σχεδίασε την μοτοσυκλέτα στο χέρι, ενώ την ανέπτυξε μηχανολογικά στο ίδιο του το εργαστήριο, με όπλα του το μυαλό του και έναν αργό υπολογιστή Macintosh, για τα δύσκολα. Κάπως έτσι, δημιούργησε ο ίδιος το κατάλληλο πλαίσιο, αναπτύσσοντας μάλισταμια νέα τεχνολογία που ονόμασε Isoplanar. Με αυτό το σύστημα, ο Buell μπόρεσε να χρησιμοποιήσει τον V2 κινητήρα ως δομικό στοιχείο, παρά τους αυξημένους κραδασμούς του κατά την λειτουργία. Το αντισυμβατικό πλήρες κοστούμι, σχεδιάστηκε ώστε να εξασφαλίζει την ελάχιστη αεροδυναμική αντίσταση και την μέγιστη οικονομία καυσίμου. Το αποτέλεσμα ήταν η RR1000, που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο κοινό το 1985.
Η μοτοσυκλέτα ζύγιζε ΜΟΝΟ 178 κιλά –θυμηθείτε, είμαστε στο 1985 και ακόμη και σήμερα, καμία superbike του λίτρου δεν ζυγίζει τόσο λίγο- και παρά το ότι απέδιδε μόλις 77 ίππους, άγγιζε ταχύτητες κοντά στα 290 χιλιόμετρα την ώρα! Και μέσα σε όλα, η μοτοσυκλέτα χαρακτηριζόταν ως «πολύ καλή» στο θέμα της οδηγικής συμπεριφοράς. Αναμφίβολα, ο Buell πέτυχε τους στόχους του. Η RR1000 παραμένει δε, μια από τις πιο αεροδυναμικές μοτοσυκλέτες που κατασκευάστηκαν ποτέ, ακόμη και μετά από 34 χρόνια…
