Το μότο της MV Agusta μιλάει για Motorcycle Art, ήτοι μοτοσικλέτα ως τέχνη. Κι όσο κι αν ο κυνισμός είναι πολυφορεμένος στους χαλεπούς καιρούς μας, χαζεύοντας την F3 800 δεν γίνεται να διαφωνήσεις με την ιταλική φίρμα. Αυτή η μοτοσικλέτα είναι ένα πραγματικό κόσμημα, ένα απαράμιλλο έργο τέχνης. Το απόλυτο sport design της διαθέτει χτυπητές λεπτομέρειες που θα κάνουν και τον πλέον άσχετο να την κοιτάξει, ενώ οι σιελογόνοι αδένες του κάθε γνώστη θα δουλέψουν υπερωρίες. Από που να αρχίσουμε; Ας πούμε από την κλασική -και μοναδική- racing διχρωμία ασημένιου και κόκκινου που αποτελεί σήμα κατατεθέν της ιστορικής φίρμας με την μακρά, γεμάτη τίτλους και πρωταθλήματα ιστορία της. Δείτε και το πόσο κολλητό (περασιά) είναι το φέρινγκ πάνω στον κινητήρα, δίχως περιττά κενά πουθενά.
Περνάμε στο μονόμπρατσο ψαλίδι και στην προσπάθεια που έχουν κάνει οι τεχνικοί ώστε να αφήσουν απολύτως εκτεθειμένη στα βλέμματα τη ζάντα με τα 10 μπράτσα. Συνεχίζουμε με τις τρεις καπνισμένες -τρόπος του λέγειν- κάννες των εξατμίσεων, που ξεπροβάλλουν χαμηλά, στο πλάι της μοτοσικλέτας. Ρίξτε μια ματιά και στο υβριδικό πλαίσιο, με τα αλουμινένια τμήματα στο κάτω μέρος του, και με το ατσάλινο χωροδικτύωμα στο πάνω. Απολαύστε την racing ουρά, την αφαιρούμενη βάση πινακίδας και τα επίσης αφαιρούμενα μαρσπιέ συνεπιβάτη. Χαζέψτε το logo της MV πάνω στην τάπα αλλά και στα πλαϊνά του ρεζερβουάρ, στο ένα καπάκι του κινητήρα, στο μπροστινό φτερό, στην ουρά, στα γκριπ, στο κλειδί της μοτοσικλέτας. Δείτε το F3 χαραγμένο στο άλλο καπάκι του μοτέρ, στο ρεζερβουάρ, στο μπροστινό μέρος του φέρινγκ. Απολαύστε το logo “tre pistoni” (τρία πιστόνια δηλαδή).
Οι λεπτομέρειες είναι κυριολεκτικά αμέτρητες. Επίθεση φωνάζουν οι αεραγωγοί μπροστά αλλά και στην ουρά, “μην πλησιάζεις σου λέω” λέει κοφτά η μικροσκοπική σέλα του συνεπιβάτη σε όποιον έρθει κοντά της, “αγκάλιασε με” σου ψιθυρίζει το ρεζερβουάρ, “κρατήσου σφιχτά” σου κλείνουν το μάτι τα χαμηλά τοποθετημένα κλιπ-ον. Πάνω στην F3, ότι κι αν αγγίξεις μυρίζει αγώνα, grid, χρόνους σε πίστα, ιδρώτα και αδρεναλίνη. Η σιλουέτα της είναι μικρή, είναι minimal, είναι κοφτερή. Αν ήταν ζώο, χρώματα και εξαρτήματα θα τόνιζαν στον καθένα: “προσοχή, δαγκώνω”.