Παραλαμβάνοντας τα «σκήπτρα» της γρηγορότερης μοτοσυκλέτας του κόσμου το 2008, η δεύτερη γενιά της Suzuki Hayabusa υπήρξε μία από τις μακροβιότερες και πιο αγαπητές hyperbike όλων των εποχών.
Πως διαδέχεσαι έναν πρωταθλητή; Δύσκολη ερώτηση. Συνήθως, πίσω από μια θρυλική επιτυχία, κρύβεται σκληρή δουλειά, στρατηγική, προσήλωση στο στόχο. Κάτι τέτοιο είχε πετύχει η Suzuki Hayabusa, όταν παρουσιάστηκε το 1999. Ο στόχος ήταν απλός: Η κατάρριψη του ρεκόρ ταχύτητας από μοτοσυκλέτα παραγωγής. Επετεύχθη πανηγυρικά: Τα 312 χλμ/ώρα ήταν μια επίδοση που έμεινε ακατάρριπτη για πολλά χρόνια, χτίζοντας τον μύθο γύρω από τον «πετρίτη» από το Hamamatsu.
Η πρώτη γενιά της Hayabusa είχε κυβισμό 1.299 κυβικά εκατοστά και ήταν ο μεγαλύτερος κινητήρας σε χωρητικότητα που έμπαινε σε sportbike, την εποχή εκείνη. Στοχευμένα, αποφεύχθηκαν εξεζητημένες λύσεις, πράγμα που σε βάθος χρόνου απέφερε αξιοπιστία και δυνατότητες για… παρανοϊκές βελτιώσεις. Στην αρχική του μορφή, ο κινητήρας απέδιδε 173 ίππους στο στρόφαλο και 13,6 kgm ροπής. Με την ειδικά μελετημένη αεροδυναμική της, η μοτοσυκλέτα των 255 κιλών δεν δυσκολευόταν να κάνει ταχύτητες-ρεκόρ, τόσο μάλιστα που έφερε την πρώτη «άτυπη συμφωνία» στις μοτοσυκλέτες, για περιορισμό της τελικής κάθε νέου μοντέλου στα 299 χλμ/ώρα.
Το 2008, ήρθε η ώρα της ανανέωσης για την Hayabusa, η οποία δεχόταν πλέον την επίθεση… πυροβολικού, από το Kawasaki ZZR1400. Η «πράσινη» εταιρεία τοποθέτησε έναν μεγαλύτερο κινητήρα στο μοντέλο της και προσπάθησε να πάρει εμφατικά την προσοχή των αναβατών, που ήθελαν την γρηγορότερη μοτοσυκλέτα που υπήρχε. Η Suzuki αποφάσισε να κάνει κάτι πολύ παρόμοιο, αναπτύσσοντας την 2η γενιά της Busa, η οποία ήταν διαθέσιμη και μέχρι το 2018.
Ο κινητήρας της Hayabusa λοιπόν ξεπέρασε και αυτός τα 1.300 κυβικά, αγγίζοντας τα 1.340cc. Με μικρές εσωτερικές αναβαθμίσεις στην κεφαλή, τα πιστόνια και την εξάτμιση, η Busa 2ης γενιάς άγγιξε τους 194 ίππους, κατά 21 περισσότεροι από αυτούς της προηγούμενης! Και μάλιστα, αυτό επετεύχθη παρά την ανάγκη για συμφωνία με αυστηρότερες προδιαγραφές θορύβου και ρύπων.
Φυσικά, στην νέα γενιά, ανανεώθηκε σε μεγάλο βαθμό η εμφάνιση, χωρίς όμως να αποκλίνει από την αρχική «ιδιαίτερη» φόρμα της Hayabusa. Αλλαγές έγιναν και στο στήσιμο της μοτοσυκλέτας, με νέο πιρούνι εμπρός και αμορτισέρ πίσω και σκληρότερες ρυθμίσεις. Η μοτοσυκλέτα απέκτησε νέο συμπλέκτη, νέα φρένα από την Tokico, νέους τροχούς και κάτω τιμονόπλακα, μεγαλύτερο ψυγείο και αμορτισέρ τιμονιού. Αξίζει να αναφέρουμε κάπου εδώ, ότι οι βίδες του φέρινγκ… κρύφτηκαν, για να διευκολύνουν τα custom βαψίματα!
