Το υψηλότερο επίπεδο περιφερειακών το έχει το KTM, με φουλ ρυθμιζόμενες αναρτήσεις μπροστά και πίσω και κορυφαίες μονάδες ως επιλογές. Από κοντά και το ΜΤ-10 με ικανοποιητικό πακέτο αναρτήσεων φρένων. Τα υπόλοιπα δύο ιαπωνικά δεν υπολείπονται κατά πολύ αλλά το χαμηλότερο τους κόστους έχει ένα αντίκτυπο στον συγκεκριμένο τομέα.
Kawasaki, Yamaha και Suzuki υιοθετούν την κλασσική ιαπωνική διάταξη πλαισίου, δηλαδή δύο δοκούς από αλουμίνιο, ενώ το KTM φέρει ατσάλινο χωροδικτύωμα, που αποτελεί την επιλογή της εταιρείας σχεδόν σε όλη την γκάμα της τα τελευταία χρόνια. Στα μπροστινά, εντυπωσιάζει το πλήρως ρυθμιζόμενο USD 48 χλστ. του KTM, ενώ Suzuki και Yamaha ακολουθούν με επίσης πλήρως ρυθμιζόμενα USD στα 43 Πλήρως ρυθμιζόμενο USD 41 χλστ. και για την Kawasaki, ΚΤΜ και Yamaha συγκρούονται στα ίσια για την επικράτηση στην πίσω ανάρτηση, με φουλ ρυθμίσεις για το μονό αμορτισέρ του Super Duke και ΜΤ-10, όταν στα Ζ και GSX-S προσφέρονται απόσβεση επαναφοράς και προφόρτιση ελατηρίου μόνο.
Σε ότι αφορά στον τομέα της πέδησης, οι ακτινικές τετραπίστονες δαγκάνες μπροστά είναι το... κατεστημένο της κατηγορίας, με την διάμετρο των δίσκων να βρίσκεται στα 310 χλστ για τα δύο ιαπωνικά Ζ και GSX-S(το Z είναι το μοναδικό με wave δίσκους μάλιστα) και στα 320 χλστ. για το “ύπερ-δούκα” της KTM και το όπλο MT-10. Το GSX-S υπολείπεται στα χαρακτηριστικά έναντι των άλλων, καθώς φέρει συμβατική τρόμπα στο μπροστινό φρένο, έναντι των ακτινικών σε Kawasaki, KTM και Yamaha. Η εικόνα ολοκληρώνεται με διπίστονες δαγκάνες στο πίσω φρένο για το Super Duke και το GSX-S, ενώ το Ζ και το ΜΤ-10 αρκούνται σε μονοπίστονη. Τέλος όλες οι μοτοσικλέτες φέρουν σύστημα ABS στον standard εξοπλισμό τους, με το KTM να έχει την option της απενεργοποίησης αυτού.
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;