Είχαμε την ευκαιρία, εκτός από την οδήγηση στο δρόμο, να δοκιμάσουμε το νέο RS 457 και στην πίστα των Μεγάρων, όπου το πιέσαμε περισσότερο ανακαλύπτοντας τις δυνατότητές του. Μονολεκτικά είναι μία άριστη μοτοσυκλέτα για τους λόγους που αναπτύσσουμε παρακάτω. Ο κινητήρας έχει στρωτή και βελούδινη λειτουργία σε όλο το εύρος των στροφών και δεν παρουσιάζει δονήσεις στα κόκκινα, ενώ ακόμα και σε πολύ χαμηλές στροφές (2.000) με οποιαδήποτε σχέση στο κιβώτιο δεν σκορτσάρει, κάτι που παρατηρήσαμε στην οδήγηση στον δρόμο. Για τα ελληνικά δεδομένα όπου οι πίστες είναι πιο μικρές από εκείνες του εξωτερικού, μία μοτοσυκλέτα σαν το RS 457 είναι ιδανική, καθώς σου επιτρέπει να εκμεταλλευτείς ολόκληρη την ισχύ της και να την ευχαριστηθείς περισσότερο από ένα 1000αρι, αφού στην μεγάλη ευθεία πριν την δεξιά στροφή (Κ6), θα φτάσει τουλάχιστον τα 160χλμ/ω με 5η σχέση στο κιβώτιο πριν γραπώσεις τα φρένα. Αυτά μάλιστα έχουν πολύ καλό αρχικό δάγκωμα και επιβραδύνουν αποτελεσματικά την μοτοσυκλέτα, με τις μετρήσεις μας να δείχνουν πως χρειάζεται 47,6 μέτρα για να ακινητοποιηθεί από τα 100χλμ/ω. Αν και λίγο μεγάλο, για το νούμερο αυτό είναι συνυπεύθυνα σε μεγάλο βαθμό τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης, που είναι τα Eurogrip Protorq Extreme σε διαστάσεις 110/70-17 εμπρός και 150/60-17 πίσω, τα οποία είναι μάλλον ακατάλληλα για χρήση σε πίστα, αλλά με επίμονο ζέσταμα, έφτασαν σε μία ικανοποιητική θερμοκρασία ώστε να ευχαριστηθούμε ένα trackday και να δούμε τις δυνατότητες της μοτοσυκλέτας. Σίγουρα με ένα καλύτερο ζευγάρι ελαστικών, οι χρόνοι μπορούν να πέσουν πιο χαμηλά όπως επίσης και η μοτοσυκλέτα στο πλάγιασμα, δίνοντας και την κατάλληλη εμπιστοσύνη που χρειάζεσαι στην πρόσφυση. Σημαντικό να αναφερθεί, ότι ύστερα από 8 ολόκληρα sessions, βγήκαμε ατσλάκωτοι, την στιγμή που άλλοι αναβάτες αποχωρούσαν νωρίτερα λόγω κούρασης. Η ελαφριά αίσθηση του RS 457 και το αβίαστο πλάγιασμα από την μία πλευρά στην άλλη, είναι τεκμήρια για την ευκολία και την φιλικότητα της μοτοσυκλέτας που την καθιστά ένα άριστο "παιχνίδι" για την πίστα.
Στο οδικό δίκτυο συμπεριφέρεται εξίσου καλά, με τις αλλαγές στο κιβώτιο να είναι σαφείς και "βουτυρένιες", ενώ το γεγονός ότι μπορεί να κινηθεί με χαρακτηριστική ευκολία με μεγάλες σχέσεις και χαμηλές στροφές, καθιστά την αστική οδήγηση ευχάριστη. Η αίσθηση που δίνει το γκάζι παρά το γεγονός ότι λειτουργεί με σύστημα Ride by Wire, είναι άμεση και θυμίζει παραδοσιακό σύστημα με ντίζα, με τον συμπλέκτη να χρειάζεται ελάχιστη πίεση, σαν να είναι υδραυλικός. Υπάρχει αρκετή ροπή από χαμηλά και προσφέρει γρήγορη επιτάχυνση ακόμα και με δικάβαλο, ενώ κρατά με ευκολία ταχύτητες έως και 150 χλμ/ω στην εθνική οδό χωρίς κανένα πρόβλημα. Στα 140 χλμ/ω οι στροφές με 6η είναι στις 7.000 και η κατανάλωσή του με μέση ταχύτητα τα 120 χλμ/ω στον αυτοκινητόδρομο, κυμάνθηκε στα 4,3λ/100χλμ. Η ορατότητα που προσφέρουν οι καθρέπτες είναι μέτρια και θα χρειαστεί να φέρεις τον αγκώνα σου ελαφρώς προς τα μέσα για να δεις καλά, αλλά αυτό είναι κάτι που συμβαίνει σχεδόν με όλες τις μοτοσυκλέτες τις κατηγορίας. Στις μετρήσεις μας χρειάστηκε μόλις 5,3δ για να φτάσει τα 100χλμ/ω από στάση, ενώ η ρεπρίζ 60-120 χλμ/ω με 4η, επιτυγχάνεται σε 6δ, με την τελική να ξεπερνά τα 180 χλμ/ω.
