Τα sport γονίδια φυσικά και υπάρχουν, ενώ απελευθερώνονται με την επιλογή της αντίστοιχης ρύθμισης.

Οδηγώντας: Εμπειρία που δε θα σβήσει ποτέ

Η εµπειρία που προσφέρει ο δικύλινδρος κινητήρας του Multistrada είναι το πρώτο πράγµα που αποτυπώνεται στο µυαλό και έπειτα από αυτό δεν σβήνει ποτέ. Ο µαγικός βρυχηθµός σε κάθε άνοιγµα του γκαζιού, από το τελικό της εξάτµισης και το κουτί του φίλτρου αέρα, δηλώνουν απερίφραστα ότι έχουµε να κάνουµε µε Ducati.

Η παρουσία του είναι κάτι παραπάνω από αισθητή στον αναβάτη και στους υπόλοιπους χρήστες του δρόµου. Καλέ τι µπουµπουνητά είναι αυτά, τι αστραποβροντές! Απλά δεν χορταίνεις να ανοιγοκλείνεις το γκάζι και να το απολαµβάνεις ξανά και ξανά.

Προσοχή βέβαια στο ταχύµετρο γιατί ο 1.200άρης δικύλινδρος δεν αστειεύεται!Τα χιλιόµετρα ανεβαίνουν µε εξωφρενικό ρυθµό και ο ιδιαίτερα πολιτισµένος χαρακτήρας της µοτοσικλέτας καταφέρνει να κρύβει αρκετά από αυτά µε µαεστρία. Κινούµαι µε την ρύθµιση Touring, και γιΆ αυτό µου φαίνονται όλα τόσο πολιτισµένα.

Κάνω στην άκρη του δρόµου, επιλέγω Sport, περιµένω µερικά δευτερόλεπτα να ρυθµιστεί η προφόρτιση του πίσω αµορτισέρ και ξεκινάω πάλι. Η διαφορά σε σχέση µε πριν είναι κάτι παραπάνω από εµφανής. Η µοτοσικλέτα παρουσιάζει σηµαντικά πιο “δεµένη” και οι εξαφανισµένες µέχρι πρότινος λακκούβες δίνουν πλέον το “παρών” χωρίς να ενοχλούν. Το Multistrada γίνεται επίσης πιο παιχνιδιάρικο, τόσο στα φρένα –τα endo έρχεται µε συνοπτικές διαδικασίες αν το επιθυµείς, όπως και οι σούζες- όσο και στην έξοδο της στροφής.

Ο πίσω τροχός ανοίγει ελαφρώς και ελεγχόµενα την τροχιά και ο εµπρός παραµένει πιστός στην επαφή του µε το οδόστρωµα αυξάνοντας την αυτοπεποίθησή σου. Η αίσθηση της επιτάχυνσης είναι ακόµη πιο χορταστική, ανεξάρτητα από την ταχύτητα στο κιβώτιο που βρίσκει µερικές φορές νεκρές ανάµεσα στις ταχύτητες, αν η κίνηση του ποδιού δεν είναι αποφασιστική. Η επιτάχυνση από το ρελαντί µέχρι και τις 3.000 σ.α.λ. είναι και σε αυτή τη χαρτογράφηση πιο ήπια από ό,τι θα περίµενε κανείς από έναν V2 160 ίππων.

Κάπου εκεί έρχονται στο µυαλό τα λόγια της Ducati για την επεξεργασία που κάνει η κεντρική ηλεκτρονική µονάδα πριν δώσει την εντολή στο δικύλινδρο πυροβολικό. Με λίγα λόγια µοιάζει να σε προσέχει ώστε οι εκκινήσεις να είναι πάντα γρήγορες αλλά ασφαλείς, ενώ από τις 3.000 σ.α.λ. και πάνω όλα γίνονται µε καταιγιστικό ρυθµό µε τον αναβάτη να παίρνει όσο ζητάει.

Ξανά στάση, ρύθµιση Urban και από τα πρώτα κιόλας µέτρα καταλαβαίνεις ότι το Multistrada έχει µετατραπεί από ψηλό superbike, σε ένα άνετο και απόλυτα υπάκουο…650άρι. Εντάξει, υπερβάλουµε αλλά αυτή την αίσθηση σου δίνει όταν η δύναµη µειώνεται κατά 60 ολόκληρους ίππους και τα συστήµατα φροντίζουν µόνο για την άνεση και την ασφάλειά σου. Μεγάλο µερίδιο ευθύνης στο αστικό πρόσωπο του Multistrada που του δίνουν τη δυνατότητα να εκτελεί µε χάρη ελιγµούς, αργούς και γρήγορους ανάµεσα στα αυτοκίνητα, φέρουν το τεράστιο κόψιµο του τιµονιού αλλά και η σωστή κατανοµή του βάρους.

Λίγη προσοχή µόνο στο πλάτος του τιµονιού για να µην ξεκινήσετε συλλογή από καθρέπτες. Ανάλογες είναι οι εντυπώσεις και στη ρύθµιση Enduro. Το Multistrada σίγουρα δεν µεταµορφώνεται σε απόλυτο on-off . Μπορεί ωστόσο να καθαρίσει µε άνεση ακόµη και όχι απόλυτα πατηµένους χωµατόδροµους µε την µελετηµένη θέση οδήγησης για όρθια στάση να βοηθά τα µέγιστα σε αυτό.

Για το τέλος αφήσαµε τις δυνατότητες του Multistrada στο ταξίδι, αφού ούτως ή άλλως δεν χρειάζεται να πούµε και πάρα πολλά. Ναι, θα ταξιδέψει µε ιδιαίτερη άνεση µε ταχύτητες κοντά στα 150-160 χλµ./ώρα. Η ζελατίνα προσφέρει επαρκή προστασία- από εκεί και πάνω δηµιουργεί στροβιλισµούς που δεν ενοχλούν- και ο συνδυασµός αναρτήσεων-σέλας εύκολα θα σας κρατήσει ξεκούραστους µέχρι τον επόµενο ανεφοδιασµό σας.