Ποιο είναι τελικά καλύτερο, μεταξύ ενός συμβατικού (αριστερά) και ανεστραμμένου (δεξιά) πιρουνιού;

Συμβατικό VS ανεστραμμένο πιρούνι: Ποιο είναι καλύτερο;

Ποιο από τα δύο συστήματα εμπρός ανάρτησης υπερέχει; Αξίζει το USD να είναι αρκετά ακριβότερο; Και τελικά, καταλαβαίνει ο αναβάτης την διαφορά; Διαβάστε εδώ…

Το τηλεσκοπικό πιρούνι είναι ένα σύστημα που χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά στην εμπρός ανάρτηση των μοτοσυκλετών εδώ και δεκαετίες. Ένα σύστημα που κάποτε αποτελούσε την «αιχμή της τεχνολογίας», το πιρούνι σήμερα είναι η πιο απλή λύση που τοποθετείται παντού. Μια εξέλιξή του ήταν το USD ή «ανεστραμμένο» ή «ανάποδο πιρούνι» που χρησιμοποιείται σε όλο και περισσότερες μοτοσυκλέτες. Ποιο σύστημα είναι όμως καλύτερο; Αξίζει την τόση προσοχή και φήμη που λαμβάνει το USD πιρούνι;

Ποιες είναι οι διαφορές;

Ας ξεκινήσουμε από τα –πολύ- βασικά: Ποιες είναι οι διαφορές των δύο πιρουνιών; Το «συμβατικό» τηεσκοπικό πιρούνι αποτελείται από 4 μεταλλικούς σωλήνες: Δύο παράλληλα ατσάλινα «καλάμια», τα οποία συνδέονται με τον σταυρό του τιμονιού και τις δύο αλουμινένιες «μπότες», οι οποίες συνδέονται με τον τροχό και υποδέχονται μέσα τους τα καλάμια. Με την κατά μήκος ολίσθηση των δύο μερών, το πιρούνι λειτουργεί ως ανάρτηση. Το ανεστραμμένο πιρούνι τοποθετείται ανάποδα στην μοτοσυκλέτα: Οι αλουμινένιες μπότες δένουν με το τιμόνι, ενώ τα ατσάλινα καλάμια με τον τροχό. Εσωτερικά, οι διαφορές δεν είναι πολλές (ακόμη και καμία σε αρκετές περιπτώσεις), ωστόσο αξίζει να αναφέρουμε ότι τα ανεστραμμένα πιρούνια φέρουν πολλές φορές διαφορετικά εξαρτήματα στο εσωτερικό τους.

Το «ανεστραμμένο» είναι καλύτερο, αλλά όχι όσο νομίζεις!

Στην κοινή μοτοσυκλετιστική συνείδηση έχει καθιερωθεί ότι το ανάποδο πιρούνι είναι καλύτερο από το συμβατικό. Πολλές φορές μάλιστα, η ύπαρξη ή όχι ανεστραμμένου πιρουνιού σε μια μοτοσυκλέτα έχει επηρεάσει την τελική απόφαση για αγορά! Είναι τελικά καλύτερο το ανάποδο πιρούνι; Η απάντηση είναι ναι, αλλά όχι όσο πιστεύει ο κόσμος. Βασικό πλεονέκτημα του USD πιρουνιού είναι η αυξημένη ακαμψία του, κάτι που βελτιώνει την συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας κυρίως στο φρενάρισμα, αλλά και στην έντονη οδήγηση. Ωστόσο οι περισσότεροι αναβάτες δεν θα αντιληφθούν ΚΑΜΙΑ διαφορά οδηγικά μεταξύ δύο παραπλήσιων συστημάτων, το ένα συμβατικό και το άλλο ανεστραμμένο. Διαφορές ίσως φανούν σε συνθήκες πίστας, αλλά και πάλι ο αναβάτης θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα απαιτητικός και εξωφρενικά έμπειρος.

Παρά αυτό το γεγονός, το USD πιρούνι βελτίωσε κάτι πολύ σημαντικό στις μοτοσυκλέτες, όσον αφορά την στιγμή της αγοράς και αυτό είναι η εμφάνιση. Όπως και να το κάνουμε, το ανεστραμμένο πιρούνι φαίνεται πολύ ομορφότερο και καλύτερο από το «συμβατικό». Ωστόσο, πολλές φορές ΔΕΝ είναι καλύτερο, αφού ρόλο στην ποιότητα και την συμπεριφορά του πιρουνιού παίζουν και πολλά άλλα; Τα εσωτερικά εξαρτήματα, οι ρυθμίσεις, το λάδι, το ελατήριο. Υπερ-εξελιγμένα «συμβατικά» πιρούνια από κορυφαίες μάρκες είναι πολύ καλύτερα από τα περισσότερα USD μαζικής παραγωγής που συναντάμε σήμερα.
 
Που κερδίζει το «συμβατικό» πιρούνι;

Ένα συμβατικό τηλεσκοπικό πιρούνι είναι αρχικά  φθηνότερο από το USD πιρούνι, αφού εκτός της μαζικότητας παραγωγής του, μπορεί να είναι και αρκετά απλό στο εσωτερικό του. Ακόμα, το συμβατικό πιρούνι κερδίζει στο μη αναρτώμενο βάρος, αφού το κομμάτι του που κινείται (δηλαδή, η αλουμινένια μπότα), είναι τις περισσότερες φορές ελαφρύτερο, από το ατσάλινο καλάμι του USD πιρουνιού. Το μικρότερο μη αναρτώμενο βάρος, σημαίνει ότι η ανάρτηση μπορεί να ακολουθήσει πιο γρήγορα το ανάγλυφο του δρόμου προσφέροντας καλύτερη άνεση και συμπεριφορά. Ακόμα, το απλό πιρούνι είναι ευκολότερο στη συντήρηση και ασφαλέστερο σε περίπτωση διαρροής λαδιού. Σε ένα USD, αν «σκάσει η τσιμούχα» που λέμε με απλά λόγια, τα λάδια της ανάρτησης μπορεί να φτάσουν στα φρένα και να προκαλέσουν επικίνδυνες καταστάσεις. Σε ένα συμβατικό πιρούνι, αν η διαρροή δεν είναι τεράστια, το λάδι μπορεί να μην φτάσει καν στα φρένα.