Το Gran Milano, αποπνέει μια αύρα ιδιοκατασκευής και «καρφιτσώνει» παράσημα ικανού customizer στο πέτο του ιδιοκτήτη του , παρ΄ότι αποτελεί μοτοσικλέτα παραγωγής. Το σχεδιαστικό παιχνίδι που παίζεται στο Gran Milano ακολουθεί πιστά τα πρότυπα της café racer κατηγορίας, με τις κλασσικές γραμμές να συνδυάζονται με σύγχρονα περιφερειακά. . Κυρίαρχο στοιχείο αποτελεί το ρεζερβουάρ, με το ιδιόμορφο σχήμα του και την σοκολά – μπρονζέ βαφή του, το οποίο δεν θυμίζει τίποτα άλλο. Ενδέχεται να ξενίσει μάλιστα κάποιους αλλά σημασία έχει ότι τελικά ότι σου δίνει την εντύπωση πως ξετρυπώθηκε από κάποια αποθήκη που φιλοξενούσε racing εξαρτήματα από SoS αγώνες κλασσικών. Η ποιότητα κατασκευής του είναι ικανοποιητική, τα υλικά και η βαφή δεν προβληματίζουν σε καμία περίπτωση και σίγουρα υπερκαλύπτουν τις όποιες απαιτήσεις απορρέουν από την τιμή των 6.000 ευρώ. To Gran Milano είναι ελαφρύ και ο οδηγός εισπράττει επίσης μια αίσθηση στιβαρότητας, με την μηχανή να παρουσιάζεται «δεμένη» σε κάθε περίπτωση. Το πιρούνι κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά, ενώ φρενάροντας, αποκαλύπτεται και ένα από τα πιο δυνατά σημεία του Gran Milano, ο μπροστινός δίσκος και η ακτινκή τετραπίστοην της brembo, που συνεργάζονται ως σύνολο άψογα και προσφέρουν ισχύ, προοδευτικότητα και αίσθηση. Ο κινητήρας δείχνει το καλύτερο του πρόσωπο στην περιοχή μεταξύ 3.000-6.500 σ.α.λ. όπου η απόδοση του είναι γεμάτη και «φορτώνει» χιλιόμετρα εύκολα στο άνοιγμα του γκαζιού. Από το ρελαντί, μέχρι τις 3.000 σ.α.λ. είναι επίσης ζωηρός αλλά και λίγο τραχύς με ένα παλαιομοδίτικο μονοκύλινδρο τρόπο, ενώ πάνω από τις 6.500, «φλατάρει» σε απόδοση και οι κραδασμοί που παράγει γίνονται ενοχλητικοί. Με όλα αυτά τα δεδομένα λοιπόν, τo Gran Milan μπορεί να οδηγηθεί σβέλτα ή ακόμα και γρήγορα τηρουμένων των αναλογιών και να διασκεδάσει τον οδηγό του εντός και εκτός πόλης. Η απόδοση ως σύνολο αλλά και ξεχωριστά από τους επί μέρους τομείς είναι αρκετά καλή και το μόνο σημείο που χρήζει προσοχής είναι τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης, που δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα. Με 5.980 αποκτά κανείς έτοιμη, μια μοτοσικλέτα που ενδέχεται να του κόστιζε πολύ παραπάνω αν έμπαινε την διαδικασία αγορά ένας παλιού μονοκύλινδρου, το αναπαλαίωνε και το «καστομάριζε» αναλόγως. Το Gran Milano, μπορεί να μείνει στην stock μορφή του για όσους δεν θέλουν πολλά – πολλά ενώ μπορεί να αποτελέσει και μια εξαιρετική βάση για βελτιώσεις μεγάλου εύρους από αναβάτες με «ανησυχίες».
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;
Οπως και η bmw 310 R
Η Benelli νομιζω χωραγε στο αρθρο σας.Το καινουργιο ΒΝ 251 φαινεται ενα αξιολογο συνολο