Στο δρόμο: Ικανό παντού

Θα ξεκινήσω τη δοκιμή ανάποδα κάνοντας λόγο για τις δυνατότητες του νέου V-Strom 1000 στο χώμα, ένα πεδίο που η Suzuki “αποφεύγει” δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στο “εντός δρόμου” κομμάτι, κάτι που τελικά αδικεί τη μοτοσικλέτα της. Στην περίπτωση του V-Strom αυτό μπορεί κάλλιστα να σημαίνει και “εντός χωματόδρομου” που έχει διατηρηθεί τουλάχιστον σε μέτρια κατάσταση. Πραγματικά το “1000” δεν έδειξε να δυσκολεύεται καθόλου σε αυτές τις συνθήκες και δείχνει ότι μπορεί να καλύψει τις απαιτήσεις του μεγαλύτερου μέρους των αναβατών που επιλέγουν mega on-off μοτοσικλέτες, ενώ το λογικό του βάρος θα εκτιμηθεί ιδιαίτερα από όλους. Προσοχή μόνο σε πιο κακοτράχαλο τερέν καθώς το φίλτρο του λαδιού αλλά και οι σωληνώσεις της εξάτμισης είναι εκτεθειμένα. Για να φτάσουμε στους χωματόδρομους με το νέο V-Strom ξεκινήσαμε από το Γκολφ της Γλυφάδας, όπου έγινε και η παρουσίαση της νέας μοτοσικλέτας της Suzuki από την ελληνική αντιπροσωπεία. Αυτό μας έδωσε την ευκαιρία να κάνουμε περίπου 150 χλμ. επί ελληνικού εδάφους και να πάρουμε μια σύντομη αλλά αρκετά καλή εικόνα για το νέο V-Strom. Για την εξαιρετική λειτουργία του Tracrtion Control τα είπαμε, για την ιδιαίτερα άνετη θέση οδήγησης επίσης, όπως και για το χωμάτινο κομμάτι. Αυτά που δεν είπαμε είναι η εντύπωση που μας άφησε η μοτοσικλέτα στις στροφές η οποία και ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη στη διαδρομή που κάναμε προς το Λαύριο και πίσω. Παρά το γεγονός ότι ξεκίνησα με τη Ναυσικά (η φωτογράφος μας) στην “πλάτη” μου με ένα ολοκαίνουριο V-Strom με μηδέν (0) χιλιόμετρα, ένιωσα άνετα μαζί του από τα πρώτα μέτρα και πριν πατήσουν καλά-καλά τα λάστιχα και τα τακάκια του. Το νέο V-Strom είναι καλοζυγισμένο, το κιβώτιο του είναι απίστευτα μαλακό και ήσυχο στις αλλαγές ταχυτήτων, ο συμπλέκτης ελαφρύς και προοδευτικός και οι αναρτήσεις, στις εργοστασιακές τους ρυθμίσεις, σε κερδίζουν με την άνεση και την ποιότητα κύλισης που προσφέρουν. Όσο περνούσαν τα χιλιόμετρα τόσο μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση μου έδινε το V-Strom στις στροφές με τον εμπρός τροχό να πληροφορεί σωστά για τα επίπεδα πρόσφυσης και τη μοτοσικλέτα να αλλάζει εύκολα κατεύθυνση. Ο εύστροφος κινητήρας δουλεύει “ζωντανά” αλλά γλυκά και πολιτισμένα με την ροπή από χαμηλά να αποτελεί το μεγαλύτερο ατού του και την ισχύ να αποδεικνύεται ανάλογη του κυβισμού, χωρίς ωστόσο να ενθουσιάζει με τα σημερινά στάνταρ. Τα φρένα είναι δυνατά, χωρίς αρχικό δάγκωμα και με καλή αίσθηση. Πολύ καλά λειτουργεί και το ABS που δεν απενεργοποιείται. Προσαρμοζόταν άμεσα στην ποιότητα της ασφάλτου, λειτουργούσε πολύ γρήγορα και το εμπρός ελαστικό άφηνε πολλές μικρές “στριγκλιές” στη σειρά, σε φρενάρισμα πανικού (και καλής ποιότητας δρόμο)τρομάζοντας τους περαστικούς! Η ζελατίνα έκανε καλή δουλειά στην απομάκρυνση του αέρα αν και οι αναβάτες από 1,85 μ. και πάνω θα προτιμήσουν λογικά την ψηλότερη έξτρα. Υποδειγματική φάνηκε να είναι και η σταθερότητά στις λίγες φορές που ξεπεράσαμε τα 180 χλμ./ώρα και παρά τον δυνατό πλάγιο άνεμο που έπνεε εκείνη την ημέρα. Το νέο V-Strom δεν έδειξε να δυσανασχετεί ούτε στην κίνηση που βρήκαμε στο γυρισμό με το καλό του ζύγισμα να γίνεται αισθητό και σε ελιγμούς με ταχύτητες βαδίσματος.