Μία από τις σημαντικότερες σπορ μοτοσυκλέτες για την Kawasaki στην δεκαετία του 90. Ας δούμε ένα μίνι αφιέρωμα στην ZXR750.
Προς το τέλος της δεκαετίας του 1980, Yamaha και Honda «χτύπησαν» στην καρδιά αγωνιζόμενους και απαιτητικούς αναβάτες ταυτόχρονα, παρουσιάζοντας τα RC30 και OW01 αντίστοιχα. Και τα δύο τετρακύλινδρα, υπερ-εξελιγμένα και με τους αγώνες σε πρώτο πλάνο, τα δύο μοντέλα συγκλόνισαν αλλά ήταν πανάκριβα και περιορισμένης παραγωγής. Η Kawasaki αποφάσισε να τα ανταγωνιστεί με διαφορετικό τρόπο. Το αποτέλεσμα ήταν η ZXR750, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1989 και κλείνει 30 χρόνια φέτος.
Η ZXR750 ήταν μια μοτοσυκλέτα που δημιουργήθηκε με στόχο να χτυπήσει τις RC30 και OW01 σε θέμα επιδόσεων, οδηγικής συμπεριφοράς και χαρακτήρα, ωστόσο η Kawasaki δεν την παρήγαγε περιορισμένα αλλά την εξώθησε σε μαζική παραγωγή! Η πρώτη ZXR750 με κωδικό Η1 παρουσιάστηκε το 1989. Χτιζόταν πάνω σε ένα αλουμινένιο πλαίσιο δύο δοκών, ιδιαίτερα μακρύ ειδικά αν το συγκρίνουμε με τα στάνταρ της σημερινής εποχής. Στην καρδιά του χτυπούσε ένας τετρακύλινδρος 750 κυβικών, ισχύος 105 ίππων και 6,7 kgm ροπής.
Οι αναρτήσεις του ZXR750 ήταν ρυθμιζόμενες εμπρός και πίσω, ενώ το ψαλίδι ήταν αλουμινένιο, επιλογές εξελιγμένες για την εποχή που τόνιζαν τον αγωνιστικό χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας. Δεν ήταν όμως, μια ελαφριά μοτοσυκλέτα, στα 205 κιλά, που ακόμη και πριν 30 χρόνια ήταν μια οριακά αποδεκτή τιμή βάρους για ένα supersport.
Η ZXR είχε χαρακτηριστική εμφανισιακή ταυτότητα: τα διπλά στρογγυλά φανάρια εμπρός, οι δύο σωληνώσεις τύπου «ηλεκτρικής σκούπας» που ξεκινούσαν από το φέρινγκ και έμπαιναν στο ρεζερβουάρ και ΔΕΝ ήταν ram air, αλλά αγωγοί ψύξης, αλλά και οι χαρακτηριστικές χρωματικές επιλογές της Kawasaki δημιούργησαν μια εύκολα αναγνωρίσιμη σιλουέτα.
Το ZXR 750 απέδειξε ότι ήταν εξαιρετικό και στο δρόμο. Για την εποχή του, η συμπεριφορά του πλαισίου του είχε χαρακτηριστεί «σπουδή στην μηχανική», που εξασφάλιζε φοβερά σπορ συμπεριφορά, αν ο αναβάτης μπορούσε να συμβιβαστεί με τις εξωφρενικά σκληρές αναρτήσεις της πρώτης γενιάς (που αργότερα βελτιώθηκαν). Ο κινητήρας των 105 ίππων ήταν αρκετός, αλλά όχι συναρπαστικός, δεν κατάφερε όμως να επισκιάσει την κορυφαία συμπεριφορά της ZXR750, που πούλησε πολύ καλά. Δυστυχώς, στους αγώνες δεν είχε την ανάλογη τύχη, καθώς το RC30 της Honda αποδείχθηκε ακατανίκητος αντίπαλος στα Superbikes όντας ισχυρότερο και καλύτερα στημένο.
Στα επόμενα χρόνια, η ZXR750 ραφιναρίστηκε, χάνοντας κάτι από τον σκληροπυρηνικό της χαρακτήρα αλλά όντας φιλικότερη. Αμεσος απόγονός της ήταν η ZX-7R, που παραγόταν από το 1996 μέχρι και το 2003, όταν και έδωσε την σκυτάλη στο συναρπαστικό ZX-636R που ακολούθησε.
