Μερικές ξερογκαζιές με νεκρά δίνουν άμεσα την εντύπωση πως ο αναβάτης δεν θα βαρεθεί στη σέλα της Guerilla, αφού ανεβάζει στροφές με μεγάλη προθυμία και παράγει έναν υποσχόμενο ήχο. Κουμπώνοντας πρώτη στο θετικό κιβώτιο και ξεκινώντας, περιμέναμε ότι θα χρειαστεί αρκετό παιχνίδι με το συμπλέκτη στην αρχή (εξού και η πολύ μαλακή του αίσθηση), παρόλα αυτά ο καλορυθμισμένος ψεκασμός κάνει τις στροφές να ανεβαίνουν χωρίς να τρομάζει τον αναβάτη και ταυτόχρονα χωρίς κομπιάσματα χαμηλά. Έτσι ο έλεγχος του γκαζιού γίνεται εύκολα ακόμα και από μη έμπειρα χέρια, μιας που σε διαφορετική περίπτωση τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης και η απουσία Traction Control θα έκαναν τα ακούσια γλιστρήματα ισχύος καθημερινότητα ―τουλάχιστον στα κρύα και υγρά περιβάλλοντα. Όσο η Guerilla κινείται τόσο ενισχύει την εντύπωση μιας σταθερής και στιβαρής μοτοσυκλέτας που μπορεί να κάνει αρκετά χιλιόμετρα και οι καθημερινές μας διελεύσεις από δρόμους ταχείας κυκλοφορίας χωρίς φόβο —ακόμα και με πλευρικούς άνεμους— το επιβεβαίωσαν. Ταυτόχρονα οι «κοφτοί» ελιγμοί ανάμεσα στα αυτοκίνητα είναι παιχνιδάκι, χάρη στο φαρδύ τιμόνι και στο σχετικά χαμηλό βάρος, ενώ όταν η όρεξη «σηκώσει» βόλτα σε επαρχιακούς δρόμους, η μοτοσυκλέτα κρατάει την τροχιά της χωρίς να εμπνέει καμία ανησυχία, έχοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα να αλλάζει κατευθύνσεις από τη μία στην άλλη πλευρά με ευκολία και ταχύτητες που δεν περιμένεις. Την ίδια στιγμή ο θόρυβος του κινητήρα δίνει στις αισθήσεις σωστή πληροφόρηση για το φάσμα των στροφών και έτσι η εμπιστοσύνη στο σύνολο είναι αυξημένη σε οποιοδήποτε περιβάλλον (αστικό ή μη) και με οποιονδήποτε σκοπό (μετακίνηση, ταξίδι ή διασκέδαση) και αν κινείσαι. Πολύ σημαντικό επίσης κρίνεται το γεγονός ότι με δεύτερο άτομο στη σέλα και ελαφρώς φορτωμένη (με μαγνητικό tank bag) συνεχίζει ―με μια μικρή θυσία στις επιδόσεις― να ανταποκρίνεται θετικά στις εντολές του αναβάτη, στοιχείο που θα ενθαρρύνει και το συνεπιβάτη να συμμετέχει και σε μακρύτερες διαδρομές.
