Στα 2 τελευταία session θα είχαμε ασύλληπτες φωτογραφίες, όμως οι φωτογράφοι είχαν άλλη άποψη.
Κυριολεκτικά χαμός. Αυτό δεν είναι πλέον δοκιμή, είναι αγώνας μέχρι τελικής πτώσης, μεταξύ των δημοσιογράφων. Ούτε σπιθαμή σώματος δεν προεξέχει από τα φέρινγκ, ενώ και στις στροφές προσπαθούμε να μη βγάζουμε γόνατα πολύ, ώστε να μην πέφτουν τα χιλιόμετρα. Πλέον εκμεταλλευόμαστε και την τελευταία σπιθαμή της πίστας, οδηγούμε συνεχώς στα κερμπ, πετάμε κάτω τη μικρή μοτοσικλέτα λες και θέλουμε να την κάνουμε ένα με την άσφαλτο, και παρόλα αυτά, το RS4 δεν παρουσιάζει ούτε την παραμικρή υποψία κουνήματος! Νυστέρι χειρουργικό, ακολουθεί παντού και πάντα την τροχιά που θέλεις, παίρνει ασύλληπτες κλίσεις, τα μαρσπιέ δεν βρίσκουν κάτω ποτέ -ίσως βρουν με βαρύτερους αναβάτες, αν και δεν το πιστεύω-, και η μόνη επιθυμία μας είναι να είχαμε… 15 ίππους ακόμα! Γιατί όχι 15, και όχι… 25 ακόμα! Το πλαίσιο και οι αναρτήσεις μπορούν, να διαχειριστούν πολλούς περισσότερους από ό,τι τώρα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Η σημαία πέφτει, ο… αγώνας τελειώνει… ευτυχία. Είμαστε πάλι παιδιά, και έχουμε περάσει την πιο διασκεδαστική ώρα της ζωής μας, με ένα από τα πιο τρελά παιχνίδια που έχουν κατασκευαστεί από εταιρεία μοτοσικλέτας.
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Διαβάστηκε από 87530 αναγνώστες
