Τα φρένα του Kawasaki αλλά και του Honda επαρκούν για τις ταχύτητες που θα κινηθούν οι δύο μοτοσικλέτες. Του Ninja όμως είναι πιο δυνατά και με καλύτερη αίσθηση, τόσο στη μανέτα, όσο και στο πεντάλ του πίσω φρένου.
Και οι δύο προτάσεις ακολουθούν συμβατικές λύσεις σε αυτόν τομέα που επιβάλλονται άλλωστε και από την κατηγορία στην οποία ανήκουν. Ένα δίσκος για τον μπροστινό τροχό που συνδυάζεται και στις δύο περιπτώσεις με διπίστονη δαγκάνα. Μόλις έξι χιλιοστά χωρίζουν τις δύο δισκόπλακες (296 στο CBR 290 στο Ninja) με το "κυματιστό" δίσκο του Kawasaki να κλέβει της εντυπώσεις στον αισθητικό τομέα. Στον πίσω τροχό, τα πράγματα είναι πανομοιότυπα, όσον αφορά στο δίσκο διαμέτρου 220 χλστ., αλλά το Kawasaki φέρει διπίστονη δαγκάνα. Στο δρόμο, η απόδοση γέρνει υπέρ του Ninja, αφού τα φρένα του αποδίδουν ελαφρώς μεγαλύτερη ισχύ από αυτά του CBR. Καλύτερη είναι και η αίσθηση, τόσο από τη μανέτα, όσο και το πεντάλ του φρένου γεμίζοντας τον αναβάτη με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Στο CBR τα φρένα αποδίδουν ικανοποιητικά και θα σταματήσουν με ασφάλεια, αναβάτη και μοτοσικλέτα, ακόμη και από την τελική. Ωστόσο, υστερούν σε συνολική απόδοση, αφού υπολείπονται ελαφρώς, τόσο στον τομέα της δύναμης, όσο και σε αυτόν της αίσθηση έναντι του Kawasaki.