ΤΙΜΕΣ

Ένας V κινητήρας είναι μικρότερος σε μέγεθος και μπορεί να τοποθετηθεί χαμηλότερα και πιο μπροστά από έναν άλλης διάταξης στα ίδια κ.εκ..

Πώς λειτουργεί: Κινητήρες V

H προτίμηση που δείχνουν κάποιοι κατασκευαστές προς τους V κινητήρες μπορεί να μην αποτελεί για πολλούς κίνηση ουσίας, αυτό, όμως, δεν αναιρεί το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι κινητήρες έχουν σημαντικά πλεονεκτήματα.

Οι κινητήρες V αποτέλεσαν για πολλά χρόνια το σήμα κατατεθέν πολλών εταιρειών, όπως η Ducati, η Harley-Davidson και η Moto Guzzi. Αλλά μεμονωμένες μοτοσικλέτες με τέτοιο κινητήρα έχουμε δει κατά καιρούς και από άλλες εταιρείες, όπως η Honda, η οποία πρόσφατα επανέφερε στο προσκήνιο και τον χαρακτηριστικό της V4. Η κάθε εταιρεία, βέβαια, έχει χρησιμοποιήσει τον V κινητήρα με τον δικό της τρόπο και οι λόγοι για αυτό αφορούν καθαρά το χαρακτήρα που θέλει να δώσει στις μοτοσικλέτες της, αφού οι κινητήρες V, εκτός από τη χαρακτηριστική εμφάνιση, δίνουν μια εντελώς ιδιαίτερη αίσθηση στη μοτοσικλέτα που τους χρησιμοποιεί.

Πολλοί από τους κατασκευαστές, πάντως, που επέμεναν στη χρήση μη πρακτικών V κινητήρων (όπως ο διαμήκης τοποθετημένος ή ο εγκάρσιος 45 μοιρών) έχουν πλέον αλλάξει πρακτικές και πλέον βλέπουμε διατάξεις με μεγαλύτερη γωνία (π.χ. 90 μοίρες) να κυριαρχούν και να πείθουν και τους πιο δύσπιστους για τα πλεονεκτήματα του V κινητήρα.

Τα πλεονεκτήματα αυτά οφείλονται σχεδόν αποκλειστικά στην κατασκευαστική δομή των κινητήρων V. Σε έναν τέτοιο κινητήρα, το σύνολο εμβόλων-κυλίνδρων χωρίζεται σε δυο ομάδες που βρίσκονται μεταξύ τους τοποθετημένες υπό γωνία. Οι διωστήρες (μπιέλες) των ανά δύο απέναντι εμβόλων μοιράζονται το ίδιο κομβίο (στρόφαλο) του στροφαλοφόρου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένας κινητήρας V να έχει τα μισά κομβία από έναν εν σειρά με τον ίδιο αριθμό κυλίνδρων. Συνέπεια αυτού είναι να μειώνεται το μήκος του στροφαλοφόρου άξονα σε σημαντικό βαθμό. Κατ’ επέκταση αυτού, μειώνεται και η περιστρεφόμενη μάζα του κινητήρα, αλλά και το πλάτος του. Ένας κινητήρας V, δηλαδή, είναι μικρότερος και ελαφρύτερος από έναν εν σειρά ίδιου κυβισμού και αριθμού κυλίνδρων.

Τα πλεονεκτήματα από την τοποθέτηση ενός τέτοιου κινητήρα σε μοτοσικλέτα είναι εύλογα. Το μικρό του πλάτος επιτρέπει την τοποθέτησή του χαμηλότερα και πιο μπροστά. Αυτό σημαίνει καλύτερη κατανομή και χαμηλότερο κέντρο βάρους. Επίσης, μια στενή μοτοσικλέτα έχει μεγαλύτερα περιθώρια κλίσης.

Αλλά και λειτουργικά, η μικρότερη μάζα του στροφαλοφόρου επιτρέπει στον κινητήρα να αποδίδει μεγαλύτερη ροπή και να ανεβάζει γρηγορότερα στροφές. Άλλωστε, η τοποθέτηση των κυλίνδρων με περιεχόμενη γωνία 90 μοιρών έχει ως αποτέλεσμα την εξάλειψη των κραδασμών πρώτης τάξης, με το φαινόμενο να εντείνεται όσο αυξάνει ο αριθμός των κυλίνδρων. Έτσι, δε χρειάζεται αντικραδασμικός άξονας, με αποτέλεσμα ακόμη μεγαλύτερη μείωση των περιστρεφόμενων μαζών, αλλά και ιδιαίτερα πολιτισμένη λειτουργία. Όσοι έχουν οδηγήσει ένα V4, έχουν εντυπωσιαστεί από τη βελούδινη αίσθηση του κινητήρα, αλλά κι από τη ροπή του.

Βέβαια, όλα αυτά τα θετικά έχουν και κάποιο τίμημα. Και το τίμημα αυτό δεν είναι άλλο από την αυξημένη πολυπλοκότητα. Η ύπαρξη δύο ομάδων κυλίνδρων απαιτεί και δύο κυλινδροκεφαλές, δηλαδή διπλάσιο αριθμό εκκεντροφόρων, αλλά και διπλού συστήματος κίνησής τους. Έτσι, το κόστος συντήρησης και επισκευής αυξάνεται σημαντικά, όπως έχουν ανακαλύψει οι κάτοχοι κάποιου V4 στην πρώτη τους επίσκεψη στο συνεργείο.