1) Triumph Street Triple 675 Δεν ρυθμίζονται αλλά…
Σε αυτήν την περίπτωση οι αναρτήσεις είναι που κάνουν και τη μεγαλύτερη διαφορά σε σχέση με την ακριβότερη έκδοση, αφού στο απλό Street Triple δεν φέρουν ρυθμίσεις, πέραν της προφόρτισης του ελατηρίου στο πίσω αμορτισέρ. Το εργοστάσιο έχει φροντίσει ώστε η απόδοσή τους να βρίσκεται κοντά στο ιδανικό σημείο ισορροπίας μεταξύ άνεσης και σπορ συμπεριφοράς, με την πλάστιγγα να γέρνει ελαφρώς προς τη πρώτη. Στο πλαίσιο δεν υπάρχουν αλλαγές και όπως και στο R, είναι το ίδιο που χρησιμοποιείται και στο Daytona 675.
2) Aprilia Shiver 750 ¶νεση και ακαμψία
Ένα ανεστραμμένο πιρούνι της Showa με διάμετρο καλαμιών στα 43 χλστ. και ένα οριζόντια τοποθετημένο αμορτισέρ που εδράζεται άμεσα στο ψαλίδι, έχουν αναλάβει την ανάρτηση του ιταλικού δικύλινδρου. Και τα δύο προσφέρουν καλά επίπεδα άνεσης, με τη συνολική λειτουργία του πιρουνιού να βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από αυτή του αμορτισέρ. Το υβριδικό πλαίσιο (συνδυασμός ατσάλινου χωροδικτυώματος και αλουμινένιων πλακών) παρουσιάζεται αρκετά στιβαρό, με την ισχύ του κινητήρα να μην μπορεί να το φέρει ποτέ σε δύσκολη θέση.
Συγκριτικό: Aprilia Shiver vs Triumph Street Triple 675
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Διαβάστηκε από 80743 αναγνώστες
