Και αυτό γιατί οι δύο κατασκευαστές έχουν διαλέξει δύο εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις για το κοστούμι των μοτοσικλετών τους. Για όσους άφησαν πίσω τους τα τεστ και ήρθαν κατευθείαν σε αυτές τις σελίδες, να πούμε τα εξής λίγα: η ιταλική μοτοσικλέτα είναι σαφώς πιο αιχμηρή στη σχεδίασή της, με τις γωνίες να κάνουν την εμφάνισή τους σχεδόν παντού πάνω της -από τον τρόπο που έχει σχεδιαστεί το υβριδικό τριών τμημάτων πλαίσιο (το πάνω μέρος είναι ατσάλινο χωροδικτύωμα και οι δύο κάτω πλάκες από αλουμίνιο) έως το σχεδιασμό των τριγωνικών απολήξεων της εξάτμισης, αλλά και του πολυγωνικού προβολέα και του ρεζερβουάρ. Στο Street Triple αυτό που πρωτίστως κυριαρχεί είναι οι καμπύλες και τα κυκλικά μοτίβα, με τους σήμα κατατεθέν δίδυμους προβολείς εμπρός, το αλουμινένιο πλαίσιο δύο δοκών και τα δύο στρογγυλά τελικά των εξατμίσεων να σέρνουν το χορό. Το ένα υπάρχει ως σχήμα τα τελευταία 15 χρόνια περίπου και μπορεί να χαρακτηριστεί έως και κλασικό, με την πρόταση της ιταλικής εταιρείας να έχει ενσωματώσει στη σχεδίασή της σαφώς περισσότερα στοιχεία, τα οποία συμβαδίζουν με το πνεύμα της εποχής.
Συγκριτικό: Aprilia Shiver vs Triumph Street Triple 675
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Διαβάστηκε από 73944 αναγνώστες
Η κίνηση στους δρόμους